Alle inzendingen, jaar 2014, week 51

Op een lentemorgen word ik wakker zonder zorgen. De zon schijnt en de bomen zitten vol groen, ik zie kinderen spelen in het mooie plantsoen. Een morgen zonder zorgen het lijkt zo fijn. Een morgen samen zijn... Plots schrik ik wakker. Die lentemorgen zonder zorgen die is er niet. Alles is donker en zwart. Geen bomen vol groen of kinderen…

vraagje ? ze vroeg hem : wat zou je doen als je nog twee dagen te leven had ? zou je nog van me houden of zou je naar de hoeren gaan ?…

Zijn achtergrond daar kon het niet aan liggen want hij kwam uit een welgesteld gezin, zijn pa was boer, zijn moeder dus boerin. Hij groeide op met varkens en met biggen. De Landbouw Hogeschool in Wageningen doorliep hij met het allergrootst gemak, de Roofbouw was zijn favoriete vak maar ja, daar staan ze hier niet om te springen. Vandaar…

Aan jou, mens, De gelegenheid Het woord te nemen, Te uiten wat er In je omgaat, Jij moet het doen, Jij kunt het zeggen, Jij kunt de tijd Vormen naar je ziel, Want de tijd zelf Zegt niets, is niet meer Dan je achilleshiel…

Heel veel dingen gebeuren onverwachts Ze gebeuren op een moment dat je het niet verwacht Totaal uit het niets Ineens op je pad Mooie dingen, leuke dingen en zelfs fantastische dingen Slechte dingen, lastige dingen en zelfs vreselijke dingen Vele dingen komen onverwachts Op het moment dat je het niet verwacht Er zijn…

de woorden die jij aaneen rijgt nemen mij mee naar ver gelegen oorden waar zuiverheid mij als 'n warme jas omarmt verven bloemen mysterieuze raadsels op de muren, die alleen zij ontrafelen kunnen met vleugels op de rug gebonden…

de kopjes naar omhoog uit het donkerst van de sloot middenin de groene brij steigert wit de ranonkel in de spiegel van de lucht de paardenblinde nacht het duister van de dag met enkel springsterren terwijl de wereld van het licht uitbreekt in duizend kleuren is de hemel zwart-wit en lokt niets naar de dood het licht heeft ons gevonden…

Eibergen wie heeft ooit die plaats Eibergen genoemd in de Achterhoek wie dacht ooit voor het eerst en hoe kon het blijven: Eibergen in de Achterhoek ooit achteloos zeg je eens iets dat is er iemand van de bakker hij is van achter de dijk en zij woonde bij dat ven en diep door het veen van Drenthe liepen de vaarten en liepen…

Dat wil je niemand horen zeggen hoewel ik het zelf al heb gezien omdat ik af en toe in de spiegel kijk die het weerspiegelt en toch voel ik mij prima ondanks het slechte weer met regen en storm in een glas water ik moet iedere dag naar buiten op de wandel met mijzelf bewegen is goed voor een mens maar ik beweeg me overal waar mijn…

Lang zitten kijken hoe de verkankerde stam van de oude vlier verbrandde niet na te vertellen dit trage eenzelvige afscheid deze vanzelfsprekende geboorte van as en niet te rijmen hoe onderwijl naast de tijd in een belendend dichtgesneeuwd heden de zevenslaper ontwaakte en de radio het lied zong van de fonkelende beker en hoe later de witte…

ik wil weer de wereld spelen zonder touwtjes en structuur de eenvoud van het spel beleven zonder mens en duur niet om te ontdekken geheimen bloot te leggen maar met ontspannen lach voel me weer kind in het zien van lijnen waarin gedachten lijken te verdwijnen in wat handen creëren links of rechts om proberen zoekend naar balans…

De Eerste Kamer liet weer van zich horen, Bij de behandeling van Schippers’ wet, Want drie politici vertikten het En toonden zich de ware senatoren. En nu is heel het kabinet nerveus, Maar zij beroepen zich op ‘vrije keus’.…

Als je je huis niet grondig onderhoudt Ja, ramen zemen en een keertje stoffen Maar voor de rest de boel dus laat versloffen Dan tocht en lekt het en moet er verbouwd Kozijnen, leidingwerk etcetera Stuur Bea toch de rekening maar na.…

ijskoud zeewater van de brandingsgolven beroerd mijn enkels harde wind doet fijn zand in wolken opstuiven schelpen op de vloedlijn knarsen onder mijn voetstappen en schuren de huid van mijn onbeschermde voeten open ik ben niet de enige die vandaag aan het strand loopt achter mij ontwaar ik ook enkele dik aangeklede figuren die met de rug tegen…

Met kerst, met kerst, met kerst wordt de vredeswens ververst Hoognodig nu, dat vaste ritueel, 2014 leed veel te veel. De vrede die werd wreed verpest door Poetin, ISIS en de rest van beulen, schoften, idioten die ‘t voor anderen verkloten. Kakelvers staat 2015 nu te dringen Zie hem springen, hoor hem zingen! 365 keren, dag en nacht, brengt…

Ziektes in het leven We kiezen er niet voor het wordt ongewild aan ons gegeven Soms zo erg dat mensen moeten vechten voor hun leven hun enige kans is niet opgeven We hebben allemaal mensen om ons heen verloren Hoe sterk we ook zijn een ziekte krijgt de grootste van ons klein Een hele belangrijke les in het leven Geniet het duurt maar even…

Je kijkt me aan met een mistroostige blik, in ademnood lijkt je de dorst doorgeslikt en dreigt de laatste slok uit het lege glas je te verstikken. Handen om de wederzijdse kelen, los van het doel niet overeenkomstig het gelijke brok te willen delen, De worsteling mag je vrezen, droefenis die uit de roes van zin of onzin laat…

Toon voor toon hoor ik herkenbare melodie als een vogelveer streelt dit over mijn arm mijn hart klopt rustiger door rijkelijk beeld. Mijn woorden doen te kort wat je mij geeft ondanks een afstand van een enkele reis is mijn ideaal retour wat mij nooit verveelt. Een portret als kunstwerk waar ik in verdwaal een vruchtbaar landschap om…

Gordijnen kun je lang op doorborduren: Je schuift ze ‘s morgens open ‘s avonds dicht, dit ter voorkoming dat een vreemd gezicht je in je eigen huis staat te begluren. Ook wil je zeer beslist niet dat de buren, terwijl je snurkend op de sofa ligt -want zeg nu zelf dat is toch geen gezicht- je zo vanaf de straat staan te begluren. Aan ’…

Tot tranen toe bewogen Ben ik door Hem die Zijn armen brak Aan het kruis Om ons te kunnen redden, Ons op te vangen na de val Die zo lang geleden al De geschiedenis van de mens Op zijn kop had gezet, Maar ons zonder Zijn redding Hard en genadeloos naar het Einde brengen zal…

Een man, radeloos ziek en nog zo jong. Verdrinkt bijna in een veel te woeste zee. Bij het horen van zijn verhaal huilt mijn hart natuurlijk met hem mee en toch moet ik hem zeggen, vanachter mijn bureau, jou helpen, kan ik niet, "nee". Enkel uit dit schrijven, blijkt, ik neem zijn verhaal wel degelijk met mij mee naar huis en sla daar…

een wereld vol jagen en jachten op vrede en succes in de maand met de langste nachten de hoop om dat te bereiken is al vervlogen met in de spiegel te kijken naar het intens vermoeide gezicht de vrije dagen zijn snel verdwenen met nog meer water naar zeeën van overvloed en decadentie te dragen duurder en mooi maar met een moraal…

Al tweeëntwintigduizend winkels sloten En men verwacht er meer nog volgend jaar ‘n Keten blijkt, zo alles bij elkaar Uiteindelijk ‘n reus op lemen poten Het komt niet meer op naam of status aan We wankelen maar voort in ons bestaan…

Zo tussen Kerstmis en Oudjaar dan is het buiten stil. Over de velden ligt een sluier alsof die mij zeggen wil: bedek, vergeet wat is geweest en til gedachten op naar nieuw, toe kijk nog eens, probeer het, vol verwachting, als een kind naar al het nieuwe wat nog komen gaat. -----------------------------------…

Het was niet koud maar de kilte rukte op vanuit vingers en tenen en het puntje van de neus Ik lag en zag de ogen van de dood die lonkten van nabij Plots was daar de engel gehuld in smetteloos wit die met zijn apparatuur elke kille kou verdreef de dood de ogen sloot Bedankt dokter u was op tijd het is nog niet mijn tijd…

Ik mis jou alle dagen van het jaar je moest gaan ik mis jou, dat is klaar Ik mis mijn vader ik mis jouw stem iedere dag ik mis jouw aandacht ik mis jouw speciale lach Ik mis jou op een verjaardag op een feest ik mis jou op een speciale dag Ik ga je missen met Kerst geen Kerstfeest meer met jou geen oud en nieuw vieren nieuwjaarswensen…

Nog even en dan zingen stille kinderharten het van oudsher meest gezongen kerstlied op aarde. De sneeuw valt betoverend tussen ons neer het fijne kerstlicht dwarrelt als kristallen suikervlokjes krachtig, vanuit schoon bezongen hemelse sfeer vallen ontelbare kleine witte stukjes wereldbevrijdend vredig .. als eerste Kerstontmoeting op…

Een mistige ochtend met uitzicht op mijzelf bij het staren aan de wastafel. Volslagen aangeslagen door een koele bries wat als stormkracht aanvoelde. De mouw van mijn overhemd nat van de damp van de spiegel, of mijn gevoel. Hoe kon zij vertellen met droge ogen dat ze het volledig anders bedoelde? Het totale plaatje komt langzaam op gang zoals…

het mes van december doet het jaar kantelen meedogenloos als de chirurg die aan het front een amputatie verricht straks komen we langzaam bij uit de narcose van weerzin met een gevoel van leemte dat weldra zal worden gevuld met een flink portie onrust…

Duisternis gedragen tot bergen van verdriet, wie kent en ziet het niet? Duisternis vervlochten met wanhoop en met pijn wie hoort en voelt het niet? Duisternis geroepen tot licht en vreugdelied wie wil en droomt dit niet?…