inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.964):

De dood de ogen sloot

Het was niet koud
maar de kilte rukte op
vanuit vingers en tenen
en het puntje van de neus

Ik lag en zag
de ogen van de dood
die lonkten van nabij

Plots was daar de engel
gehuld in smetteloos wit
die met zijn apparatuur
elke kille kou verdreef
de dood de ogen sloot

Bedankt dokter
u was op tijd
het is nog niet
mijn tijd

Schrijver: geeraardt, 22 december 2014


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 383

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 10 jaar geleden
Wat een ervaring geeraardt, gelukkig met een goede afloop.
Egbert Jan van der Scheer, 10 jaar geleden
Goed dat die engel er op tijd bij was Geeraardt, anders konden we je gedichten niet meer lezen.
kerima ellouise, 10 jaar geleden
Bijzondere en vreemde ervaring ...alsof je het vanop een afstand schrijft...ik hoop dat het goed gaat met je revalidatie!
Mooi neergezet!
Inte feelders, 10 jaar geleden
De bijnadood ... wat een ervaring! Mooi onder woorden gebracht Geeraardt!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)