94 resultaten.
In wit protesteren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 112 we spraken golven
over weer en wind
murmelden zee
koesterden oude botten
in geschreeuw van de meeuw
zon lichtte op
in wit protesteren
van opkomende vloed
water versmolt met nevel
in de ondergaande gloed
wij kenden het eind
door het ronden van de pier
proefden zilte in de
eeuwigheid van tijd
en oneindige ruimte hier
terug naar de…
Alternatief voor Duitsland
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 187 Frau Merkel was de winnaar van de dag,
Maar kon haar machtspositie niet versterken,
Ze moet met nòg twee kleuren samenwerken,
En zo ontstaat een Jamaicaanse vlag.
Dus gaan we straks gezellig aan de zwier,
Met onze Duitse reggae-kanselier.…
Logisch positivisme
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.588 denken aan niets dan waarneembare geiten
en jerrycans: ritmisch klotsend
vullen ze zich met het ondergrondse
en moeders: ritmisch zingend over het geloof
in de vooruitgang van de mensheid
tot de drinkbak van modder water bevat
en ze met hun ruige ruggen staan te drinken
en weten dat moeders van oudsher
de hoeders van de feiten zijn…
Weten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 160 Wist ik maar; wat jij voor mij voelde
Wist ik maar, wat jij van mij vindt
Wist ik maar, hoe jij over mij dacht,
Wist ik het maar.…
Mijn kind
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 79 “Mijn kind,” zegt God de Heer
“Weet dat ik altijd van je hou
Ik blijf jou je hele leven trouw
En zorg voor jou steeds weer.”
Wat een troost, dat te weten
Dat God mij nooit verlaat
Maar altijd met mij gaat
Hij zal mij nooit vergeten.
In vreugde, maar ook in verdriet
Wil Hij mij altijd nabij wezen
Zodat ik niets hoef te vrezen
God, die…
dagdromer/dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 342 er zijn dagdromers en dichters
de eerste blijft dikwijls
hangen aan een illusie
de dichter zoekt naar de
bruikbaarheid van woorden
die gevoelens zullen vertolken
van dat wat hij ervaart
de combinatie dagdromer/dichter
geeft echter een totaal andere
dimensie aan de poëzie…
Babylonische taal
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 Over geluidloze paden
van klankloze akkoorden
liepen wij
zonder woorden
over akkers
van het stille zwijgen
de hoge bomen van het onbegrip
de diepe sloten
vol diepgang gegoten
konden ons niet raken
om verbinding te maken
wij distantieerden ons
van ons verhaal
zo gingen we de treden af
ieder in zijn eigen Babylonische taal
gd…
bosgeest
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 ze verschuilt zich
in een verlaten
apenbroodboom
achter de wortels
vindt ze in de holle
baobab haar onderdak
oud en naamloos
verborgen in een
Afrikaanse boom
ze zwijgt als het graf
een gesloten deur
de bosbewoners weten
weten dat ze haar
moeten verzorgen
en aanbidden
ze is immers een
bosgeest verzonken
in verlatenheid…
Wat je toekomst brengen zal...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 201 Wat je toekomst brengen zal,
kan ik niet voorspellen,
Echt, ik vond geen glazen bol
die het kan vertellen.
Maar ik weet dat ik je wens
dat je in je streven
door en boven alles heen
vreugde zult beleven.
Vrijheid in verankering,
vriendschap en verbondenheid,
hoop die grenzen kan verleggen,
liefdevolle tederheid.
Veel te krijgen, veel…
Haar elasticiteit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 141 Naar rood gekleurde horizon
vliegen vogels in silhouet
en deint je flamenco jurk
op ritme van jouw hakken.
Langzaam stromen herinneringen
als een souvenir door mijn aderen
dat passioneel mijn brein verlicht
en de elasticiteit doet verzwakken.
Ware liefde als een visioen
in eeuwigheid verbonden roept
als een echo door mijn oorschelp…
SEPTEMBER
poëzie
4.0 met 4 stemmen 344 September! laat uw open grijze vanen
Door koele luchten, schone straten gaan,
Het gave goud ligt op uw zegebaan,
Druipt van uw fijne wapperende manen;
De pure honig laat ge in harten staan:
Gewassen goud in glad-gevlochten spanen,
Uw adem is ons tot het lijf gegaan
En blaast ons, jonge goôn, langs nieuwe banen.
Op kameraden! grijp het najaarsooft…
Haar blauwe verte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 ik heb de wind
gevraagd je te zoeken
in de vluchtige geuren
die ik van je ken
vaag ging
de reis naar
het grieks paradijs
met goddelijke stranden
waar jij cultuur
streelt met je intens
gevoelige handen en
geestelijk godinnetje speelt
je vertrok plots
ogen op morgen
een zwevende blik die
zich niet makkelijk schikt
jij wilde…
Blauw
gedicht
3.0 met 9 stemmen 6.429 Niemand die mij dwazer maakt dan jij.
Er is door Pope gezegd, een dichter, dat niet alle idioten
dichters zijn, en stel. O stel, dat ik bij dezen allebei ben
of allebei onmogelijk uit elkaar kan houden.
Ook staat er geschreven dat liefde nergens schuilt
ook niet in het bijzondere, ook niet in jouw ogen.
Ik denk veelal verkeerd, maar dit keer…
Weg van Driek
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 340 Hij werd alom bewierookt en geprezen
Dus was als dichter verre van mislukt
Hij is nu op een straatnaambord gedrukt
Me dunkt, dat moet een brede prachtlaan wezen!
Maar Driek kreeg, onverwoestbaar als gebaar
Een lullig fietspaadje naast een trottoir…
Iets ontroert...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 150 Ze begraaft haar hoofd in de laatste zomerbloemen,
haar mond gesloten in stille huivering
verrast door vragende, smakeloze, vochtige lippen...
Wat zoekt ze ?
Ze zoekt het koele water dat borrelend lacht naar de bomen
die elkander toe fluisteren .
Wat hoort ze ?
Ze hoort het zachte zilverscheuten klinken
onder het groen van het eikenloverenbad…
Veronica en de krul-wc
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 166 Het klopt! riep ‘t schaap Veronica. Het klopt wat ze beweren.
Als ik hier mij zo neder zet, voel ik de koude wind
vol rond mijn blote billen slaan en ik moet concluderen
dat ik een openbaar toilet beslist niet prettig vind.
De dominee stond in de buurt en overwon zijn gene:
Begrijp ik goed dat u graag hebt dat ik een kiekje maak?
Ik hoop dat…
Verbolgen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 139 Verbolgen zijn, 't zint me niet
dat je heel de dag, de zon pas ziet
als ie bijna rusten gaat!
De weerman zat er weer eens naast
had vast -en zeker weer haast:
om voor 't donker thuis te zijn!
Verbolgen zit 'k nu dus hier,
mist heel de dag, terwijl 'k wenste:
da'k de zon, voelde en zag!…
herfstzielen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 236 nevel hindert het ochtendgloren
er is geen sprake van klare taal
of hoop op heldere gedachten
de dag blijft hangen tussen oeroude
stenen in geur van bladerrot
en sfeer van schoonheid en verval
bij het veen waar zij gevonden is rijzen
angstige gedachten, stijgen vragen op:
hoe kon het gebeuren, was ze alleen?
cirkels omarmen de verstilde…
Witte fietsen.....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 149 Ze staan er
in rij na rij
zo voor het grijpen
Geen groots idee
vermetel plan
hoeft nog te rijpen
Je mag er spontaan
gaan rijden
over de uitgerolde paden
van 't Natuurpark
waarin de ark
van Noë lijkt leeg gelopen
Sfeer en weer
hoeven ze er
niet te verkopen:
in park 'De Hoge Veluwe'…
Wenen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 116 Noodzaak is geen groteske fantasie
als de mens in de man noopt tot wenen
omdat alles eenvoudig weg tegenzit
een mensenziel op drift
en er zijn ook geen vrouwen
die beweren dat tranen oprecht zijn
zoals een rivier van emoties
alleen op weg naar de woordenzee
waar alle zinnen in melancholie verdrinken
omdat de dichter een fijngevoelig mens…
Spraakwaterval
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Verhaal absorbeert
op een lege bladzijde
na elke komma
incontinente woorden
waar nooit een punt achter staat.…
In ochtenddauw gerijpt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 107 door een vlaagje nachtvorst
schitteren weer mijn parels
in ochtenddauw gerijpt
ik kijk tevreden
naar mijn vele draden
die zeshoekig zijn gespreid
heb mijn vriend
de wind gevraagd uit
welke hoek hij vlaagt vandaag
dit samenspel bepaalt de
plaats en grootte van het web
waar ik mijn trekdraad heb gezet
ik lach naar de eerste
zonnestralen…
Ik moet er niet van weten...
poëzie
3.0 met 10 stemmen 543 Ik moet er niet van weten, van die zuidse vrouwenzielen,
die, voelend het noodlottig leed hun longeren vernielen,
te midden het ontbladeren van de bomen kneuteren gaan
dat 't jammer is van hen en van hun lief en van de blaân.
Zijt gij het die ik rochelen voel hier rond mijn hert, vernieling?
Zijt gij het? God verplette u, worm die mijner jeugd…
Het woordje kunst
gedicht
4.0 met 12 stemmen 3.522 Eerst dacht ik bij het woordje kunst alleen aan schilderijen,
die stilletjes gevangen zijn in lijsten aan de wand.
Ik vond dat zielig en ik wou een schilderij bevrij'en,
maar ach, ik mocht het zelfs niet eens beroeren met mijn hand.
Toen dacht ik bij het woordje kunst ook eens aan beeldhouwwerken,
die doodstil staan gevangen op een sokkel in…
Echt Hema
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 257 Ik liep laatst binnen in zo'n filiaal
Om voor mijn kleinzoon naar iets stoers te kijken
'Een roze romper zou u dat iets lijken,
Want wij zijn', sprak de chef, 'genderneutraal
We hebben ze met knoopjes of een rits'
...Maar verder, beste Hema, alles 'kids'?…
zwart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 338 zwart
als ik je ooit nog tegenkom
sla ik mijn beide armen om
wie je bent en hoe je denkt
zwarter kon die dag niet worden
zelfs niet donkerder de nacht
als het leven plots zo eindigt
zo veel vroeger dan verwacht
als ik je ooit nog tegenkom
sla ik mijn beide armen om
wie je bent en hoe je denkt
soms ben ik bang de dag
vandaag weer…
Geweten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 Een geweten, wie heeft het niet
Iedereen heeft een geweten gekregen
Dat kan voor ons vaak zijn tot zegen
Geen ander die het voelt of ziet.
Het geweten is van innerlijke aard
Dat God in het mensdom heeft gelegd
Het kan wel goed zijn maar ook slecht
Niemand wordt hiervan gevrijwaard.
Gevoel en schaamte is ons gegeven
Wij willen goed bij een…
Najaarsdagen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 225 er komen nog wel
heerlijke najaarsdagen
waar de zon op rosse
herfstkleuren blaakt
de hortensia die vol
bloementrossen staat
lijkt gevoelig voor roest
en schimmelplagen
de vogels zoeken
beschutting in dichte hagen
pikken gretig in de rode
en gele lijsterbessen
ook de eekhoorn in het bos
is aan het stressen
waar hij de nootjes…
Omkadering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 112 Als ik ooit wegga, denk dan niet
dat ik vertrek om jouw hand
op mijn hart tot de pijn
niet meer te verdragen is
Zelfs de zachtheid van de fluweelboom
houdt jou niet tegen en mijn verzoek
om het los te laten, willig jij niet in
jouw hand blijft om het hart gekromd
Zwijgend naar elkaar kunnen kijken
onszelf in een kader plaatsen
hoe het…
Bidden
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 132 In de cafetaria Kwaletaria in Gouda Goverwelle
zag ik een vader voorgaan in het gebed, terwijl
zijn vrouw en drie kinderen ook braaf de handen
vouwden tot een vrome vingerknoest.
Vroeger ging mijn vader, die dominee was, ook
vaak voor in het gebed, terwijl het eten dampte
en geurde. Later heb ik dat als onzin afgedaan.
Het was een prachtig…