116 resultaten.
ontroering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 117 ontroer(ing)
zonder mij dacht ze, ze is mijn
hart dat me beweegt, me complimenteert,
me laat verdwijnen als de massa waakzaam
scharrelt langs hun eigen inbreng
ze dwingt aan op mijn vertrek, legt
een zilte vilt op het voorhoofd en dirigeert
mijn adem langs de finish die ik nooit zal halen
steeds harder slaat haar betoog in het ritme
waarmee…
Hoofd?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 228 Ze grazen
grazen in hun wei
ze kijken
kijken op naar mij
Allebei
wil ik ze
'op de plaat'
meer dan hun hoofd
Morrend....
hebben ze
me beloofd
mee te werken
aan deze fotosessie
maar van harte....
gaat het niet
zijn ze er met hun hoofd niet bij?…
Na het afscheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 375 De maan spuwde wit een gat in zachtgrijs,
omrand met een rode wolkenkrans.
Van zijn lichaam had hij zich ontdaan
als van een koud en levenloos ding.
In dat licht was het niet nodig naar hem
te reiken, hij kwam uit zichzelf.
Hoezeer het doorgebroken oude licht
mijn hart omsloot en warmde.
In het witte schijnsel werd zijn nabijheid
kalm…
Eerzame man
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Je wilt alles voor haar betekenen
Maar dan komt de vraag
Kan de man zonder zijn eeuwige streken?
Onze daden vaak zo laag
Kunnen wij onszelf wel verbeteren?
Ja, we kunnen en we moeten
We zijn het verplicht
En we zullen boeten
Boetedoening die verlicht
Een man die zijn losse instinct ontstijgt
Het leven bemint en viert
Een geestesgesteldheid…
de blauwe reiger
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 140 Ik lig te bed en luister
naar het hozen van de regen
op de brug.
Het lijkt wel sinister gefluister,
ik streel de kat op haar rug...
Een late reiger is opgestegen
uit zijn nest in een els aan de vaart
en daalt nu met diepe vleugelslagen
zijn vlucht is de vangst immers waard.
Majesteitelijk maar zonder veel luister
zet hij zich naast…
Intieme kameraad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 244 Daar waar de verhalen waren gebleven
leefde je in landschap van andere verhalen
dan die we ons herinnerden in het bed
vol verlangen namen we afscheid
zinnen leken te dansen in verbeelding
verslaafd aan jouw genegenheid
gezelligheid die je bracht bij nacht
wanneer adem zijn reis had
door het universum
van dode bomen
verdorde bloemenvelden…
#MeToo
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 Na 65 jaren nu eindelijk pensioen.
Maar kijk ik naar het schijntje,
waarmee ik het moet doen.
Dan voel ik uitgeknepen
en in mijn recht verkracht,
genomen bij de ballen,
en halfweg afgeslacht.
En al die viezerikken,
die zitten op het pluche
en zelfs nog durven zingen,
wiej goat nog neet noar huus.
Ik laat mijn leven niet
meer door dat stel…
de kolk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 niet dat zij zich verschuilt
voor mij, zij wil er niet zijn
zichzelf niet zien in de ander
of de spiegel aan de wand
ze voelt zich nederig, zo klein
steunend op de vloer, haar land
zwart spreidt zich over haar
vlakke huid, zacht van aard
met diffuus licht in slierten rondom
ooit is zij tot minder verklaard
in waarde; nutteloos en dom…
Herenstraat
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 109 Ooit was de Herenstraat in Gouda een
idyllische sfeerstraat met talloze
inspirerende winkels en olijke mensen,
maar dat is inmiddels voorgoed verleden
tijd en de nieuwbouw zorgde voor starre
patronen en identieke onbenulligheden.
De sociale woningbouw zorgde eveneens
voor saaie uitzichten en macabere sferen.
De goedkope woningen zorgen voor…
Vleermuis
gedicht
3.0 met 5 stemmen 2.447 Ik ben heel zwart, ik ben de bange held
Van zoveel mug-doorgonsde schemeruren.
Maar overdag dan hang ik aan de schuren,
Lijkbleek, in al mijn lijkkleren gespeld.
Lang slaap ik zo, tegen de kilste muren,
de kop omlaag, de tenen kromgekneld;
Door alles, zelfs door het bazuingeweld
Van 't laatste oordeel zal mijn slaap heenduren.
Toch…
Amsterdams wapen 1841
poëzie
4.0 met 1 stemmen 197 Aanstaande verandering van Amsterdams wapen.
De stad spreekt.
I
Vraagt iemand, waarom ik drie kruisen voere in 't schild?
'k Rep niet van 't koggeschip, dat ze eertijds placht te dragen,
Noch breng de charters bij, die van Persijn gewagen.
De aloudheid schuilt in mist, - 't waar' moeite en tijd verspild.
'k Geef reden van die…
Uit oude roots
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 86 ik heb gesnoeid
in de meest
wonderlijke perspectieven
alles weggeknipt
wat me ooit heeft geboeid
soms verbaasd
ook vaak teleurgesteld
heb ik die toekomst
met hartzeer geveld
en weer geëgaliseerd
nog resten uitvalsrouten
begaanbaar in open terrein
niet meer de sociaal
ingewikkelde constructies
zoals ze vroeger plachten te zijn…
We-two
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 201 Voor wie zijn libido niet meer vertrouwt
is er een app die vraagt aan het begin
aan allebei: "Ga je akkoord?" + pin.
Dan kies je voor: Recording naar de cloud.
Zo maak je snel van ieder dartel uur
een zorgeloos en duurzaam avontuur.…
Witte Sint
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 443 Sinterklaas is wit geboren
maar niemand wil nog heden horen
dat Pietermanknecht, ja, het is niet te geloven
zwart is beneden, maar ook van boven
Sinterklaas houdt het daarom kort
niet dat het aan zijn dichtkunst schort
maar een witte Piet dat is het niet
en als je hem ziet, dan is het geen Piet
zonder letters dus loze woorden
en weet je…
Bankje in het bos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Bankje in het bos
Omringd door natte herfstbladeren
De zitting begroeid met mos
Paddenstoelen rondom zijn oude benen
Ietwat krakkemikkig
Tussen de koude grijze stenen
Boven schittert een kolibrie met gezag
Gouden wieken
Snelle vleugelslag
Het is alweer jaren geleden
Mijn opa was nog jong
Die hier zijn tijd besteedde
En van het bankje…
Lichtpuntjes
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 157 Kijkend naar mijn eigen leven
zie ik vele 'lichtpuntjes' zweven
al komen deze veelal uit het niets
ze betekenen altijd wél iets
maar wat is het doel ervan
wijst het mij op wat ik kan,
of juist meer op wat te bereiken
dat ik sommige dingen niet mag ontwijken
maar serieus nemen moet
Om te leren wat is goed
en welke keuzes niet te maken…
bang ( en dan zegt ze, stil moar, ik bin bie die
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 mag ik zeggen dat ik bang ben
bang zijn in jouw armen, bang
om de slaap te morsen in de
vitrine van je liefde
zal ik zeggen dat ik bang ben
bang zijn in jouw woorden, bang
om het leven te fluisteren in de
schoot van je liefde
mocht ik zeggen dat ik bang ben
bang zijn in jouw nacht, bang
om de duisternis te raken in
het erbarmen van…
3 november
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 189 De sleutel in het slot.
De jas aan de kapstok.
De woonkamer in.
Langs de foto’s der kinderen
-hoe mis ik de zoon
die niet verder te leven verkoos-,
langs de amper nog gelezen boeken,
langs de amper nog gebruikte zeteltjes.
In de eethoek
staan voor het raam
op het zuidwesten,
zien hoe de schemering valt,
hoe een flauwe zonnestraal
een…
De kracht van mijn vader
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 277 Als kind mocht ik aan jouw armen hangen,
zweefvliegen op jouw voeten (gedragen
hoog en veilig, tijdig opgevangen),
met jou kaarten, pesten, hartenjagen.
Heel ontspannen waren de zondagen
met maanzaadbrood en gerookte makreel
(door jou ontgraat en voor ieder een deel),
of doppinda’s met chocola erbij.
Kleine dingen, fijne momenten, veel
komt…
Catalunya
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 179 (Ollekebolleke)
In het gevang ermee!
Eenzame opsluiting
Seperatistentuig
Laat ons geen keus
Al dat geklets over
Independencia
Neemt in Europa
Geen hond serieus…
Vier jaargetijden in de herfst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 De lichte kleur van de zomer
verdwijnt uit je haren
Het bruin van je huid wordt wit
als de sneeuw van de winter
Jij bent niet te verklaren
uit het vallen van de bladeren
het tikken van de regen
op het raam, hoogstens benaderen
vast te houden als een zegen
waarvoor beiden aansprakelijk zijn
verlangen naar ijs en groen
opnieuw een…
Verlangen naar God
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Heer, mijn verlangen gaat uit naar U
Die hemel en aarde geschapen heeft
En nog alles onderhoudt wat leeft
Altijd blijf ik naar U uitzien, ook nu.
U bent mijn Koning en mijn God
Gelukkig zijn zij, die met U leven
En hun vertrouwen aan U geven
U Heer blijft bewogen met hun lot.
God, U beschermt mij steeds weer
Ik mag mij aan U toevertrouwen…
verre echo's (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 we ontdekken de oceanen
onderdak voor de woningloze
dichter op drift
poëten reizen in het spoor van
Alexander de Grote met karavanen
door dorre oceanen van zand
de lyricus penseelt bedwongen
bergen waarlangs gerafelde
wolken de dalen binnenzakken
in veertien versregels dicht de
sonnettenschrijver een onverschrokken
reis naar de…
Geraakt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 heel soms komt er een berichtje
dierbaar en klein
van iemand die met je begaan is
hoe mooi kan oprechte aandacht zijn…
een herfstige zonsopgang
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 157 oostelijke horizon in vuur en vlam
het nachtelijke donker verdwijnt…
een piepend stralend licht verschijnt
zonnetje lief verstuurt een telegram…
reeds vele vogels zingen hun mooiste lied
kom op mensen… uit de veren
want natuur en dier zullen het ons leren
vandaag is er geen plaatsje voor verdriet
dus open je ogen en tover een brede lach…
wintertijd
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 243 Het is weer wintertijd.
Het zomeruur is blijkbaar een ramp.
Van minder energieverbruik komt niets in huis.
Auto’s botsen op elkaar.
Ons bioritme raakt verstoord.
Mensen krijgen hartaanvallen.
Katten vangen versufte muizen.
Muggen voelen zich duizelig.
We zijn eruit.
Het gedraai aan de klok is nergens goed voor.
Oei, dat klinkt serieus!…
horse with no name
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 261 als dit roestige paard
een naam moet hebben
zal het er één zijn
van lichtvoetigheid
doorluchtig vooral
zoals fragiele paarden
zich door 't leven begeven
en hoog op willen springen
tot pakweg de zevende hemel…
Wereldhervormer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 De dag heb ik doorgebracht in overweging
De droom te volgen die ik gisteren nog had
Een beeld dat ik vandaag zou willen bouwen
En in de toekomst gebruiken als bestemming
Een droom van liefde, vrede, geluk en rust
Een droom die heel de aarde moet omvatten
Als bij de schepping als een hemelsparadijs
Maar ik zou niet weten waar ik moet beginnen…
Gangmaker
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 448 Ik ben de grote plaaggeest in uw gras
Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen
Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen-
Nog snel een ritje onder uw gewas
Hormonen gieren door mijn warme lijfje
Ik heb een blind date met een mollig wijfje…
Vandaag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 162 Ik geniet altijd van vandaag
Want wat morgen biedt, dat blijft tenslotte een vraag
Daarom, kijk ik naar dit moment
Omdat je alles van vandaag al kent
Je weet immers dat de zon nu schijnt
En vanavond weer achter de horizon verdwijnt
Wat morgen komt, dat weet je nog niet
Alleen is het zeker, dat je ook dan de zon weer ziet
Misschien dat hij…