Alle inzendingen

‘Ik ben al twintig jaar een saaie doos. En van gedoe rondom mij was nooit sprake Ja, ik ben recht door zee, kom snel ter zake’ Aldus sprak Laurentien, geraakt en boos Grensoverschrijdend noemt men haar gedrag Voor toeslagouders wel een hard gelag…

Geen bel ontsnapt zijn keurslijf; het wak geslagen door een steen groeit dicht: hij ligt te hopen op een bui die hem zijn huid afstroopt. ---------------------------------- uit: 'Het keurslijf', 1974.…

o Vrije, vlaamse poësis, gij sprankel van de dichterziel die brandend uit de hemel viel, gij blomme en blinkend veldgewas, gij orgeltaal, gij wierooktas, gij... al dat ik niet zeggen en kan, men kent u niet in ‘t eigen land der vrije, vlaamse poësis! ------------------------------------------------- uit: Kleengedichtjes, 28 juli 1860…

de kromgetrokken man verdween meer in zichzelf de dunne hand omknelde de wandelstok hij liet ons het uitzicht op de haven na en het asgrauwe bankje mist iemand zijn verdwijning de stille aanwezigheid op het asgrauwe bankje met uitzicht op de haven?…

Op 't kunstgras van de blaricummermeent bij een beboste dekzandheuveltop met zicht op het smaragdgroen van 't eemmeer de bijvanck tafelberg en stichtse strand de dode hond, kwadrant en muiderzand staat hij met puttersclub opzij te staren die gooi- en smijtwerk eemlander uit baarn zijn blik gevangen in de laatste stop voor 'n…

Verlang naar nieuwe dromen waarin ik mezelf kan zijn wijs genoeg om te kiezen wat ik wil op meisjes maak ik geen indruk alles mag je tegen me zeggen alleen wanneer jij dat wilt over mijn hele lichaam kippenvel ik doe mijn eigen ding nu want niemand mag het weten dat ik de taal van jouw ogen begrijp ik blijf bij je, tot in de allerlaatste…

Wat raakt ons, trekt ons, drijft ons voort en leidt ooit tot doorwaakte nachten? Wat kan er dan het zoeken soms verzachten en maakt opnieuw het kind in ons weer wakker? Hoe kan zachtmoedigheid ons diepste zelf bereiken en doet toch verder gaan in hoop en zonder vrees? De praatjes dwalen in de kalme straten maar sterven uit en gaat alles gaat…

Tussen Noordzeestrand en Belgisch heuvelland waaien steeds voortgaand weer kerend zee- en landwinden van schappelijke stuwing en ingetogen feestvreugde die in het daagse leven gemoedelijke stemming brengen in daadkracht en werk.…

onthoud het haalbare op korte termijn weerschijn is altijd droog verte geen afstand lijfelijk afwezig is kenbaar als grafische weergave in dat niemandsland leunt de dag tegen het laatste licht zodanig dat elk gebied meer vaag lijkt dan grijs duister is niet voelbaar de val komt voor de hoogte…

Niets is voor altijd alles gaat voorbij het fruit van jouw lippen droge dromen van zijde alles is inherent en incompleet door grove vergankelijkheid in deze worsteling met verveling gedachten aan jouw vroege dood ach, was ik maar een regenworm dan zouden mijn stomme dromen voor altijd zonder zonde zijn in de warmte van het eenzaam bed…

tussen broertjes en zusjes in het ouderlijk nest was je een buitenbeentje die kusjes strooiend met olijke pretoogjes onze harten veroverde naast Duuk, jouw ‘grote broer’ die met één oog waakte over wat je doen en laten moest groeide je snel, krachtig en sterk aan de hand van ‘jouw’ vrouwtje van jonge pup tot grijze wijze dartel ondernemend…

Soms denk ik terug aan mijn kinderjaren Die tijd was fantastisch Heerlijk...eerlijk Soms denk ik daar aan terug En denk ik vlug Was ik nog maar 16 jaar Dat is helemaal niet raar Soms verlang je terug En kan dat best ...vlug…

Trouw toch niet met hem als je niet naar hem verlangt -- in mooie dromen.…

De Prinsjesdagbegroting is erdoor De inhoud blijft voorlopig nog verborgen Maar wees gerust ze gaan er vast voor zorgen Dat u het beter krijgt: ze gaan ervoor De hoedjes worden vast weer zeer gewaagd Ik ben benieuwd wat mevrouw Faber draagt…

Strooi met je lach en iedereen wordt vrolijk Strooi met empathie en de mensen om je heen zullen je beter begrijpen. Strooi met aandacht en je zult in het middelpunt staan Strooi met liefde en de wereld wordt een beetje meer pink Strooi met je kennis en en je krijgt er een betere wereld voor terug Deel je positiviteit en geluk zal je ten deel vallen…

Meeuw in de stad aanschouwt de wereld om haar heen levenskunstenares Warme, speelse en diepzinnige voorstelling over een zekere en zorgeloze meeuw met de vurige wens om te zweven in een glijdend wisselspel waar zij ook haar open klankvariatie en rijke woordenschat kan bezigen in de elementen. Met die voor haar zo typerende expressieve…

je aura straalt in de warme kleur van liefde ogen blikken in donkere drift lichten op in je aanstekelijke lach die opent met dat ik even alles mag terwijl handen weren als ik de vrijheid voorzichtig wil proberen in het zeer aantrekkelijk liefdesspel waar nog lang niet alle fiches zijn geteld de dobbelsteen alleen met punten…

Op een Meeuw Een meeuw stierf laatst in Lelystad Na het eten van een zak patat Bij de crematie plechtigheid Die minitueus was voorbereid Sprak ter gedachtenis erna Een neefje uit de USA Bij ons kan dit gelukkig niet Wij nuttigen slechts Franse friet Maar komen jullie allen mee Naar Mac Donald voor het diner…

Op een stier (naar Kees Stip) Een stier werd laatst in Uylenstede Door een muzzelman besneden Ik ga maar door zo sprak de man Ik snij maar waar ik snijden kan Dan staat U later op de kaart Als onvervalste ossenstaart…

De telefoon opnemen op de grens van het bestaanbare ten einde raad een wildvreemd nummer draaien roepend: ik ben doodongelukkig dood en ongelukkig zeg iets wat mooi klinkt lieg iets wat beter lijkt ik ben doodongelukkig red mij. ----------------------------------- uit: 'Proeftuin', 1953…

De gele wolken werden langzaam rood. Dan dacht hij: Nu begint zonsondergang; En keek weer naar de zwaluwen, die zo lang De zon nog konden zien. En dikwijls schoot De angst door hem heen: Eenmaal gaat moeder dood, Hoe moet het dan? - Eens voelde hij bij zijn wang 'T laag rits'len van een vleermuis, en werd bang Toen hij hem van dichtbij zag…

afscheid nemen van haar die alles voor hem betekende die alles voor hem deed is als een onbekende tunnel ingezogen worden steeds dieper steeds verder er lijkt geen eind aan te komen z’n laatste levenslust wordt er door gebroken en dan plotseling waar het licht zou moeten wezen met het einde in zicht staat zij daar met haar armen gespreid…

lange lig achterover beverig op buik idem vanuit achterover lopen op bovenkant zigzag de diepte in vanaf hangend aan bovenste sport omhoog kruipen hoofd tussen sporten spelen met spijlen omgekeerd spiegelbeeld hiphop naar boven maar niet perfect toch over denken mannenkoor zingt niet synchroon onaffe wegen met cirkels in…

Hij heeft alles klaargezet, in de garage, op een oud laken, tuinslang, emmer, dweil, spons, zeem, en dergelijke zaken, ook bruine zeep, spiritus, soda en chloor, koperpoets, antikalk, en ga zo maar door ... nu eens vragen wat ze bedoelt met "haar broche schoonmaken" !?…

Er zijn er vele Over de ander zijn rug Ze gaan over lijken Dat ze elke keer weer een hoge functie bekleden is niet te begrijpen Maar ik wacht tot ze vallen En dat gebeurt reken maar En dan zie je al die luchtkastelen uit elkaar knallen De mensen die er altijd omheen hebben gedanst Beseffen nu eerlijkheid duurt altijd het langst…

Als Kopland zingt van zijn achterland, van zijn bomen en nestwarme dieren voel ik mij wel eens met hem verwant, men ziet me slenteren langs droeve rivieren. Of snuisteren in verlaten huizen dan een oog dat valt op oud behangpapier, gekruld door de tijd en vochtige kieren, een muur die fluistert van kindervertier. Een bank onder een appelboom…

Ijlings vluchten haar beelden over de zomerse akkers. Eenzame rode klaprozen pronken nog net tussen het wiegend goudgele korenveld. Haar ogen turen naar de verte. Het oneindige beeld van een blauwe lucht met hoog vliegende, gekscherende zwaluwen belooft een warme zwoele dag. Herinneringen van het kleine kind met wapperend rokje rond te…

je fladderde met wind tegen boven de struiken met diamantjes van de pas gevallen regen tegenwind ging slow en traag terwijl bij mee de hoogvliegers droog bleven ik wist dat jij eens zou eten uit mijn hand nadat jij je vleugels glad had gestreken en mij sprietig aankeek koppie en kleed in kool witte kleuren met een verdwaald…

niet het uiterlijk maar het innerlijke telt  net als een krasboek…

The Boss deed bij het Stonesconcert ook mee, Die stond weer eens blijmoedig mee te spelen. Eén klein geheimpje wil ik even delen: Daar was ook een uit Diever op tv. In Diever zwijgt men over hem discreet, Maar elk weet daar dat hij Mick Taylor heet.…