Alle inzendingen

Een geur van vroeger Doet me denken aan toen Een herinnering aan alles Wat ik van plan was te doen   Ik denk aan al die plannen En weet het nog heel goed Met een glimlach kijk ik terug Naar die jeugdige overmoed   Van alles zou ik gaan doen En dat was toen heel wat Maar het eind van ’t liedje was: Ik liep op het gebaande pad   Ik deed…

Samen wakker worden onder het zachtgekleurde leven in het ronde raam De groene jeugd van de wereldtuin onpeilbaar diep in de spiegel van een oude put vol tover waarboven wij hier- onder op een zacht bed zweven in geluk Samen wakker worden op de Droomberg boven de dagen…

Verkiezingskoorts, het hangt weer in de lucht De thema’s: woningnood, milieu, migratie Reacties op de Gaza-situatie Ook Ruslands rol neemt een enorme vlucht Dat kiezers zweefden was niets ongewoons Maar steeds frequenter zien we nu ook drones…

Een Peerd! een Peerd! mijn bochel voor een Peerd! - Richard III Een paard, Naar de aard, Is er nog eer dan zijn staart; Hij doet het te voet Net zo gauw en zo goed Als een ander te paard het doet, En je kijkt niet om Of hij is al weerom. Met niemendal op zijn rug Is hij bijzonder vlug, En met iemand onder de man Is hij in 't lopen nog…

Woorden van geluk zijn moeilijk, ze zijn klank, wartaal, aaas en jijs en toedan, alles of niets. Het lekken van vuur; een gordijn in de wind. Ze zijn eigenlijk maar ballast. Want we zeggen geluk niet, we doen het. Dieren hebben alleen maar hun lichamen; snuiven, stampvoeten, hoeden warmte met warmte. Het leeft en trilt, het heeft geen namen…

In mijn familie heb ik ook zo'n oom De man staat constant uit zijn nek te lullen. Maar weet zijn glas altijd wel snel te vullen Wat moet je dan, hoe hou je hem in toom Ik vroeg het Frans, die zei: "Het helpt geen kloten zelf ben ik ook al jaren aangeschoten"…

nog hadden de mensen niets in de gaten. de lichte ongesteldheden waren er altijd al en de notoire zeurders daar kon je al lang hele straten mee beleggen maar dit voelde anders dit had te maken met lichaam met huid met je je voelen en dat was gewoon uitermate eng stukjes van je hand lieten los en bewogen van je af en je kon ze ook niet…

Kansarm Bij geboorteplek Schrap de landsgrenzen Worden al onze kinderen Kansrijk…

Stil pad in het groen een bank wacht op gedachten het hart wijst de weg Het leven strekt zich uit in kleine momenten; ik voel de lichtheid van intenties. Elke stap vraagt aandacht, een stille overweging, waarbij betekenis zich opent als een bloem die langzaam bloeit. Wat werkelijk telt ligt vaak verscholen, tussen de drukte van doen en…

De hemel is mijn vrijheid om jou te leren kennen elkaar in de ogen te kijken en de wonderen te benoemen de kleinigheden wijzelf, zo vertrouwd en ondoorgrondelijk onze gevoelens die overal doorheen stromen ons leiden of frustreren de samenhang van alles al de delen en deeltjes en de overkoepelende hemel van onze gedachten…

Oktober dé herfstmaand, Bladeren zien ’t niet meer zitten, De kachel duwt kilte uit huis, Zwammen zwermen uit. De zon neigt naar kimme, De lange avonden beginnen, Kruiken vóór en in bed, Hoop op uitzicht op winterpret, De voorbode van ’n nieuwe lente, Ter inluiding van rokjesdag, Zomer staat weer voor de deur. Deze cyclus herhaalt…

voor dag en dauw loopt ze naar het meertje in het bos ze staart in het water luistert naar het zachte geklos nadat de wind het water heeft gekust komen de rimpelingen zachtjes weer tot rust en in de stilte laat ze langzaam haar gepieker los…

Er wordt een lob gemaakt, hoog in de kosmos; hij is perfect en doet aan zijn verzoek. Eindelijk verbrak hij de zwerende vloek, want de voetbal kreeg de perfecte cross. Als dribbelaar slalomde hij beslist niet; met zijn voet volmaakte hij het gebed van het kind, dat het thuis niet had gered, en gejammer en weemoed naliet. Aandacht was zijn…

Traagzaam trekt de witte wagen door de stille strate toen, en 't is wenen, en 't is klagen dat ze bin' de wijte doen! Stap voor stap, zo gaan de peerden, traagzaam, treurig, stille en stom, en zij kijken, of 't hun deerde, dikwijls naar hun meester om; naar hun' meester, die te morgen zijn beminde peerdenpaar, onder 't kammen en 't…

Waarom Professor Doctor van Dale hou ik meer van distels dan van rozen? Van de schreeuw van pauwen meer dan van de zang van galen? Van citroenen meer dan van frambozen? Van het kleed van roeken meer dan van het kleed van pauwen? 'k Zou dit Freule gaarne nader onderzoeken met permissie van uw vader te beginnen met de…

Ik lijd hier onder zwaar mentale druk, Alweer moet ik een snelsonnetje maken. Ik hoor het in mijn bovenkamer kraken, Mijn hersenpan maalt zich een ongeluk. Herkenbaar is voor menigeen de reden: Een deadline nadert steeds met rasse schreden.…

Gedachten vallen uiteen onder volheldere manen, draaiend rond de grond waarop men zou willen dat pseudoverwisselingen niet meer voor kwamen. ‘De schrijver toont diens ware gedicht in woorden, herhalende dramatische wendingen door thema’s verbonden in de zinnen, -met onbevlekt gezicht.’ Bewegingen over liefde: door de dievegge voorbij…

In de schemering, Vallen donkere schaduwen, over de stad heen. hoop en angst vermengen zich, en de nacht omarmt stilte.…

Ritselend blad valt ademt de koele herfstlucht stilte op mijn huid Bomen ademen in zachte bewegingen van goud en roest, hun bladeren ritselen neer als fluisterende herinneringen, ik zie hoe de lucht vol tinten koper en as wordt, en mijn huid voelt de koele streling van vallend licht. De geur van vochtige aarde stijgt op uit het gedempte…

boven in de beuk de gepluimoorde ransuilen in de schemering verlaten zij met geluidloze vleugelslag na elkaar het nest de oude treurbeuk telt elke nacht de uilen bij terugkomst na de jacht de winteriris wacht op een warme dag…

Haar donkere lokken, Haar verlokkend rode mond, Haar goedgevormde borsten, Haar prachtige kont, Konden menig man bekoren, Zij zagen haar graag gaan, Hun ogen staan dan op steeltjes, Doen hen stokstijf staan. Zij heeft daar geen notie van, Is zich er niet van bewust, Wat zij teweegbrengen kan, Alleen door er gewoon te zijn, Haar…

Vandaag is het de tweede van de tiende niet omgekeerd, meneer, dat is een dwaling mij neem je echt niet, zei ze, in de maling de tiende van de tweede ben ik jarig i.e. anno tweeduizend zesentwintig dat is een dinsdag, in het jaar des heren deo volente, zonder koek en larie want eerst komt nog die louwmaand januari dan wordt mijn lederhuid…

Met ochtendkoffie in het paviljoen Over de houten brug- versnelde passen Mijn ogen puilen vrijwel uit hun kassen Ik draai mijn hoofd, ik moet het gewoon doen Het is al herfst; het blad meer bruin dan groen De zon verbiedt nog dikke winterjassen Met ochtendkoffie in het paviljoen Over de houten brug- versnelde passen Een Arabier of Palestijn,…

je kuste niet alleen mij maar ín mij kuste je ook de hele wereld…

De steen imponeert ligt al tijden verloren en alleen gedragen door de tijd volgt hij de bestendige loop van voorbije jaren ijzig koud zijn verleden zo vredig hier nú gelegen doet zelf van huis en haard verdreven de naamloze gedenken deelt samen met ons de overledene.…

Je was er altijd als ik dagdroomde op een bank in het park bij de zee vanochtend verzon je er een donkere nacht achter het sombere silhouet van een dode boom je schreef gedichten over oorlogen en armoede en ik slechts gekleed in dunne onderbroek dronk uit de macht van mijn gewoonte een glas koude melk bij een boterkoek op een terras…

De VS van Noord Amerika is verworden tot het Korea van het vrije westen met  een eigen interpretatie ERUIT met een dictator Trump the great die niet alleen voor de toekomst in het heden gaat maar ook voor ververleden De Nederlander Owen Ramsingh op basis van een overtreding van 30 jaar terug komt er niet meer in: ERUIT hij…

De rode zonneheuvel is een hoop van rode klei waar mieren en termieten elkaar in leven houden, metershoog hun dagelijkse werk een biotoop Zo ook de anonieme metropool voor de miljoenen woon- danwel verblijfplaats een hoop geloof en liefde biotoop van vale kleuren zonder vast patroon verkeer en bruine lucht een symbiose Als de taxi…

je wilde dat het leven een symfonie zou zijn zoals de wereld behoort te zijn je wilde dat licht en duisternis elkaar als vrienden zouden omarmen je wilde staande sterven waar dan ook in een korenveld in een bos of op de hei je wilde staande sterven in de zon tussen stilte en klank in een bloemen veld je wilde…

Autobaanverlichting bij nacht, op hoogste snelheid achteruit, voorbijflitsend met daartussen wolkpartijen als vertragingen, zijnde lange- en kortetermijn- gedachtenflarden; stortbuien van verval manifesteren zich als zenuwslopendste stormen. Was het maar wat tegenwind: als kind van de genenrekening is leven op onvoorspelbaarste radicale…