Alle inzendingen

Ik was je goudhuidje, je redder in je zwartste nacht. Wie had dit ooit gedacht? Elke droom, elke kus was voor altijd, weet je nog? Jouw leegte vulde ik met liefde, gewoon omdat. Omdat jouw kwetsbaarheid mij raakte. Je werd mijn vlees en bloed, verstrikt in een eeuwige connectie die ik nooit meer kan laten. Het uitkotsen van mijn hart in jouw…

Hoe kunt u het verzinnen mevrouw Mariette Hamer en dan alleen de vrouwen benoemen als mooie taak Buiten het feit dat  alle mensen ongelijk zijn is er ook zoveel geweld tegen mannen Mevrouw Hamer Mevrouw Hamer, regeringscommissaris u slaat voor mij de plank mis u krijgt echter een herkansing als 50 vrouwen zijn geïnterviewd Wat vond…

zie mij als die ene tandeloze tijdmachine vertragend in de zon staren naar ‘n bij knagen op ’n kiertje in de werkelijkheid om te schrijven met ’n levensbrede hand zie mij als ‘n kraker van besloten loze verzen om ze bewoonbaar te maken voor derden zonder ayatollige bouwvoorschriften, door ze over de kaders van voorvaders te liften zie mij…

hoe in de Amazone de superioriteit aan de natuur zegeviert duizenden woudreuzen worden doorkliefd voor een vierbaansweg hoe een vissersvolk al eeuwen leeft van bos en natuur verjaagd wordt uit het regenwoud voor een klimaattop aldaar hoe het antropocentrisch perspectief de leestekens van de natuur vertrapt de zintuigen verschrompelt…

Lectori et lectoribus salutem! Lezeressen - en den lezer - heil Lach maar, pennenlikkers, er zijn meer Ladies die mij volgen dan het Leeuwendeel der males Logenstraft u deze kreten Leugens, nonsens als fakenews? Leuk hoor, als u niks laat weten Lectori et lectoribus Laat dit gezegd zijn in mijn Live verbinding met de studio Lang…

Op straat staan wetten, op muren geschreven. Een grens is een lijn, een deur heeft een slot, orde bewaakt door een zichtbare macht. Maar daar, in het rijk van nullen en enen, waar ogen niet kijken en stemmen verdwijnen, heerst een wereld zonder geboden, een koninkrijk zonder verweer of terrein. Geen agent op de hoek, geen rechter die weegt…

Het slenteren doorheen vale novemberdagen, gebukt onder grijze wolken met vroege avonden, wordt de zomerpoort gesloten weergevonden nergens kon ik naar je naam vragen. Iets is me ontnomen en verarmt mijn wezen in dit leven: mijn goede vriend verworden tot herinnering, die weemoed wekt van thuisloze verstekeling, mij hopen doet dat u alle…

In antwoord op Kamervragen over het wel en wee van de deus ex machina uit zuidelijke oorden op zijn schreden kerend vanuit Santiago de Compostella via de camino naar het hoger gelegen noorden waar de golfstroom zich steeds meer laat gelden, weiden onderlopen en elf friese steden dreigen te verdwijnen in de anonimiteit der historie waar zelfs…

Het is een verkeerd verhaal van de mens, vrouw en vrouw-er dat de wereld tekent het wijdverbreide verhaal dat de vrouw een gat is in de borst van de man en hem steeds weer een rib kost (arme man, eerst door God en daarna met zeven paarden uit de klei getrokken) de mannelijke fantasie van man-nin het droombeeld dat zij moet spelen om…

Ik leef op vijf milligram - een vederlicht gewicht dat mij toch draagt. Stabiel, zeg ik dan, alsof stabiliteit nergens knarst of stilletjes bijt in de rand van mijn dagen. Maar elke drie maanden tikt een rekening als een klok die harder is gaan slaan. Eerst 150, nu 190 - bedragen die groeien als de zorgen die ik niet vroeg. Ik leg…

O, bleke selder, stengel smal en teer, Gij groeit in stilte, fris en altijd rein. Geen rijke kleur, doch zuiver in uw zijn, Een knapperend genot, begeerd zo zeer. Bescheiden siert gij 't maal, keer op keer, Uw eenvoud charmeert, uw smaak is fijn. Een ode aan u, in klassieke lijn, Uw pure kracht, de tafel maakt u meer!…

Zij staat met d’r voeten in de klei, Hollands glorie en welvaren, Bewijs van luctor et emergo, Met wapperende haren in de wind. Zij aan zij voor volk en vaderland, Met de leeuw van Vlaanderen, Marianne van la douce France, Verslaat zij de gesel uit ’t Oosten. Daar helpt geen blond geverfde kuif, Noch ’t leeghulzig gebral, Op de…

De geur van kale, beregende takken zweeft al stijgend en dalend door donker bos, raakt vermoeid, hangt tenslotte geheel los, laat zich naar verlichte ramen zakken. Fijne spijzen, dampend, vers gebakken, vatten reuk van nat hout en verlopen mos: woud- en keukenlucht zijn één strijdbaar ros, dat zorgt voor zaalvrede en -gemakken. Welke smaak…

De weg die scheidt, is niet voorgoed, Enkel de afstand doet nu pijn. Bewaak de vlam, houd de moed, Straks zullen wij misschien weer samen zijn.…

============ =================== moeder zei ooit dat alles veilig was, juist door al het gebid, maar ik hoorde alleen het tikken van vergeten geesten en loeiende dieren de muren stoven kalk van oude generaties, dood en onder, ver onder de vloer lag het kind dat ik had moeten zijn. de buitenwereld klopte aan met moddervingers— schoolrapporten…

Sint Niklaas appelbaas uit het land van Waas heilige Paus die ging lopen uit een deeg van spekulaas kom ons toewaarts heilige Klaas wij die wachten op een heel klein beetje honig Zie ons lippen droog niet van 't bidden is het wel van heel veel kou lieve Paus lieve Paus Laad uw ezel laad uw neger laad uw knecht - appelbaas…

In Amsterdam kwam Sinterklaas een keer incognito: geen tabbaard om geen mijter op; hij kwam er maar es zo, als een gewone oude heer met lange witte baard; hij liet zijn zwarte knecht te huis en in de stal zijn paard. Je had hem nimmer zo herkend in z'n geklede jas; temeer, daar 't in de junimaand en volop zomer was. Hij nam als menig…

Ben ik een slijmerd in figuurlijke zin? dat laat ik aan anderen over zal het zeker wel een keer hebben ingezet! ben ik een slijmerd? in letterlijke zin ja zeker, iedere dag en wel anderhalve liter! dat hoef ik niet aan anderen over te laten dat gaat voor een ieder op anderhalve liter slijm verwerkt ieder mens per dag dus allemaal…

Vanavond klopt die ouwe zak weer aan Waarmee zal hij ons deze keer verblijden Of komt Piet met de roede ons kastijden Voor wat we dit jaar hebben fout gedaan Gelukkig schijnt de maan niet door de bomen Het regent ook nog...hij zal vast niet komen…

Jouw ogen zijn net als diamanten die blinken als de mooiste ster aan de hemel. Jouw lach straalt als de zon in een mooie zomerdag die bloedheet is. Jouw haren zijn net zo prachtig als die van het mooiste paard ter wereld. Jouw lichaam is net zo prachtig als het mooiste paleis dat op de wereld bestaat. Jouw hart is gemaakt van het puurste goud…

Je Ouders Het dierbaarst in je leven Wat je ooit bezat Waar je het meest aan had Je Ouders Je zegt het tegen jezelf telkens weer Je Ouders hoog onze eer Soms kan je er niet meer tegen Maar voor je ouders blijf je leven…

Licht streelt het pad zacht woorden fluisteren de ziel stilte draagt het goud Elke dag wandel ik door ‘t leven, opmerkzaam voor wat zich openbaart de wereld fluistert zachte woorden, onverwacht, die mijn ziel verklaart een lichtspel raakt mijn diepste wezen, taal en schoonheid in hun macht de zintuigen ontwaken vredig, een stille dans van…

Immer dezelfde woorden en klanken vibrerend op immer dezelfde golven... Niet van hem, Narcissus niet van ons, de dichters want die leest zij nooit zij is obsessief uitermate irritant in zichzelf gekeerd en bovenmate idiosyncratisch en bovendien compulsief Zij bevredigt zichzelf verbaal, en publique zij kleedt zich uit ademt…

Een slak op de A13 Een konijn in de leeuwenkooi Een varken in het slachthuis Voor hen is het leven mooi Vergeleken met het mijne Vergeef me dat ik breek Ik moet naar een verjaardag Vandaag over een week!…

Als een Atlas die de wereld niet meer torsen kan, als een onkusbare prinses in deze modderpoel, als een vergaloppeerde pony in de onbestaanbare stad, als een inhoudsloze boodschapper van alle goden los, als een To-To in het bos van boos geworden dromen, als een uitgefaseerde donder- & bliksem-winterstorm, als een vorm verzand in onwelluidend leiderschap…

ademen in eb en vloed, in dag en nacht in verleden en heden, is het laten gaan van oude beelden? bij opstandigheid, of bijwijlen mild of zacht als een verwachting oplost in de oceaan of achterblijft in de as van woestijnrood vuur . ik raak stilaan de klanken kwijt, mijn geheugen laat ze los op een onverwacht of sluimerend verlangen, wel…

Mijn oog viel op een vlek onder de zee van woorden en verklaringen, begrippen in lemmata, van ajax tot xantippe in dit geval op cannae vlak bij zee die jij als mare nostrum vast zult kennen de middellandse zee bij de romeinen de vechtjassen voor caesar en de zijnen die heersers werden van de apenijnen ze haalden met hun ijzersterke schilden…

Het ligt al wel op zijn lippen, Komt er evenwel niet overheen, ’t Blijft vooralsnog nog liggen, Op ’t puntje van z’n tong. In het duister van de nacht Fluistert ’n donkre stem, Eer niet over z'n lippen kwam, Wat hij niet had verwacht. De woorden blijven hangen In ’t duister van de nacht, Zijn gevoelens van verlangen, Naar tijden…

Het klinkt in deze context wat banaal Maar hoe heet deze vrouwenchirurgijn? Nomen est omen doet soms teveel pijn Al opereert zij op beperkte schaal Het thema slaat bij weinig lezers aan Laat het met rust Coen, schuif het van de baan...…

De winkelier heeft in de maand november Zijn winkel al gereedgemaakt voor Kerst. De Kerstman wordt ons door de strot geperst, Je hoort dat niet te doen voor vijf december. Het feest van Sinterklaas lijkt afgeschaald, De Sint is door de Kerstman ingehaald.…