102 resultaten.
Passer solitarius
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 289 Ik heb een kleurloze metgezel. Meestal houdt hij op zijn
schouwplaats het kopje in de wind. Vanaf de hoge boog
van walvisbeen kan hij het wad zien en soms twittert hij
iets onverstaanbaars. Hij zoekt mij om den brode als ik
wat ga eten en verrast mij van nabij met die grijze kap,
wat vleugjes wit en veren die mahonie glanzen.…
De Reis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 156 Stilte om me heen, alleen de wind is mijn metgezel.
De sterren en de maan, het heelal adem ik in.
De planeten, de rivieren intrigeren mij diep.
Dromend met idealen door het donker heen.
Bestemming onbekend, gevoel is het kompas.
Een reis zonder begin, een eindpunt evenmin.
Dolend door het leven...
een reis van binnenin.…
Een vismaat
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.454 Hij was een visser en leuk metgezel
Overal naar welke stek ik ook ging
Vroeg of laat kwam hij of was er wel
Een aardappel als neus en zijn visueel gebrek
Met zijn grijze baard en enorme kale kop
Was het keer op keer als ik beet had haalde hij op
De jaren verstreken gelijdelijk aan werd ik bang
Om hem ooit te zullen moeten missen
Een moordmaat…
PATRONEN & PRENTEN VAN WINTER
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 En dan drukt
winter
zijn stempel
op pad en perk
in mijn tuin
Jaagt wind
en metgezel sneeuw
tussen struik en boom
hun laatste blad verloren
De prietpraat
tussen fris groen
van bol en knol
met stilte bedekt
De tafel voor vogels
door mij
gedekt, de vetbollen
gehangen
Dempt even...…
Valentijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 als jij mijn roos was
dan zou ik jouw zon zijn
jou regenbogen schilderen
wanneer het regenen gaat
als jij mijn wereld was
zou ik jouw maan zijn
als stille beschermer
de nachtlamp in het duister
als jij mijn eiland was
dan zou ik de zee zijn
die het strand streelt
bij elke wisseling van getij
omdat jij mijn liefde bent
ben ik jouw metgezel…
avondwandeling
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 476 Avondwandeling
met de maan als metgezel
hoor ik enkel het geluid van mijn gedachten…
Ik schrik van een schaduw
het geluid wordt luider
ik denk te veel…
Ik versnel mijn stap
de maan volgt me op de voet
het lawaai in mijn hoofd ook…
Ondertussen ren ik verder
gedachten worden oorverdovend…
Nog even, nog een klein stukje
ik ben er, ik sta stil…
Zonder gedachten
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 801 Waar hij wachtte werd de stilte een metgezel en
keek hij naar de mensen die hun stemmen volgden
Ze zagen hem maar gunden hem alleen een oude schaduw op een bank waar wachten geen belofte was.
Waar ze niet wilden zijn omdat ze niet wilden delen wat ze wisten en met hun gedachten steeds probeerden te verjagen.…
Beetje Dom
netgedicht
2.0 met 21 stemmen 858 Vlug naar beneden, kom
Vierhonderd vijfenzestig treden
Het is niet zo slim,
zelfs een beetje dom
Metgezel in alle staten,
autolampen aan gelaten…
Alpen - Stenden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 191 Het knarsetandend wit
Dat in mijn adem fluistert
Mijn trouwe metgezel
Als hartslag in de schemer
Tegen een oranje aura
Prik ik in het laken
Groots en nietig tegelijk
Weet ik mij verbonden
Het zuivere koude water
Valt hard naar beneden
Ik lest mijn dorst
Proef het zout van mijn huid
Hier op dit hoogste punt
Stroomt de aarde door mijn…
Verlegenheid.
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 570 Het monster is mijn metgezel, mijn wederhelft, mij alter-ego, mijn eigen ik...
Aanspreken op zijn gedrag, dat is wat ik vertik...
Mijn monster heet verlegenheid...
Eens, eens komt mijn tijd...…
deuren sluiten.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 707 Laat ze niet met me verder gaan,
zo'n metgezel hoef ik niet.
Het is te veel, veel te veel
om op mijn schouders
mee te dragen!
Neen duizend maal neen,
zo kan ik niet echt verder.
Ginds, is er thuis
met zoveel herinnering
aan al wat er niet was!
Ik... weet niks meer duidelijk
of ik nog verder wil,
Of ik nog verder kan.…
Geen berouw om te sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 942 levenstijd, vervolmaakt in een
jeugdig opmaak, de dood reist mee
met al die jaren die schrokkig de rimpels
voeden en het kindzijn terughalen
uit de spelletjeshoek
neen, ik zal het sterven ontbinden
het ontrafelen en de dood ontlopen
door het simpel niet te doen, de dood
is voor anderen
of toch, breng mij de stilte waar de dood
mijn trouwe metgezel…
Voor Adrie
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 10.743 Het afgesneden zijn zal altijd blijven knagen
Maar die pijn wordt een gekende metgezel
Die een mens telkens weer leert te dragen…
gloort de zon
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 886 Thuis wacht een vrouw
op haar metgezel.
Een trouwe makker
is hij voor haar.
Voor altijd.
Het zieke meisje toen
vond troost bij hem
en hij bij haar.
Niets liever wil hij
dan leven.
Maar de tijd is op.
Zijn hart is zwak en
op poten stram
kruipt hij terug
naar daar.…
Weerpiazza
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 31 Weerpiazza toonde zich gisteren
een onbetrouwbare metgezel
Een hopeloos beslagen glazen bol
van perfide computermodellen
verwachtingen drijfzand
onder dekens van mist
niet te voorspellen
Zon en buien tuimelden
als lastige vliegen
over elkaar heen
druipende kletterende
klaterende snottebellen
Een laag hangende wolken
leek…
Droom rivier jou
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 305 Soms is stilte metgezel
van eenvoudig dieper leven
vaak ben je daar, even hier
dansen we samen, dromen we
weg van mijn eenzaamheid
naar andere werelden
echtere mensen
werkelijkheid betaalt
slechts wetteloze angst
deze droom rivier jou
duurt voor mij het langst
wanneer ik mensen
achter traanmaskers
zie breinen
en mijn nachtangst…
Ik droom de dag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 345 lenteochtend, zo sluimerig mooi
toon je het stille weidelandschap
enkel een kievit is mijn metgezel
het verenkuifje maakt een dribbelpas
rond een kuiltje in het akkergras
roept zijn eigen naam
kiewiet, kiewiet, kiewiet
mijn mond blaast kringelwolkjes
door het zuivere koude ademen
ik droom de dag alvast naar mij toe
er ligt een…
Herfstsonate
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 streelbaar als je handen
balsemduin en alsemstranden
wingerd van een roosmarijn
Je blik heeft mij getranscendeerd
bedwelmd raak ik en in de ban
van huid en haar word ik als man
gehypnometamorfoseerd
Een herfstsonate in de zon
is jouw geliefde melodie
veelkleurig geurig, tu m'écris
je bent de mijne, ton sur ton
Amour en soulmate metgezel…
Huilen als de wolven.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 338 Met lege handen
en een leeg hart
gevoelloze vingers
haar blik verstart
koude streelt haar huid
voelen doet zij niet meer
woorden zo bast
het doet haar geen zeer
terug is de façade
het masker van alsof
haar metgezel van jaren
weer vanonder het stof
één schil was gepeld
een glimp van haar hart
was getoond voor even
nu rest nog…
de klaagzang der expats
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 486 ze zwoegen voor de Koninklijke Shell
voor Europol of op een ambassade
als onbegrensd verdienende nomaden
hun carrière slaagde wonderwel
de voorspoed lijkt hun vaste metgezel
doch de vermeende welvaart is façade
de tranen zorgen hier voor waterschade
hun leven is een voorschot op de hel
ze klagen over alles in Den Haag
een slecht klimaat…
PROSPERITEIT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 169 zijde
De doodsdrift is ontvoerd
Met peperkoek gevoerd
Niemand kwam tussenbeide
Zij kreeg een vrijgeleide
Die knibbel knabbel koert
Ik voel me, hemel, zo content
En kijk u zielsgelukkig aan
Skeletten vol ontbladering
Staan met mij in omkadering
Van grenzen in een nieuw bestaan
U, snel vergrijzend, laat een traan
Ik ben mijn eigen metgezel…
Wanneer mijn stilte zwijgen zal
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 193 In mijn stilte bewegen zich geesten
onaardse voorstellingen vol wellust
en intensiviteit van geile begeerte
wanneer ik naast schaduwen dans
in mijn naakte ornaat fluitend
zie ik moeder aarde in verval
in mijn stilte kronkelen zich gedachten
urenlange overpeinzingen met betrekking
tot de dood en de kornuiten van die metgezel
wanneer schaduwen…
vrees
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 wat ik vrees is de waarheid van
mijn gedachten, ze struinen
onbeholpen op zoek naar
die ene nacht
waar ik niet zal spreken tegen de
duisternis met zijn verlaten paden
telkens is er die ene til, het honk dat
me het uitvliegen belemmert, mij
herinnert aan een metgezel
die als verstekeling in me huist
te graag breng ik mijn waarden
ter…
Scheiden
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.499 Zij koos voor een nieuwe metgezel,
zo stond hij snel buitenspel,
nu deelt zij met die ander het minnespel,
het leven werd voor hem een hel.
Hij mag op afspraak zijn kind nog zien,
en mist haar elke dag opnieuw,
telt de dagen, soms wel tien,
tot een volgend weerzien.…
Bij het bankje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 21 Bij het bankje, vlak voor
we er zijn, reikt hij
naar de grond
en gaat zitten
maar hij lijkt niet goed
te weten hoe, ik wacht
Een man van de gemeente komt
kijken en belt om hulp, sirenes
Voorzichtig wordt mijn metgezel neergelegd
Een vrouw klemt haar armen
om mij heen en houdt me
strelend vast
Anderen kijken toe
onvermoeibaar komt…
Poëet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 258 Het pad waarover hij zijn stappen zet
ligt afgezonderd
ver van stemmen anders dan de zijne
eenzaamheid is metgezel lijkt het wel
voor al degenen die in eigen zwijgen
niets kunnen verstaan
maar hij ademt verwondering
wanneer een lelie - badend in de maan -
liefdevol het water kust
of het nijgend zware graan
vergoten tranen draagt
van…
Gebroken graven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 338 in de
Barensweeën van de
Schemering die de
Ochtend moeizaam
Geboren doet worden -
Word ik op het kerkhof
Van gebroken graven
Begroet door een oude
Man met een schitterende
Zilveren baard die mij
Het verhaal van zijn dood
Vertelt - en terwijl de
Eerste zilvermeeuw boven
Ons moedig de nieuwe dag
Toeroept hoor ik van mijn
Metgezel…
Nog even voor het slapen gaan
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 360 Welterusten, mijn dierbare
metgezel.…
pier
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 463 Een regenworm uit Lutjebroek
ging naar een metgezel op zoek.
Zo dwalend door de composthopen,
kwam voor hem iemand aangekropen.
Hoewel hij zich geen tijd kon gunnen,
was deze van de and`re kunne.
Dat bracht hem op and`re gedachten
en hij kon geen ogenblik meer wachten.
Hij vroeg haar daad`lijk voor een date,
al in de tuingereedschapkeet.…
De natuur mag begrijpelijk zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 40 Was de nacht een echte toekomstdenker
kende zij steeds alle keren haar tijd
als goed gecamoufleerde metgezel.
De klanken van de wind en de regen
vertolken met de ook opklimmende mist
heftigheid met een vreemde opmaat.
Wat valt er verder te verwoorden over
onze natuurlijk ogende uitgestrekte oorden
wat zetten uw ogen al in de steigers.…