2936 resultaten.
In het oog
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 176 hoe groot is het verschil
tussen twijfels en keuzes…
stappen ik heb ze
ooit gemaakt
betamelijk en voldaan
tussen de tweestrijd
dikwijls weer
mezelf betrappen
op matte vlakken
tussen het groen
glanzend tapijt
maar nu…
meer dan ooit
schuilt het verlangen
in mijn hart
op verhaal te komen
de weldaad te voelen
ontwaken…
uit het oog
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 open ogen
verdragen
weing licht
in een wankel
jaargetijde
versleten
levens uit de
lijst gehaald
verblind ten
val gebracht
ijskoude
handen op het
hart gedrukt
is het ooit
zomer geweest?…
oog op u
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 maar o
u,
men gebruike het gewicht van uitgerafeld en opnieuw gesponnen verlangen naar het verlangen naar de onnaspeurbare schim van de Schone van Li om de luchten te wegen vooraleer men er u in aanbrengen wil
(zo wuift althans de levende les van uw blanke lendenen het toe op dit vuile blik, in het afwezige oog dat het op uw verwijlen gevestigd…
Evenknie
snelsonnet
4.5 met 18 stemmen 198 “Ik zag twee beren broodjes smeren”… WAT!?
Een wonder! Nee, gewoon waarachtig trek
ze mikten alles gulzig in hun bek
(Maar kleuters willen meestal toch patat)
Zo’n simpel wijsje doet aan poëzie
en is in kindertaal zijn evenknie…
Het woud van oog om oog
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 170 Intussen oefent zij
zwaard- en vechttechnieken,
en rent door het woud
van oog om oog,
waar zij haar messen slijpt
met tegenspraak en
heerst met brute kracht.…
Zaagsporen
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 1.267 Een wakend oog, mijn opstaan
er zijn geen grenzen aan de dagen
heldere nachten bij volle maan
vetverchroomde volle magen
Een starend oog, mijn leven
er hinkelt een treurwilg door het beeld
vage zaagsporen, achtergebleven
onze huid als behang verspeeld
Een slapend oog, mijn dood
er roest een spijker in mijn hart
verzwolgen in de moederschoot…
oog voor detail
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 175 de loep
vergroot
naast het
beeld m'n
oog ook.…
het oog van de gedachte
netgedicht
4.2 met 20 stemmen 397 alsof lucht ledig is
door mij heen blaast
daadwerkelijk in onzichtbaarheid
zoals, titelloos
het gelaat
in een gedicht
dat onder metaforen van de zee kruipt
en het zwijgen wordt opgelegd
zonder onderhandelen
over woordwaarde of het aandeel
tot berusting, het gegeven dat aanbreekt
wanneer een zoutpilaar wordt bekleed met verte…
Gemartelde liefde*
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 228 (Hemelwerk)
Mijn wil leek gebroken
Voor even
Soms lang
Al jaren weer werk ik
Met soms nog
Die hang
Die lust
De waarheid van
Boven
Die heldere ogen
Zij spraken en
Zeiden: 'jij hebt het
Gehaald'
Terwijl ik toen kroop
Door het oog
Van de naald
*
Uit: 'Het oog' van Vladimir Nabokov…
De boog van de schepper
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 102 Publiek, de dichters op de eerste rij van
blinde stoelen, mijn plaats is achteraan
onder het oog van het gebrandmerkte raam.
Waardoor de maan van zieners schijnt
voor de dichtregels die ons raken, al dan
niet op rijm, voor alles wat we denken te zijn.…
Eigen schaduw
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 159 Zie mijn eigen schaduw niet meer,
Twijfel over mijn bestaan -
Hoofd vol loden gedachten,
Gedachtenstroom stroperig
Tot stilstand gebracht
Buiten bruist het leven
Binnen leeft de dood…
Recreërend
netgedicht
2.1 met 8 stemmen 288 Ontsnapt aan de rijmen van
smachtende heethoofden
(anekdoten die qua lolligheid
niet voor elkaar willen onderdoen)
sta ik recreërend
aan het perspectief van de leegte:
het Dwingelderveld
(daar waar het oog van Achterberg
je terzijde staat)
Hier moet het toch lukken
verbale vormen om te zetten
naar nieuwe sentimenten, Gerrit?…
Met een half oog?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 87 van niets te leven dan
van de synthese uit de
winterwarmte van de grond
om in de gerijpte nevels
over te gaan, waaruit de
verborgen zon hem baarde
een schuilplaats onder het
onbeschreven blad, energie geladen
uit eigen kringloop, voorloper
van gedroomde wensen met
een half oog geopend in hun
winterslaap nu nog naakt
en in…
Het innerlijk oog?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 35 In een vermorst land tasten
reizigers in het duister, ze
wassen hun handen in een
grijze zon en dekken hun
vermoeide sporen toe,
papieren grenzen rotten in
het raamwerk van tevredenheid
en overvloed en blijven stromen
hangen een onwrikbaar taboe,
het ontneemt de intrinsieke
ruimte van ziel en geest, het
autonome recht van mobiliteit…
Het Inner-oog?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 21 Het biezen hart heeft
ongetelde kamers, de
verlichting kiert door de
ontboezeming, het inner-oog
ligt in het laatje van verwachtingen,
de waarheidssleutels liggen onder
de mat van de kaal gelopen
verkenningen, de scharnieren van
het glimmende harnas van het
heden moet nog worden gesmeerd, als
- tot de laatste draad - versleten
jas,…
Schouwer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 Wat doe je met de zaken die je ziet
Waarschuw je de betreffende personen?
Bespaar je hen een ongekend verdriet
Belet je ze hun karma op te schonen
Wat doe je met de dingen die je weet
Die onherroepelijk hen zullen schaden
Hoe kosmisch is de wet voor een profeet
Wat laat hij wel wat niet in zonlicht baden?
Hoe heilig is de gave die hij kreeg…
Puur
hartenkreet
3.2 met 8 stemmen 99 Puur
Als op een goudomrande wolk van emotie
spreid ik gedachten,
zielenroerselen zo gezegd
wandelend langs een stille bouwplaats
laat me verwonderen
door die ene enkele klaproos
voorovergebogen
zacht wuivend door de wind
alsof ze me groeten wil
sta ik even stil en voel de relatie
van het alleen staan
zo goddelijk mooi, in haar eenvoud…
Eén oog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 637 Uit één blind oog,
vloeit een traan.
Van verdriet.
Uit één ziend oog,
valt een traan.
Van geluk.
Uit blijdschap,
omdat één oog nog kijken kan.
Omdat één oog méér kan zien,
dan twee ogen kunnen.…
Een beetje fleur
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Ik heb twee glazen flessen,
hun halzen trekken krom.
't Zijn twee precies gelijken,
ik lach er een beetje om.
Het is alsof ze naar mij buigen.
Glanzend groen, een mooi gezicht.
Ze hebben een dikke bodem,
die schittert in het licht.
Ernaast staat een klein vaasje,
met één enkele rode bloem.
Vanuit mijn stoel zie ik het aan,
het hele plaatje…
Onmacht
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 382 Je draagt een watermerk
achter je uitneembaar oog
van echtheid is geen sprake
droevig om te zien
hoe het andere zich kan vermaken
oog om oog
hand om hand.…
Boze Oog
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 mij aan te merken
Ik ken de wereld, de mensen
met hun kleine zielen
hun kleine verstand
en kleine beslommeringen
Ik begrijp hen, ik zie
de schuld en de schaamte
waarmee ze zichzelf straffen
voor hun leugens
om de lijken in hun kast
verborgen te houden
die ik wel kan raden
en fluisterend doorvertel
als een gareel, een dwingend oog…
Oog om oog tand om tand
hartenkreet
3.5 met 24 stemmen 2.987 Als leider opererend in een motorbende
zweef ik langzaam door de bergen
schoonheid op schoot langs vulkanen glijdend
de nacht te gemoet
een kampong vol ellende
Geschreeuw angstkreten en gillen
doen ons motoren heimelijk stillen
twee politieauto's zien wij staan
het is weer zo ver
om toe te slaan
Onder schot door een medeagent
verkrachten…
Oog in oog met de Bouwer/ Vernietiger
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 163 (Een confrontatie met Anubis, de Egyptische God van het Dodenrijk)
Statig als een uitgehouwen standbeeld
staat hij daar, ongeschonden
als een Omen in de tijd
Zijn ogen ruig, maar overtuigd
van oeroude wetten over goed en kwaad
over pijn en strijd
O, zo nietig sta ik daar, vermorzeld
door zijn aanblik die oneindig priemt
in m ‘n zwakke…
Oog om oog tand om tand?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 Een lading die bestond uit vlees en bloed
De vrachtwagenchauffeur ging er vandoor
Een droom van vluchtelingen ging teloor
De zeis van Magere Hein maaide verwoed
Hoe leg je mensensmokkelaars aan banden?
Die vraag blijft alsmaar op mijn lippen branden…
De traan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 114 Als ik een traan was in je oog,
dan zou ik neerglijden naar je zwoele lippen.
Maar als jij een traan in mijn oog zou zijn,
dan zou ik nooit wenen!…
Lentekriebels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 Zo vaak heb je al gezegd
Dat onze liefde mateloos is -
Adem van vurige hartstocht
Waar geen maat op staat,
Onuitblusbaar - vandaag lijkt
Het wel alsof de maat van alle
Dingen ook onze eeuwig lijkende
Liefde in zijn greep gekregen heeft
Zou het dan zo zijn dat de
Lentekriebels die al menigeen
Parten hebben gespeeld onze liefde
Met…
Mannen
netgedicht
4.4 met 12 stemmen 225 Wat moet de wereld zonder mannen
Met vuur verwarmen zij de aarde
Bevruchten haar met wind en zaad
Zij weten van haar grote waarde
Beschermen haar met kracht en daad
Wat moet de wereld zonder mannen
Stoer en zorgzaam, hard en zacht
Zij redden ons waar rampen zijn
Brengen voedsel waar een klein kind wacht
Geven daar waar nodig zonneschijn…
Gedragen door de wind
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 132 heel veel woorden onuitgesproken
van hart tot hart
van oog tot oog
worden stilletjes gedragen
op de vleugels van de wind…
Lentekoorts
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 538 Z'n oog viel op d'r blanke boezem.
Ze huiverde. 't Viel uit z'n kas.…
Zodra ik mijn ogen opsla
gedicht
1.4 met 1371 stemmen 121.735 Zodra ik mijn ogen opsla
is het onzichtbare mij ontglipt
en begin ik te zien wat ik zie:
herinneringen aan wat ik zag
en ooit al zal zien. Door te zien
blijf ik mij herinneren;
en hoop ik dat ik besta.
Vooral als ik naar haar kijk
wanneer zij zo haar hand door
haar haar haalt, haar elleboog
steunend op haar knie, en zij
iets tegen mij zegt…