126 resultaten.
Godverlaten Amsterdam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 313 De binnenstad ligt nog in slaap
alleen geritsel van papier weerkaatst
klikkend licht metaal
van leeg door drukte blikjes
regenbogen overbruggen
doordrenkte vlaggen zonder stijve kleuren
de Gay pride moet eens met de billen bloot
rotzooimakers hebben er een puinhoop
van gemaakt en ervan genoten
een opgeroepen vuilnisman
vervloekt zijn vak…
Haantje de voorste
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 686 Hij is gezegend met een stijve
waarmee hij aan de gang kan blijven.
Een bron van vreugde is z'n lid.
De vrouwtjes - gaarne wippen zij -
zijn allemaal verzot op Koen,
omdat ze 't met 'm willen doen.
Ze zijn er als de kippen bij.
In rijen staan ze, daar ze smachten
naar Koen, die hen zo fijn verwent,
gedreven op hun beurt te wachten.…
Kyrie
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.981 De bloemen dringen om U samen:
De rozen koninklijk en rein
In rode zijde en wit satijn,
Edel van stam en hoog van namen;
In geur van meidoorn en seringen
Der duizendschonen stijve rij;
En werelds in bruingouden pij
De muurbloemen, de boetelingen.
Ach Heer, in dit uitbundig leven
Heerst reeds een onbekend gevaar.…
steeds zoals jij wilt
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.103 dan moet ik spiegels breken om jouw lijnen te zien
met vele rondingen in het verlangend uur
als wind soms stormend en dan weer weg-
snellend kom je terug; strelend
trek jij mij hongerend en met stijve
lendenen door labyrinten van tijd zoals jij wilt
genietend van datgene wat het leven ons laat
verlies ik in jou mijn wortels en al
het nog…
Welvaart
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 594 mijn geleide dag zweeft
door de verstarde geest
en weet dan ook doorgaans niet
waar hij is of is geweest
misloopt tevens het gevoel
van een dragende aarde
doch wees niet bevreesd
sist mijn streber stoer en koel
ik ben als de doorsnee mens:
een alom verspillende beest
met een slijtende waarde
mijn hart en hoofd steunen
immer meer op stijve…
Album
gedicht
2.0 met 6 stemmen 4.909 En tweeëndertig stijve meisjesrompen
zijn rij aan rij, in melkwit licht,
aan banken vastgeklonken.
De toekomst in hun ogen moet voorbij.
Men geeuwt er al verleden uit.
Maar één van hen, de mooiste, jij,
nog niet verlegen met haar leven,
is met de aarde iets van plan.…
Het opstel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 132 Op ‘t eindexamen Nederlands
kreeg elke kandidaat een kans
het resultaat wat op te stijven
door een prozaatje te schrijven.
Als onderwerp was er de keus
uit godsdienst, seks of mysterieus
en tevens was het toegestaan
van kind en vader uit te gaan.…
Los het op met ie
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 160 Last van stijve spieren? Fysiotherapie.
Wie niet meer uit zijn woorden komt behoeft logopedie.
Ga terug naar wat geweest is met regressietherapie,
en vergroot je gevoel voor ritme bij de buurtharmonie.
Wil je kunnen kiezen, probeer democratie.
Voor een stevige boost : electroshocktherapie.
Is geloof je ding? Voor jou theologie.…
Nooit meer
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 838 Verward door het goede in het kwade
ben ik vele nachten blijven vallen
in een gedempte angst
om de duisternis te verlaten
Benaderd door klappertandende dromen
heb ik mijn stijve voetafdrukken
nooit kunnen overdenken en
heb zovele nachten niet kunnen bewaken
Herinneringen spreken in beelden
en schreeuwen zinnen uit in dezelfde pijn
Waar…
De jonge Zeeuw
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.782 De stijve klepbroek knelt zijn stoere
Schier manlijke volwassenheid.
Maar hij lacht kalm en weet bescheid
Van ’t wonder dat zich gaat volvoeren.
--------------------------------------
* schoer - schouder…
Bleek gezicht
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.129 over de striemen
van gezwollen tepels naar
de kille handen waarin
ik heb gewoond
met een handgebaar
en enkel ogen
schopten schoenen
naar zeepbellen;
leeg geblazen
op ongehoorde windvlagen
woorden werden gescalpeerd
en tranen beschilderd
met oorlogskleuren
die in langgerekte jaren
het knikken deden beven
in dunne lijnen en met
stijve…
croissant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 614 gist weekt in lauw water
deeg rust en rijst op de schaal
door een klam doek bedekt
ik kneed de gladde bal
die nog stijven moet
jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart
nu ligt hij uitgespreid
met meel bestoven
kromgebogen maar gaaf
schuift hij in de oven
ingesmeerd met eigeel
hij dampt nog wat na
van rooster naar bord
Naar…
de verslavende kiss
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 1.460 is nog vroeg
als ik daar naar toe reis
mijn lijf draagt nog de waas
van ene menselijke vervreemding
het was nog kort geleden
dat ik de gerolde Samsom
naar het verleden joeg
ben nu mijn eigen baas
zo wilde ik bewijzen
het was Nico uit Tine
die mij door de jaren droeg
hier aan de kade
op een vochtig rokersbankje
mijmer ik over mijn stijve…
opa
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.618 vertel eens opa, was u echt zo goed
kon ADO zonder u geen wedstrijd winnen
men wilde zonder u niet eens beginnen
en zat er buskruit in uw rechtervoet
een topclub wou u hebben, coûte que coûte
dan was u rijk geweest, dan was u binnen
dan had u oma niet, maar tien vriendinnen
dan was er nu bezoek in overvloed
wel vreemd hoor, u heeft zulke stijve…
Zwartsneppers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 274 Ze stappen rond op stijve poten
pluimage glad gestreken,
koppen in de nek, korte snavels
qua volume grote bek.
Zij pronken met de mooiste veren,
geen die hun zangkunst evenaart
of aan superioriteit kan tippen.
Ik zie hen gretig pikken
naar malse prooien in het gras.
Ze jatten al wat glanst en bergen
dat in bescheten nesten.…
ik wil je aaien
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 327 heb je moed nodig, vraag ik me af
om ademhalend in een witte wereld
te staan
jezelf in de berm neer te leggen
terwijl elke gedachte waarvan de draad
verloren is, kraakt
alsof diepte verschuift
en ik klank en licht ontverf, onherstelbaar
met stijve tong
een roodborstje dringt
in mijn hoofd, schrikt
zoals ik
hij is mijn angst voor…
Als de vorst z’n kroon afzet
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 421 Een schaduw van wie
daar gaat, ingepakt in
stijve kleren glijden
over straat, het hoofd
in livrei verbonden,
stram als een lakei,
tuin en schutting allebei,
laten zich verdwijnen
onder mutsen door de
sneeuw gehaakt, over
een ijzig pad heeft ook
zijn stil verlies gehad,
tussen donkeren muren
hangt de dag in hengsels
van bevroren regen…
Opgave
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 391 Gips doet niet meer bewegen
wat moet zij doen
wie kan haar begrijpen
waar is die tijd van toen
Je zal het maar hebben, trage en stijve spieren
spieren moeten goed bewegen
medicijnen om te compenseren
alles zit hierdoor tegen
Het kost haar heel veel energie
iets bij haar vastzetten wekenlang
niemand snapt hoe zij zich voelt
het maakt…
Nachtwacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 501 De kapitein wenkt de luitenant
Ze maken zich op voor de mars
Ze breken uit de stijve lijst van die tijd
Het doek wervelt rond één moment
De rode schutter vult het musket met kruit
Na het schot blaast hij het schoon
De tamboer staat klaar voor de roffel
Ze praten zo druk dat ze de schilder vergeten
die hen vangt achter vernis
dat verduistert…
Cocon
gedicht
2.0 met 42 stemmen 15.047 Wat er blijven
zijn spikkels, stof dat warrend wolk moet worden,
vlokkenpilaar die in de wind zal stijven,
groevend nog de lucht die mij omgordde,
krassend nog naar adem die niet bleef
maar verder, langer kwam dan aders waren,
opgeheven boven handgestreef,
uitgegaan waar bot niet zal bezwaren,
wakken latend - wonden uitgeleefd
door wat…
Wantrouwpartij
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.525 - Maar verder was d'r man een stijve hark.
Ze zag een macho die ze zeer begeerde,
zodat ze in 't geniep met hem verkeerde:
genotvol werd ze zwanger in het park.
Omdat d'r man zich aan d'r dikte stoorde,
werd zij geïrriteerd. Ze pakte ras
z'n dienstpistool, waarmee ze hem vermoordde.…
FRISSE NEUS
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 648 belaagd door talloze sneeuwvlokken
haal ik buitenshuis een frisse neus
blijk naderhand niet alleen een heus
verkild reukorgaan naar huis te lokken
maar ook brandende handen waarop
de sprinklerinstallatie meteen reageert
een stijve nek alsmede lippen bezeerd
hoge nood het plassen houdt niet op
mijn droge huid is finaal open gekrabd
mijn…
TWEE HORSEN
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.680 Ze stappen, ze stenen, ze stijven
de stringen; en 't ronde gareel,
het spant op hun spannende lijven:
de voerman beweegt ze aan een zeel.
De wagen komt achter. De rossen,
gelaten in 't lastig geluid
der schokkende, bokkende bossen,
gaan, stille en gestadig, vooruit.…
Weerspiegeling
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.189 Zuiver, als geslepen edelstenen
In een rand van donker goud gevat,
Spiedt de klaproos door de halmen henen,
Glanst de koornbloem helder na het bad;
En het paard, met glimmend stijve benen,
Scheert de klaver, koel en druipend nat.…
Weeromstuit
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 538 De bomen stijven
takken in ijzige kou.
Katten rollen zich op,
de mensen griepen uit.
Maart is kil en kaal,
de oude winter snijdt.…
Kroegtijger
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 Als een ware tijger sloop ik rond in dampende café's,
op zoek naar erotisch genot met losbandige deernen,
wat ik spaarzaam vond, slechts een stijve tepel onder
een flinterdun bloesje, maar genoeg voor mij als arme
bedelaar, die in kroegen geen tijgerin vond.…
Bui
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.023 Zuiver, als geslepen edelstenen
In een rand van donker goud gevat,
Spiedt de klaproos door de halmen henen,
Glanst de koornbloem helder na het bad;
En het paard, met glimmend stijve benen,
Scheert de klaver, koel en druipend nat.…
Bui
poëzie
4.0 met 4 stemmen 390 Zuiver, als geslepen edelstenen
In een rand van donker goud gevat,
Spiedt de klaproos door de halmen henen,
Glanst de koornbloem helder na het bad;
En het paard, met glimmend stijve benen,
Scheert de klaver, koel en druipend nat.…
benidorm -en de wijnnachten-
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.490 de bars en de nachtclubs
zitten vol verslapen dagen
dorstige wijnplukkers met een stijve rug
en een onderbetaalde timmerman
en wij die ze trachten te vergeten
het donker dat de felwitte dagen
achtervolgt
mannen raaskallend in hun glaasjes
tongen van gelieven klevend op elkaar
in de kracht van die momenten
leef ik nu
laverend en dansend…
Schoolmeesters
poëzie
4.0 met 27 stemmen 3.282 Hij die, - uit vrije keus - ,
En in zijn achter kamer,
Met hoofdpijn als een hamer,
En volgestopte neus,
Met klemming op zijn water,
En lusten als een kater,
En met een stijve nek,
En vijf gebroken ruiten,
En deuren, die niet sluiten,
En 't Pootje* in zijn kuiten,
Er uitziet als een gek;
Is min nog te beklagen
Dan hij, die drie paar dagen…