Alle inzendingen over schoonheid

Heet geblakerd ' hart op de tong je vraagt je af in het waarom, lichamelijke klachten,krachten die afnemen schoonheid die vergaat soms ziekte welke toe slaat waar je niet om vraagt.…

ik leef de droom van Eden bron van stromende liefde het maakt mij zwevend in het heden zie de onmiskenbare schoonheid kom, ga met me mee naar de glimlachende blijheid…

Ik heb een paar Chinese vrinden Zij zijn dol op de natuur Zij wilden mij laten ondervinden De schoonheid van ’t biologisch creatuur Een wandeling werd uitgekozen Lang groen en water, terug naar de roots Ieder sprietje uitgeplozen Een nieuwe wereld, niets dan goeds Het hoogtepunt van onze toer Was de eend in al haar glorie Gewapend met kijker…

Een schuimen sluier om de leden zoals men er geen blanker zag, - en waar zij komt, gaat om haar schreden de schoonheid open van de dag. Maar als zij voortgaat, en de zomer haar in zijn middagvolte omvat, wordt de begerige onrust lomer, die eenmaal haar doorhunkerd had. Doellozer doolt zij in de wouden, de laat verlichte velden door.…

En door ieder gaat even het geluid Van een orgel, ergens ver in de straten — Dat stroomt een schoonheid voor hen uit, Die weerspiegelt in hun gelaten Als aan het venster van hun ziel.…

Ik droomde 't Leven als een groot, groen Bos, De vogels zwegen en het loot hing stil, De beken vloeiden niet, geen windgerucht Voer door de takken - en het gras boog niet, - Eenzaam lag ik daar, tussen zwijgend loof, Het was een bange droom, - want alle dingen Die ik toch schoon wist, waren mij zo vreemd, Spoken van schoonheid in vaal schimmenlicht…

deur voor de kapster Schrik niet van haar koffer Maak grapjes Foto's moet je maken van het kapsel dat groeit Zie hoe het zich met roosjes vermengt Stofzuig de kamer veeg de stoep bladeren en knoppen van de struik die groeit tegen het huis Vang de spin die op weg is naar de keuken Maak foto's telkens foto's Hoe zij groeit in schoonheid…

En rose en witte blaadjes Die daalden traag en zacht, En sierden blanke paadjes Met schoonheid zonder pracht. Daar liep een heel klein meisje, In zilver-wit gekleed, Zij speelde een fluitewijsje Van vreugde en dàn van leed.…

Moussai negen zusters, dochters van Zeus, de Muzen inspireren mij tot creatie, schoonheid, poëzie en dichterschap; ik zal scheppen, schijnen in hun naam. Apollo stralend licht, de brenger van muziek, zang, dans ik orakel, vraag naar uw inzicht, kennis ik orakel, streef naar uw wenken, wijsheid luister naar uw lier.…

maar dat terzijde… ik denk aan mijn dochter mijn mooie Arabische dochter die schoonheid bezit. die gestudeerd heeft en nog nooit een uitkering in haar leven heeft ontvangen.…

het nooit vergeten Nu, wat is nog waar in de wereld en wat niet als echte sporen verdwijnen en mensen die veel hebben ervaren zwijgzaam en alleen achter de gordijnen wegkwijnen Het is een vraag actueel vandaag Langzaam sterven generaties uit echte persoonlijkheden die groots in de historie hebben gestreden die in de kracht van de schoonheid…

Als de zomer komt, kan je dwalen over straat Kom, kom terug en keer je om, het is nog niet te laat Gisteren op een paar stappen bij mij vandaan zag ik je in de winkel bij de kassa staan waar is de glorie van je schoonheid van voorheen? je schittering en succes, naar ik meen wie zou je nu nog willen helpen, als dat gaat?…

zeventien jaren jong alweer met de wereld aan de voeten ben je een stralende jongedame met de charme van schoonheid een jonge vrouw met een kop erop in de vindtocht naar wie jij zelf wil zijn strijd je met jezelf en jouw omgeving met een scherpe blik op de wereld geef jij de mensen om jou heen jouw mening en oordeel klip en klaar van…

Ze ligt in het gras, sluit haar ogen ziet de wereld lacht om haar schoonheden voelt de prikkelingen van lentesfeer. Ze ligt in het gras houdt van moeder aarde opent haar ogen ziet kleuren flirt met bloesems Lentegeuren Het onbekende krijgt betekenis ver van geplaveide steden.…

Schoonheid wil uit vele bronnen stromen, worstelt woordeloos naar openbaring in de wereldgeest, in kunst, in dromen, in de eeuwige menselijke ervaring. Naar spraak verlangt alle Leven; ritme en vorm, vlak, lijn en toon bezweren het doffe, stomme streven, bouwen de zinnen een steeds hogere troon.…

Ik wandel door heuvels van zonlicht en schaduw een schoonheid te vinden in bomen en stenen die samen verrijzen tot een machtig kasteel - dat daarboven stil zweeft in het luchtlandschap Als ik ademloos staar tillen handenvol wind mij op uit de laagte en geruisloos glijdend op vederlicht vleugels van goudstralen draden komen torens steeds…

haar lach, voor haar ogen, zo Eindeloos in de zijne En met de jaren kwamen er blonde jongens Zij streelde hun haren, en hij steeds haar wang En zo lachten zij de toekomst toe Veel later pas drong het tot hen door Op een dag, die ze snel wilden vergeten, Dat zij maar alleen waren Hand in hand, in een huis voor velen Wanneer hun blonde schoonheden…

kijk toch om je heen en zie mijn geest dralen en verdwalen hij gaat en komt en laat je verhalen van verborgen schoonheid van lucht en licht van lach van zucht en zicht hij neemt je mee naar hoge toppen geregeld naar onbekende floppen maar meestijds naar warmte en lief zo diep en graag in zuiver gerief zweef mee, mijn mens drijf mee…

KUNST- EN LIJMWERK Bij moderne muziek nieuwe composities leer je luisteren naar de schoonheid van het ogenschijnlijk onsamenhangende, losse wat bij nader aanhoren toch weer een geheel vormt zoals de scherven van een gevallen vaas zich ogenschijnlijk onmogelijk weer verenigen tot een geheel beide vaak met kunst en lijmwerk.…

Uwe echte schoonheid zou misschien Mijn hoofd, doch nooit mijn hart verleiden... Ik blijf Thereze geerne zien, Al heeft me 't graf van haar gescheiden - Bemin hem, die u wedermint, En moogt gij saam gelukkig heten! Ik mag het arme, dode kind, Ik zal Thereze nooit vergeten.…

Ben wel een open boek en ik geef mijn gat wat graag bloot Ware schoonheid wordt te vaak beloond na de dood. Doe ik niet aan mee, bloemen geef je aan levende ademende wezens Al heb ik nooit in de dood geloofd, mijn goed recht tevens. Lukt me weer prima, maar we gingen nooit meer liegen Ik ben totaal niets zonder jou, ik belieg je niet.…

Nee dus nooit - schoonheid is slechts schijn een oorlog is altijd smerig zolang er verscheurde van binnen opengereten gekraakte slachtoffers zijn…

Hij die u durft bestrijden, hij die uw reinheid laakt, die heeft de deugd, de schoonheid, de hemel zelf verzaakt; die ziet de zuivre lelie niet bloeien in het dal, die hoort niet van de vogels het wonderzoet geschal; die heeft geen zaalge stemme die roept in zijn gemoed: Sterk als de dood is liefde, de bron van alle goed!…

achting en waardering voor vrienden en kennissen, collega's; collega's, laat me niet lachen, ik kom niet meer aan de bak kennissen zijn nog het makkelijkst en ook het meest meegaand vrienden staan in de wacht omdat ik hen niet aankan op dit moment en dat ligt vooral aan mij, aan mij alleen is die oorzaak te duiden Maar de rest: kennis, schoonheid…

Hop hop hop, ik ben weer boven, Als een ware wervelwind Dikke kussen voor mijn meisie schoonheid die me weer verblind Dan weer terug, ‘k moet nu rennen, anders kom ik nog te laat niemand kan mijn dag bederven klaar weer voor een heldendaad Op het werk aangekomen Niemand snapt iets van mijn lach Vragen, vragen, mijn geheimpje In gedachten…

Ik ben Blodeuwedd, gevormd uit bloesem van Brem, Eik en Moerasspirea overtref ik elke sterfelijke vrouw in schoonheid en sierlijkheid. Gwydion en Math, magiërs maakten mij om de lusten van Llew te bevredigen; hij huwde mij, nam mij als seksslaaf, huissloof, speeltje, ik was een sieraad aan zijn zij.…

Met flauwe glans, Schijnt aan de trans De zon door nevelen heen; Het kwijnend bos, Beroofd van dos, Begroet haar glans alleen; Want gaarde en tuin, En veld en duin, bezitten loof noch bloem, Wier frisse kleur En zoete geur Voortaan haar schoonheid roem.…

De schoonheid straalt langs zijn lippen en zuiderse kijkers. Slaatje. Wijntje. Olijfjes. Salsa-time. Genieten ruimt baan… en buffet. Vullen. Hijsen. Proppen. Vreten. Stop! Neen te laat. Grenzen vervagen en worden grenzeloos. Zijn realiteit wordt een gedachtestroom van misselijkheidwaanzin.…

Vorsend en smalend wacht ik op een reactie Van hen die ik toch wees op al die schoonheid. Kleuren, mooie kleuren, prefereren dus toch zwart en wit, En geuren stinken erger ineens door het kleuren van verrotting. Het gekreun neemt geleidelijk af en verstomt tenslotte. Straks is alles stil en doven de kleuren door duisternis.…

ik voel het ook wanneer ik jou zie je warmte smelt mij werkelijk zo snel, sneller dan ik mij vast kan klampen aan de jaarringen van mijn spreken mijn tong slaat mijn lippen strak en dubbel liggen mijn wegen om een fatsoenlijk gesprek te voeren, waardoor ik alleen lijk te stamelen als een onopgevoed of goed gesocialiseerd kind ja, je schoonheid…