Alle inzendingen over ere

nemen een dag kan zo opeens je laatste zijn Mattheüs sprak er in de Bijbel over als je iets met je broeder hebt maak het dan spoedig goed met hem zo nu en dan denk ik daar aan als in of om mij heen onenigheid ontstaat mag ik hetgeen wij van mijn moeder leerden en wat mij in het leven zoveel vrede bracht hier delen Hem ter ere…

Ervaren is varen, door onze buitenwereld. Mededeelbaar met woorden, in de taal van ons verstand. Ervoelen is voelen, door onze binnenwereld. Mededeelbaar met onze ogen, in de taal van ons hart. Onze ogen zien en spreken. Onze spieren doen. Ons hart weet !…

Ongedwongener dan op je trouwdag klink je, dagdagelijks naakt nog steeds als onder ede staand, in de verwelking die je toekomt zo terloops natuurlijk als kleding die van schouders glijdt een voor de lang te gane liefde verlossend woord zeggend: verstrooide aanhef, voor die niet onwelwilend toekoort, tot een ter ere van niemand in het bijzonder…

neen mijn voelen draagt geen vingers zonder tastbaarheden, m’n waarneembaar vermogen is me te eigen om het ergens tot rede te brengen het blijft in een staat van een non-oordelend proces dewelke ik omarm met een zekerheid die ik soms plots even bijster ben vogels wieken vleugels met slagschaduwen die telkens door de zon ter ere wordt…

het tart mijn geest die duivelse zinnen ach ik wil zo graag beminnen datgene wat bloeit en zuigt en alles wat mij zo lief en heerlijk lijkt het plaagt mijn ziel wil niet weten van grenzen aan mijn aardse zuchten ga toch weg ik neem wat ik neem al deel ik ook veel ter mijner ere in andermans sferen o, wat een genot ik ben zo waarljjk…

O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands, Dat houd ik steeds in ere! Mijne moedertaal, mijne moedertaal, Wat andre komt daarnevens! Zwaardgekletter, klokkenklank, Snarenspel en minnezang, O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands, Dat alles zijt gij tevens!…

ik kijk haar met jaloerse blikken aan, zeg; oh, hou dat vrouwtje in ere, want weet je, je weet pas wat je mist, als je het kwijt bent? Jemig ik ben jaloers!…

O mijn Neerlands, ja mijn Neerlands dat hou ik steeds in ere!…

Ik blies op mijn jachthoorn een welkom ter ere van de herfst het hert is erg geschrokken zelfs een herfstblad zou dat kunnen en naar beneden dwarrelen op het pad de kleuren boeien mij ieder jaar weer heeft het iets met mijn eigen herfst te maken het lijkt of ik steeds beter kijk alles ontluikt om mij heen, fascinerend de paddenstoelen…

Dan zal ik kransjes vlechten, En dragen die ter ere Van God, die mij het leven En bloempjes heeft geschonken. Dan zinge ik: Hemelkoning Gij doet viooltjes groeien, Met roosjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen, Met duizend duizend bloemen Om uwe macht en goedheid Aan kinderen te tonen. Hoe mooi staat mij dit kransje!…

Dan zal ik kransjes vlechten, En dragen die ter ere Van God, die mij het leven En bloempjes heeft geschonken. Dan zinge ik: Hemelkoning! Gij doet viooltjes groeien, Met roosjes, maagdeliefjes, Citroenkruid en seringen, Met duizend duizend bloemen; Om uwe macht en liefde Aan kinderen te tonen. Hoe mooi staat mij dit kransje!…

nooit kwamen er soldaten maar toen we jou naar je graf leiden juist toen ons gevoel bij jou moeder en onszelf was waren ze daar jou ter ere veranderden hun pas in op de plaats saluut hand aan de pet nooit sprak je met ons over jouw soldatentijd al brak toen wel je been ontroerend hoe je heel even nog door jonge maten werd begroet…

Ik zal verlegen staan tussen verloren geheimenissen tussen vuur en haard Dan het licht in ere herstellen in den minne schikken tussen werkelijk en waar De bladeren zijn als engelenvleugels die spiralend dwarrelen waar ogen schijnen Denkend aan een vloeiend moment raakt jouw vlinderige blik mij aan Vonkend in het licht van jouw bijzijn…

Uitgegeven ter ere van de Nationale Gedichtendag, Poetry International, samengesteld en uitgegeven door Dagblad Trouw] Link: http://issuu.com/trouwmedia/docs/groningen_8feb--v2…

Naar aanleiding van de Internationale Minnaressendag 13 februari 2015 Ter ere van te losse huwelijkstrouw wordt heden Minnaressendag gevierd. Het gaat dus om het vrouwtje naast De Vrouw, die in een vreemde sponde wordt gekierd. ~In bed is hij nooit warmer dan handlauw~, denkt zij ~die man van mij is uitgestierd.…

Harde stormwind verlaat de Noordzee vol witgekuifde golven waaruit losgeslagen vlokken naar elke verte snellen raast over Vlaams en Nederlands land drukt het gras plat aan de grond laat hoge riethalmen dansen ter ere van zijn kracht de ranke stengels zwiepen sierlijk neer richten zich luchtig weer op hij slaat eenzame bomen met woeste…

weet je het nog die fles Moët & Chandon - te mijner ere - op je treurige kamer?…

kalm meren in de haven waar wij verkeren door te keren en koeren, ter ere van degene die vrijheid verleend absoluut. Voor iedereen over zijn waar schijn lijk toeren naar een hemelrijk, wat zo de mogelijkheid schiep voor het geloof op wat werd beloofd in zijn statuut.…

De slaven vochten tegen hunne heren, - O denk om Spartacus en geef hem ere! - De gezellen vochten tegen de burgers, De loonarbeiders tegen hunne wurgers. O overal is de goudene strijd Ontstaan uit de arbeid, sinds eeuwigheid.…

een bij doet wat hij doen moet elke vogel zingt het hem toegewezen lied een muis gedraagt zich zoals een muis nu eenmaal doet dit ter ere van dat wat voor al het leven op aarde goed is echter tot ieders groot verdriet houdt niet iedereen zich hieraan een schakel in het geheel meent zijn eigen weg te mogen gaan die ene schakel houdt…

Langs het doorschijnende oranje omlijnt het fijn geprikte zwart de driehoeken, zes grote en zes kleine in gouden letters staat door juf in ’t hart geschreven de meegegeven boodschap Ere zij God!…

Bedekt met stof, ontdaan van alle klater Stond heel de boel heel rustig te vergaan Men wilde het in ere gaan herstellen Maar door die brand is nu voor menigeen Een tastbaar stukje jeugd voor altijd heen Toch hoeft dit oud-bezoekers niet te kwellen Want heus: geen herbestemming voor zo'n ding Benadert ooit je jeugdherinnering…

gevormd sterk met kleur en geur verrijkt dit zo zijnde en waargenomen razen wij naar alle hoeken en gaten yang, onze Meester willen wij verlaten: fier ten strijde gaan om van Heer yin te dromen slaafs slurpen wij de culturen aangemoedigd door holle vaten niet achterblijvend bij onze buren denderen wij aan ons zelf voorbij ter ere…

begrijpen een uitroepteken neergezet om erover na te denken aanhalingstekens ter stipulatie komma's om er mee verder te gaan plus er komt nog meer soms is een uitroepteken op zijn plaats achter dubbele punt zet ik waarheden puntkomma geeft voldoening < is het of > ongeveer hetzelfde of verband bij slash nadrukkelijk komt het over ter ere…

Temijersbed & Bij iedere seance Kreunt mijn Krolse kat Luidruchtig mee & Via een snelle Knopindruk golft De (van een bedrijfs- Tape afkomstige) Mededeling - Kom Toch Eens Klaar Klootzak - Door het met Rococomeubelen Ingerichte Naaivertrek & Tot zieleheil Van mijnb somber Herfstig wezen Herstel ik het Schiet- en avondgebed In ere…

Wien Neêrland's bloed door d'âren vloeit, van vreemde smetten, En andr' infecties vrij, en die gedwee 's lands wetten, Al zijn ze soms wat mal, gehoorzaamt; wiens borst (Zijn onbeklemde) gloeit voor Vaderland en Vorst, Die ere hem, die van de grote kamp de ziel is: Het hoofd der Batavieren, Claudius Civilis.…

Decemberwind blies onze wangen rood We vierden dit jaar kerstfeest in Ter Heijde Met luchtruim-engelkens aan onze zijde De golven bruisten, gaven vreugde bloot De honden voelden alles feilloos aan De stemming en de blijdschap van hun bazen Bij het hotel konden je houten klazen Ter ere van Tsjaikovsky niet ontgaan En in de kribbe spartelde…

Kom zoete dood kom - schenk mij de genade die ik nooit in dit leven kan vergaren: terug te keren in de schoot van de miljoenen jaren.…

VI. Als ik te lang gezeten had bij jou, te weerloos en te dicht tegen je aan, wist ik dat ik vlug wegmoest daarvandaan, want van te grote warmte krijg je gauwer kou. En als ik langer dan een mens verdragen kon gekeken had naar jou, zo mooi en stralend klaar dan ging ik duizelen en werd ik raar zoals van te lang kijken naar de zon…

de buren klagen steen en been getverderrie rotzooi troep en herrie huishouden van jan steen groenten staan te rotten peuters doen het niet in potten de muizen lopen over wat wilt u zei de heer des huizes hoge kunst staat hier onbetwist nummer één wij zijn ingericht naar een echte Jan Steen…