280 resultaten.
Kind van de toekomst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 Gelukkig niet zeg, die vent heeft geen potentie
een slappe zak met stijve kraag
de labbekakker.
“Jee, ben je van de kroegbaas, die stakker?”
Nee joh, DNA onbekend
Morgen is de uitslag.…
buikt door alle flessen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.239 je schittert
door het glas en
buikt door alle flessen
je smaak
is eeuwig dorst
en nooit te lessen
de hang
in druppels wijn
toont goede jaren
in uitbundig zijn
de kraag op
sprankelend geel
schuimt net
een plas teveel
drink voor
het lege glas en
voel de flonkering nu
de rekening is ook voor u…
Lichter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 M'n kraag hoog
De jas dicht
Geen betoog
Alles ligt
Open en bloot
Lezend verlicht
Alleen het rood
Van de kou op je gezicht
Er valt geen sneeuw meer
Alleen nog hoop
Keer op keer
Geen koek noch zoop
Zo meanderende de winter
En het geluid ervan
Richting wat verbeelding
En nog zo wat dan…
Meisje
gedicht
3.0 met 55 stemmen 41.241 Keert zich een paar keer voor de spiegel
heen en weer
zoals een vogel voor een andere vogel doet
bekijkt zichzelf als voor het eerst
schikt en herschikt aan schouder, kraag,
likt aan haar lipstick, tuit,
fluit als een vogel, rekt zich van graagte
strekt haar nek,
lokroept in zich, giechelt, vliegt.
------------------------------------------…
Roetpiet
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 (Een kraag een muts en nog wat veegjes roet
Als schoorsteenpiet doet hij het denk ik goed.)…
dode winter
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 219 Als de nijdige noordwester in juni blaast
Het prille blad ritselt en ruist
De kragen te hoog
Het water koud spat
Dan lijkt de zomer mijlenver uit ’t oog
Verder dan de dode winter
Nog niet ter aarde besteld
Maar z’n ak'lige ademtocht
Nog één laatste maal uitstort.…
Iets dat me duint
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 195 er is iets dat me duint
naar het Wad, de tocht
door het vlakke land
pluimt nog na, na deze
langgerekte dag
toch telkens als ik staar
over het water valt het
me op dat het me eigenlijk
niet meer boeit, alleen
de emotie spreekt nog
uit een andere tijd
maar steeds is er die drang
om weer die kraag te beklimmen
en de witte punten in de…
Lach niet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 562 Muts en kap
opgeslagen
met mijn kraag.
Een windvlaag
als streek van god
toch
op het ijs gezet.…
Wildplassen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 122 Wat zou ik graag een pet hebben
die me past,
zodat ik hem in de kraag kan pakken
en gepast een prent uitschrijven,
zodat ie niet meer bij ons om de hoek
wat ie thuis op het kleinste kamertje
behoort te doen.
Maar ja die pet he?…
Jas van onverschilligheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 Het najaar nadert
Met forse schreden
Herfstwind die het
Overneemt van milde
Zomerbries - stormen
Zullen ongetwijfeld komen,
Ik trek mijn jas van
Onverschilligheid aan,
Doe de knopen dicht
Die niets meer van dit
Leven moeten hebben,
Slippen die meewarig
Het zielloze leven
Om zich heen bezien,
Ik zet de kraag hoog op
Die alle…
het jaar van de Kemphaan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 251 ze zijn niet weggegaan dit jaar
net als jij, de bronzen veren
in je kraag, je handen op mijn
borst, mijn lief viert lente in
de winter, het vijfde seizoen
schijnt op de verse klei, blonder
dan nu kunnen je lokken niet
onstuimig gul smaken je lippen
seffens legt de malse zeewind
haar verse zaad in de weilanden
en baltsen de kemphanen vinnig…
het jaar van de Kemphaan
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 268 ze zijn niet weggegaan dit jaar
net als jij, de bronzen veren
in je kraag, je handen op mijn
borst, mijn lief viert lente in
de winter, het vijfde seizoen
schijnt op de verse klei, blonder
dan nu kunnen je lokken niet
onstuimig gul smaken je lippen
seffens legt de malse zeewind
haar verse zaad in de weilanden
en baltsen de kemphanen vinnig…
Stil als zij voorbijgaat
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.045 Ik zou het je niet moeten zeggen
doch als ik je zie lopen
hoe terloops het ook maar is
dan slaat het dubbel over
is er even geen weten
van hoe me te houden
met de kraag omhoog
duikend in de koude
schuil ik voor de ontdekking
glimlach en traan
een voorbije tijd van samenzijn
jij, nostalgisch bestaan.…
Brief
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 Je brief
vond ik
in de brievenbus
verfomfaaid door regen
Ik vond 'm
zwaar wegen
de woorden als stenen
op m'n maag
Door het schrijven
van de brief
had je onenigheid
-voor jezelf- opgelost
Ik zag je
-diep verborgen-
in je kraag
de straat oversteken
Na weken....
geen schim van je
te zien
misschien?…
De kroeg
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 1.854 Ik zie ze al weer zitten
de koppen naar omlaag
vervreemd van lief en aanverwanten
met roos rondom hun kraag
Ze drinken snel hun bieren
alsof de tijd hen dat gebiedt
en lachen met hun tandeloze monden
en niemand die het ziet
En als ze dan de kroeg uitlopen
de koude nacht weer tegemoet
zou ik ze graag mijn jas meegeven
maar niemand die…
Verlangen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.335 Ik streel de kraag,
Zie jouw gezicht daarboven.
De mouwen...
Waaruit jouw handen staken...
Zijn leeg...
ik laat ze vallen.
Mijn gezicht...
Verberg ik in de stof.
Een traan glijdt...
In de voering.
Jouw geur...
Ze is er niet...
Weg, je bent weg.
Maar ooh, ik mis je zo.…
Laatste woord
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 719 Zo ver buiten alle waarden
in burgernummers vastgelegd
ver van huizen en van haarden
heb ik het laatste woord gezegd
volg mij in het spoor der paarden
bezing mij als een boerenknecht
die in leven niet kan aarden
omdat zijn grenzen zijn verlegd
wuif mij uit in rieten kragen
waar onze liefde is bevrijd
ik zal alle lasten dragen
van onze…
De stam
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 86 Geef mij regendruppels spelend
met de splinterlaan als achtergrond
melancholische woorden helend
mond vol volgende morgenstond
Lantaarnpaal en je kraag omhoog omstandigheden
gegarandeerd is niks in dit leven
morgen wordt er een vebod op gedaan
tot dan klinkt muziek op de laan
Splinternieuwe gemoedstoestand ten tonele
gebracht
eendracht…
Mist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.065 Vorst aan de grond kleurt
het landschap grijsgroen
in het vroegste licht
hervat ik het leven
ben op weg en ontmoet
groet vroege vogels
nog diep in hun kraag
vorst aan de grond hangt
koud boven het land
kleurt het leven tot waas
ik ontmoet snelheid
als een schim uit de mist
groet geschrokken
wijs op mijn voorhoofd
en raak onzichtbaar…
Feest
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 7.716 Als het kind met bruusk gebaar
in haar borst probeert te happen
zoent zij het op beide wangen;
speeksel druppelt op de kraag
van haar bloes en blijft daar hangen.
"Weet je dat je jarig bent vandaag?"…
Watervleugels
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.207 Als een tovenaar van brandend licht
valt zijn mantel van behagen
zachtjes, als een zeemeermin
die golfjes opstuwt met haar vin
om mij te helpen mijn gezicht
over de zoute zee te dragen
Waar ik blijven zal de volle dagen
volle dagen ver van land
denkend aan wat stond geschreven
vleugels heb je maar voor even
en dat bleek toen woeste kragen…
zwaarmoedig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 204 de herfst draaft aan mijn voorbij
weemoedig staar ik naar de grond
en luister naar alle treurnis om me heen
het donker schalmt steeds vroeger
en ergens botst nog een late motvlinder
tegen het raam
de bruine massa van de dood walmt
zelfs tegen alle winden in
ik heb mijn kraag hoog opgetrokken terwijl
m'n handen hopeloos
iets van voldoening…
Pronken
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.169 met gouden stippelbuik
en scherpe kransen-kraag
staat in mijn tuin
het mannetje
te pronken
te lonken
naar het grote-lijster-vrouwtje
dat nog niet wil sjansen
vogels laten zich niet sturen
ze volgen hun natuur
en voelen feilloos aan
wanneer het tijd wordt
om te zingen
terwijl de bomen stil
bijna gespannen staan
van wat er uit wil…
Zielendroogte
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 Opgetild vanuit de diepte
klommen wij naar grote hoogte
als een zweep die slagen zwiepte
om een tol van zielendroogte
ons liefdesleven nam een vlucht
die geen vleugel meer kon dragen
wij tuimelden uit ijle lucht
wegduikend in hoge kragen
nu de boorden zijn gestreken
en de stoom is afgeblazen
zijn we weer op wie wij leken
opgedroogd in…
Buitenstebinnen of binnenstebuiten?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 achter glas
broos vensterglas
ik verbeeld me:
een regendruppel
te voelen
in m'n kraag.…
Doorstroming
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 223 beetje bij beetje ontdooi ik
de stroom van een bevroren beek
beginnend bij de oeverranden
warm er strafverstijfde handen
aan opgegraven bodemvuur
voel oude levenstekens steken
en waar remmingen verweken
kabbelt later op een nieuwe wind
die met voorjaarsklanken ruisend
door geknakte kragen zingt
de bedding vult zich met een nieuw elan…
Verdronken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Goudgeel gerstenat
Van rijke kraag
Voorzien, hemels
Goud op aarde,
Smaakt naar meer,
Meer, meer, veel
Meer, natte sporen
Op wang en kin,
Is toch normaal
Want ik heb zo'n zin
Om alle sores die
Me kwellen weg te
Drinken, zodat ze -
In ieder geval even-
Niet meer bestaan
Nu zie ik pas
Hoe diep ik ben
Gezonken, nu niet…
Covid-19
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 241 gewaarschuwd
door de tijd van nu
loopt hij op zijn tenen
door het huis
zet z'n kraag op
en blijft oplettend uit
het zicht van vreemde ogen
veel is onzeker
en er schuilt gevaar
in elke proest of kuch
onheil dreigt en het virus
waart van deur tor deur
en steelt geborgenheid
weerzin in het vers gestopt
en hoop gevestigd
op een sterk…
Het vege lijf
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 255 Zonder pardon wordt hij
nu teruggefloten
Donkerrood geschminkt in
Spaanse kleren
Getooid met felgekleurde pauwenveren
Met brede kraag, een zak
vol pepernoten
Hij zal zich dus opnieuw
uit moeten vinden
Puk en Bell zijn hem
voorafgegaan
En Smeerpoets heeft
als Roetveeg afgedaan
Zijn Regenboog gaat
langzaam aan…
Moederziel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Eenmaal uit haar kraag gekropen
heeft zij hem leren lopen praten
denken doen. En leren na te laten.
Der dagen zat hoefde zij maar te mokken
of hij was blij zo dicht was zij hem nabij
haar lieve held op sokken.
Nu op pensioneren kán hij het maar niet leren
dat voortaan vliegen zonder veren
op blote voeten moeten existeren.…