678 resultaten.
Gebakken aardappelen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 169 Vruchtbare akkers,
de oogst van aangewaaid zaaigoed.
We hebben van alles veel teveel.
Het rijke land brengt geluk en overvloed.
Hoog in de hemel huizen sterren en God.
Er is geen eeuwigheid tussen oerknal en laatste oordeel.
In de pan verdwijnen we,
dat is ons lot.…
Doorpakken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 206 tussen stoffige spinnenwebben
en gruizige muizenkeutels
hebben wij de knopen doorgehakt
om een einde aan het verleden te maken
en een begin te vinden
herinneringen
dwarrelden door het huis
van kamer naar kamer
rechtstreeks de buitenlucht in
morgen zal het laatste restje van toen
as worden op de akkers
van een vruchtbaar nu…
wensdicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 249 de dichter ploegt
en trekt voren
in een akker van taal
de lezer echter
neemt notitie en begrijpt
het allemaal…
Vlucht MH17
snelsonnet
2.0 met 8 stemmen 462 Je ziet de chaos in het rampgebied
Misschien sjouwt iemand er met jouw beminde
Je woorden kunnen zelfs geen tranen vinden
en steeds bonkt laaiend tomeloos verdriet
Hoe kort is ‘t leven, lang de dodenlijst
en eeuwig zwarte akkers, waar je ijst…
KOMST VAN LENTE....
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Misschien
hoef ik me
geen weg te banen
Geen pad
of steeg
meer in te slaan
Om lente
met het blote oog
te zoeken
Misschien
komt lente
op m'n pad
Ontmoet ik haar
als ik langs
veld en akker dwaal
Van het seizoen
de taal
leer spreken.…
Weg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 Wegwijs
ben ik er niet
ken er
bos en akker
Waarop mais
de overhand
geluk tot
in de kolf
Hier geen korenwolf
wel haasje-over
die haken slaat
en er vandoor gaat
Wegwijs
ben ik hier niet
rechtdoor? afslaan?
mijn weg.....
hoe..te vervolgen
met wie raak ik
aan de praat?
over de weg....
die naar Rome gaat?…
Verticaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 verticaal
haaks
op horizontaal
valt de regen
op de grond
akker weiland
bomenlijn
liggen wel
parallel
plat
fel
spatten druppels
erin
snel
van grote hoogte
weg met droogte
het drinkt in
doorweekt
en de aarde
kweekt…
Hebrecht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 de weg is recht
in Hebrecht
het gehucht
onder de hoge lucht
de stilte is echt
het waait lekker
alleen een specht
een landbouwtrekker
boerderijen
akkers, gras
bomenrijen
waterpas
langs die ene weg
ik verder rij
Hebrecht is
alweer voorbij…
Grace
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 224 steil boven de
cassave akker
explodereert de zon
ziel en lichaam
scheuren uiteen
in doornige entiteiten
striemende pijn
overwoekert haar
geschonden lichaam
tergend traag kruipen
de minuten tegen
een steile helling
tijd heelt geen wonden…
Enfant de Cimetière [Kinshasa]
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 130 En dan is het maar te hopen, lieve kind
dat je eenmaal groot je weg tenslotte vindt:
nooit meer stakker op de akker van de dood.…
Berusten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 311 Kalm legt de diepe zee
zich neer naast duin en
boterbloemenvelden
akkers met aaneengeregen
zaad liggen geduldig tussen
sloten vol verleden tijd
van bovenaf gezien een
lappendeken anders lopend
was het toch gelijk gebleven
in een aangepast patroon…
Bezwering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 130 maak het niet open
dat gat in de grond
ongedierte wacht er
om uit te vliegen
besprenkel geurelixer
weef er de spreuken
die kommer en kwel
uitéen doen vallen
roep bij volle maan
de uil aan en de havik
doe dat dertien keer
opdat de akker vrucht draagt…
naar de overkant
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 586 dit strakke land
met akkers stug en stevig
en sloten als een streep
tot aan de horizon
vermoedt het kabbelende water
waar schapen wollig
grazen aan de dijk
zachtmoedig en onwetend
van deze volgepakte veerboot
die 't wolkend eiland meer
en meer in zicht brengt
op de vaart van wind…
droombeeld
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 273 akkers liggen gerooid maar voldaan
in het goudkleurend avondlicht
ik verzink in het vergankelijk beeld
van groei en vergaan
overpeins hoe mijn kleine bestaan
verlopen is
wat er na de dood van mij nog over
blijft misschien wel verder leeft
en of er ook iemand te wachten staat
in het ooit gedroomde hemels licht…
Dichtbij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 De akker ligt doodstil in zichzelf te zijn.
Licht herbergt schijn
de horizon verliest zich
in haar ogen.
Ver voorbij verlangen
neigt het riet
naar de schittering
van een rimpelloze breekbaarheid.
De dag ontwaakt,
raakt mijn huiverig geweten
maakt mijn wereld klein
en ongelogen.…
Waterloop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Zoals water
loopt
door akkers,weiden
lente maant tot spoed
Je kunt
haar route goed
volgen
met het blote oog
Kwam winter
niet met buien
van sneeuw en regen
opzwepende wind?
Maar water
loopt
in greppel en geul
tot aan
haar laagste punt.…
Aard-man
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 673 de aardappelen gepoot
en sjalotten geplant
rechtte de moede man zijn rug
wees omhoog
naar een vlucht vogels
boven zijn heilig land
kijk, alles vliegt en vreet
de tijd aan flarden
leven noch dood
of iets van waarde
zal beklijven
en toch
sprak de man
met vuile vingers
zou ik hier graag nog wat blijven…
Zonnebloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 bij Blijham
zag ik ze staan
toen ik langskwam
Lutjeloosterweg
hoek Nummerlaan
die boer heeft er
aardigheid aan
akker en bermen vol
zonnebloemen
en een overvloed
aan wilde bloemen, planten
een paradijs
dat het goed doet
bij de vlinders, insecten
die stierven, verrekten
door bestrijdingsmiddel
dat menige andere boer
zo nodig gebruiken…
Doene Esweg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 als je het zo laat
is de Doene Esweg
alleen een lus
die aftakt van
en weer uitkomt op
de Weenderstraat
een karrespoor
loopt tussen de
golvende akkers door
het is mooi, stil
alleen vogels in koor
de boerderijhond
blaft omdat hij
het vreemd vond
dat ik daar loop
binnenkort, ik hoop
kun je rechtdoor
er komt ruimte voor
een brug over…
beklemming
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 665 langs akkers
van schroom
slenter ik
tegenwindse stappen
aarzelend om ongericht
in een verwarrende droom
te zullen trappen
neerwaarts
gerichte ogen
begrenzen als
beklemmende bundels
van zwart licht
meer en meer
de ademende borst
totdat de knechtende geest
de nog resterende
levenszaden heeft gedorst…
Bron
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 298 ´s-Avonds,
wanneer je in de verte staart
lijken ze op diepe bronnen
waaruit op mysterieuze wijze
de nacht
over akkers, wouden en steden vloeit,
de aarde bedekkend
met een zee van duisternis.
Zó donker zijn je ogen,
mijn licht.…
Wind
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 546 Ook op een
begraafplaats
zweeft de dood
over een akker
vol levend wezen.
Lopend
door het
leven
is God
om mij
heen.
In de
bergen
of op de
dodenakker
Hij is er
altijd en eeuwig.
Een
zekerheid
die de
onzekerheid
van het aardse
leven doet verdwijnen.…
Dans
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 249 Kan dit anders
of blijft het zo
valt er regen op de akkers
of blijft het droog
Is muziek je redding
op dit podium
je hoeft me niet vergeten
ik werk op het land
Laten we dansen
kind zijn in de achtertuin
ik zie regendruppels
op je hand
Kan dit anders
of blijft het zo
of doen we samen
die ene dans…
Stijfhoofdig
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 155 hoor ik wel thuis
op de grenzeloze akker
die ik mezelf toedicht
is mijn blik, mijn aard
wel zo gerijpt om te oogsten
van het vers gezaaide koren…
of
zingt de straffe wind
een ander riedeltje voor mij
ben ik ongevoelig geworden
voor de wijze vinger
en wast de regen nu
mijn stijfkoppige oren……
Knotwillig
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 548 Ga aan mij voorbij
blauw dat me niet
bevroeden kan
wat mijn hart beroert
wordt niet in lucht gelezen
ik zuig met lange tenen
diep uit de grond
afgestompt de treur
van de akker
opdat daar groeien mag
wat bij mij is afgeknot
uitgestrekte armen
naar een heldere hemel
is het mijn lot
of de doem van een religie
knotwilg te willen…
Mijmering
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 1.269 dode akkers lijken het
maar niets is minder waar
ze liggen slechts zacht te rusten
zijn straks in het vroege voorjaar
zo goed als gebruiksklaar
misschien geldt ‘t ook voor mensen
zijn ze niet dood en slapen maar
ze liggen slechts zacht te rusten
zijn later in de grote zomer
klaar en levensvatbaar…
Deze dagen vol van weemoed
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 502 Ook op de kerkhoven,
de doden-akkers.…
Spaarzaam is mijn blik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 Getekend naar de tijd
is het kostuum meer dan naakt
gebruinde handen zonder
korenbed hebben
ledigheid geschoofd
akkers omgewoeld
met diepe kloven die traanloos
schreien in wat frêle licht
maken mij tot een horige
die zich een weg baant
op een uitgemergeld pad
wat mijn ogen verder zien
wil ik niet vertalen want het zeer
heb ik niet…
Min of meer zee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 319 voer haar zure regen
en vissen worden uitgespuwd
over hoofden en akkers
bedek haar glooiende boezem
met een oliejas
haar buik zal onweer baren
laat molens wieken
op domme kracht
wee de ribben van het jongste skelet
offer zwijnen
en ontvang parels
uit een zingende diepzee…
toekomst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 Ik vroeg me af
waar voor mij nog
ergens ver misschien
voorbij de vloek
der zeven plagen
een onontgonnen akker,
een paard, een ploeg,
een schuur met verse zaden
stil en ongerept
in de frêle ochtendzon
te wachten lagen
Enkel voor in geval
ik dit hoofdstuk
van mijn leven
werkelijk afsluiten kon.…