Dichtbij
De akker ligt doodstil in zichzelf te zijn.
Licht herbergt schijn
de horizon verliest zich
in haar ogen.
Ver voorbij verlangen
neigt het riet
naar de schittering
van een rimpelloze breekbaarheid.
De dag ontwaakt,
raakt mijn huiverig geweten
maakt mijn wereld klein
en ongelogen.
Geplaatst in de categorie: psychologie