Alle inzendingen over hoer

Tienhovenselaan er verbleven eenvoudige portiekheiligen bij gebrek aan snollen of hoeren,- hoe zou mijn moeder ze ooit hebben herkend- Nee, dat waren andere wijken.…

Weg met de hoer en kamers om te pezen! Op aanstoot geven ben ik niet gesteld, zodat men dit met kuis plezier kan lezen.…

Het is je tijd Zei de dood tot de meid Laat je nu gaan je hebt Geen recht meer van bestaan Maar zij, wulps jong en mooi Gaf zich niet zo maar ten prooi Ze had wel erger mee gemaakt Werkte immers als een lichtekooi De dood een onbetalende agressieve klant Trok naakt ongenaakbaar aan haar hand Mee zal je gaan jij hoer, vunzige ‘Slet’ Ik…

Onaangedaan vervolg ik mijn pad waar straatgeweld zich als een hoer in de kaarten laat kijken, brutaal aan mij opdringt. Links laat ik het liggen en sla de hoek om. Verdriet stroomt luid klotsend langs mij en op de brug der zuchten staar ik in onpeilbare dieptes van dit onbeschrijflijk leed.…

dagvuur daarin verstrikt als een vlieg ingesponnen en in een wurggreep uitgezogen wordt, dan treedt de zwaarte aan dit licht, komt het duister langzaam dichterbij, verschijnt loden mist aan de einder, dan trekt de doodsgeur aan land, knelt de luchtwegen van kustbewoners af, en laat hen in hun eigen huizen keren, dan kruipt, als een hoer…

glijden we over vloeren de hoeren van deze dagen en soms eens van nachten met onze glazen muiltjes te los om vast te blijven prinsen genoeg onderweg schrijden ze maar verder dit hoog geheven pinkje mijn prins, mijn toeverlaat mag je aanraken en meer nog met je lippen bezwangeren wij zijn dames onder heren tenzij u anders wenst, dan zijn…

kluwen van weerloosheid waarin mijn naaktheid de voltooide tijd wederom ontbloot Je daalt op mij neer als een grote zwarte vogel terwijl de maan toonloos haar ronde draait in een absurd fonkelende hemel Als Aphrodite en Ares verzwolgen in een kolkende golf van onherstelbaar verlangen dansen wij de inktblauwe nacht tegemoet Ik, de hoer…

Een muze fysiek te willen veroveren is natuurlijk waanzin, daar leent een muze zich niet voor, ook al wil je niets liever dan dat, wees wel, daarna zou ze verbleken als muze, zou ze van sappige inspiratie overgaan naar frustrerende writersblock, dus, dombo, hoeren zijn zo slecht nog niet.…

Tot ik ooit de moed vind om je op te wachten en te wreken wat je mij en al die vege hoeren in je naam hebt aangedaan.…

Tijdens de Gouden Eeuw der Lage landen Kon je de dieven, klaplopers en hoeren Tegen betaling treiteren en beloeren Naar hartelust, dat gold voor alle standen In ‘t Rasphuis zocht de leiding naar verbanden Tussen heropvoeding en het beroeren Van zielen door die stevig in te snoeren Door geseling, of door een merk te branden In huid.…

Hooft en westertoren Hoeren, pooiers, Nee, nergens anders zou ik horen Stad van Sodom en Gomorra Wietteelt en Rembrandt van Rijn Travestieten, orgelman Nee nergens anders wil ik zijn Jij hebt mijn hart gestolen Jij wist mij te verleiden Daarom wil ik nu, voor altijd, Bij jou zijn, in Leiden…

Hij was wel haast voor galg en rad geboren Zijn Pa was kraker, moeder zat als hoer Zijn oudste zuster en zijn grote broer Die jatten om hun coke te kunnen scoren Hij was zo rond de dertig aangeland En toen al bollebof in de penoze Een moordje links of rechts deed hem niet blozen En van het afpers vak had hij verstand.…

mannen raaskallend in hun glaasjes tongen van gelieven klevend op elkaar in de kracht van die momenten leef ik nu laverend en dansend op een zielige muziek want zielsveel houd ik van dit alles ben ik bang het te kwetsen zodat het wegloopt als zand over het strand zich voortslepend de zon achter de maan aan en andersom dan een oude hoer…

Als alles anders was Dan was je nu met mij niet met haar Ach zo lang geleden schreef jij al jouw naam met gouden letters in mijn hart Maar onze liefde werd door ouders en door de kerk verboden Wreed uiteen gerukt Ons kleine meisje kreeg ik alleen, werd als bastaardje bestempeld en ik als hoer Jij dacht, dat er een abortus was…

Hoeren schreeuwen, kurken knallen, een pooier kotst van schrik en snijdt dan dikke lijnen cocaïne. Wow, what the fuck is going on? De pianist rolt van zijn kruk en rukt zich af op reet van Anita. Sodom en Gomorra! Het einde is nabij! Cool speelt de saxman verder.…

onthult het Midasgoud zijn lange hemd spontaan opent de Weense Jugendstil Klimt bejubelt ode aan de vreugde in friezen drijven vrouwen langs de wand negende van Beethoven komt tot stand Secession waarin men zich verheugde Hij laat er zijn gouden kus versieren Welk schoon aftast langs de Belverdere waar ooit hypocrisie wist te tieren hoeren…

Ik lig hier als een hoer tentoon. Je kunt Me aaien, in me kruipen en bespringen, Me tot een bal opblazen, tot een punt Verkleinen, me bewenen of bezingen: Ik ben je materiaal. Besnuffel me. Loer in mijn keel, mijn hart, mijn reet, mijn maag. Vervloek me duizend maal of knuffel me. Ik vind het best. Ik heb je lief vandaag.…

Ik zag het gat van de Hallen waar ik ooit bijna een perzik jatte waar een hoer me aansprak als chéri waar ik geld moest lenen om thuis te komen pijn had in mijn voeten dorst mijn denken overheerste omdat ik zo nodig naar Parijs moest Vanwaar ik door kronkelende straten in een nachtelijke file terechtkwam en langzaam uit de stad vertrok…

hen die hun lichaam hebben laten knakken soms door weer en wind de grondwerkers de kabelleggers de bouwvakkers de ramenwassers al die werkzaam zijn in de zorg de vissers die met gevaar voor eigen leven u uw maatjesharing geven zij die u geruisloos nooit laten zakken maar vooral die in de steek gelaten jonge Bulgaarse moeder die hier de hoer…

die mensen heen die bidden met hun hoofd tegen de muur de offers zijn hier veel te duur stromen die gekomen zijn met camera's die schieten op het IJ, gezichten blij de Amstel vaart nog trager dan de tram want bruggen over grachten zijn hun rem ze zijn hier voor de spanning die geschreven staat in mooie woorden en de daad voor hoeren…

Het geheugen is een hoer die je betaalt met je geweten. Hij is erg professioneel. Het is zomer en het speelt pétanque met zijn vader. Zijn lach is schoon en waar. Het staat op zeven stranden Normandië te bevrijden. Het heerst, want ’t is nu daar. Zand glijdt door de vingers en het kucht. De hoest geeft bloed, dat kan geen kwaad.…

van het licht Te reizen waar u en ik naar streefden Om verlustigd deel te kunnen nemen Aan eeuwig erotisch geil vreet zuip festijn Schijnheilig verdrongen toen ik leefde Stuur mij wenend zo het vermag Daar waar de duivel vertoeft Bij het licht van hellevuur Waarin de wellust zegeviert Van gespuis en moordenaars En de onschuld van hoeren…

Het huwelijk leidt naar de kreeftenfuik Al strooien putti volop rozenknoppen ’t Gevangen zitten straks is niet te stoppen ’t Kenmerkt de zottigheid van dit gebruik Een liefdestotem als de mirretak Vangt Venus'tranen die als milde regen Vallen vanwege wat een paartje tegen Gaat komen onder ’t echtelijke dak Een hoer is een lanteerne sonder…

Gesneden boegbeeld van een trots galjoen, de borsten monter vooruit klapperende zeilen als de jurken van de hoeren aan de Taag hun keurs omhooggeduwd met buigzame walvis baleinen Zij stoppen zilvergeld in de spleet van een offerkist dankbaar buigt het negerbeeld met tekst voor behouden vaart smeken de zegen af van Isis beschermvrouwe…

Een muskusgeur ademt zij uit op de achtergrond haar mountainbike Binnenkomen mag op eigen risico als je alleen van praten houdt China moet nog worden ontdekt op de fiets en op de bonnefooi de reis met het vliegtuig heen en terug kost een hoop Zij kijkt je recht in het gezicht en als ik even doe alsof ik niet kijk vangt zij mij…

Een knipoog was 't, waarmee de kapper keek, die voor de wipneus van de hoer bezweek. De priester deed het niet, want die was kuis. De man hield stand. Hij had een heilig kruis.…

.' Een hoer nauwelijks gekleed wierp vijf sous ook al geloofden zij niet in hetzelfde vuur. Bij vijfenvijftig stond het zwart van de mensen maar uiteindelijk deinsde iedereen terug bij het zien van de kolom blauw vuur tussen zijn lippen. Later sprak hij nog gewoon met omstanders.…

zijn hand 's avonds stralend staan de boerenmaagden aan de dorpspomp en brengen hem hun groet zij kussen zijn bezwete konen zelfs bedaagde maagden vlijen warm hun harten aan zijn voet omdat hun oude moeders zeggen dat het moet laat in het hooi prevelt de zwerver zijn gebeden en leest wat lezenswaardigs in het oude boek terwijl pooiers en hoeren…

nacht heel gemeen zoals bacteriën, virussen en consoorten die we op muziek niet hoorden we slaan ze lam, rot en dood moeten ijlend vluchten op een boot witte strepen maken golvende krassen water is nu eenmaal om te wassen gin tonics en vodka om te zuipen in hoge aangespoelde kuipen met duizend katers op de loer tijd om op te hoepelen, ouwe hoer…

mijn hemel, wat hebben we gelachen zeg ja, voor humor moet je in 020 wezen dat Volendam 2.0, dat tolerante reservaat vol grachtenpanden uit de tijd van slavernij lachen, gieren, brullen heroïne, hoeren en hondendrollen bussen vol toeristen nee, naar 020 gaan we voor onze lol en dan die humor, zo scherp het niveau van kut op het schoolbord…