Alle inzendingen over hoogte

Uw dichter is in Frankrijk op vakantie Vandaag een wandeling op grote hoogte Wat opvalt is de de warmte en de droogte Ik ben dus blij dat ik hier nu geen brand zie Tienduizenden hectares droog Frans bos Zijn dit seizoen door brand al total loss…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - Sonnet XIX in de cyclus 'In de Hoogte'…

Zij stijgen nu Tot hogere hoogte Dan zij ooit waren. Zij stijgen nu tot absolute liefde.…

Rustend onder doorwinterde wortels en zware aarde of op grote hoogte in de sneeuwrimpels van een wolkeneter misschien slechts om te rijpen. De aarde drinkt niet meer maar ik vang de druppels voor haar en mij.…

Hoogte zonder plafond Of diepte zonder grond?…

Zij reist van dal tot hoogte in gezelschap van de wolken. Haar taal niet te vertalen. Haar wegen niet te volgen. Tot haar dromen, van een zoen. In die zachte ochtendzon.…

Natuur is vaak een zegen, soms een vloek De hoogte van het water is kritiek En ook al raakt men weer niet in paniek Er komt nu hulp uit onverwachte hoek Ik steek, verklaarde kardinaal Wim Eijk, ook dolgraag eens mijn vinger in een díjk…

Adem die bijna blokkeert, Longen op zoek naar verse lucht Die er niet is, hier, Op deze hoogte waarin ik Mij tomeloos verlies, Hersens die vocht sturen Naar ogen die droog staan En onmachtig zijn De tranen die ik huilen wil Voor een keer toe te laten…

Als de zwaartekracht van de mens zo blijft hij kleven aan de aarde al wordt hij op grote hoogte gebracht zijn blik blijft op de wereld gericht! Hij durft te springen en te landen en zijn mooiste lach te tonen het leven mag geleefd worden "of er niks aan de hand is"!…

ik reik je geen vleugels aan jij vliegt op eigen kracht soms naar grote hoogte dan kan ik je door wolken niet volgen maar nooit ben je uit zicht geraakt we landen altijd samen dan sta ik klaar en klopt je hart in de vingers van mijn handen…

ik kijk je uit het dal de helling spreekt mijn echo lacht de diepte klautert hoogte ze lift je boven al je blik omhoog gericht je handen wijzen vrijheid ik ben er nog kom ken me weer ontmoet me maar geniet mijn blijheid…

Een vlucht die men bij EasyJet geniet Leidt iedereen goedkoop naar grote hoogten En dat geldt niet alleen bij grote droogte Maar ook wanneer het regent dat het giet En als een stormwind half het land verlamt Dan zit je bij die club pas echt geramd…

jij hebt wel trekjes van de hoge ochtendwind die in de vroege morgen al wat witte strepen vindt ze dubbelsporig vouwt want atmosferisch is het op die hoogte erg koud ze blijven zo langer in het gareel maar kleuren met zonsopgang rood mee…

André Hazes heeft gehoorproblemen, problemen met de hoogte van de toon. Dat heeft te maken met zijn leefpatroon; gevolg van steeds weer téveel drank innemen. Je weet toch wel: van zuipen word je doof. “Eh. . WAT?” “IK ZEI: VAN ZUIPEN WORD JE DOOF!!!”…

'Je zit naast me' denken mijn gedachten Ze strelen en vervagen mijn gemis Het lijkt haast op het eindeloos wachten Op een feest dat hier niet is Langs het vallen van de avond Springen vloeistoffen de hoogte in Dan blijkt mijn hoop ongegrond En vallen tranen mijn ogen in…

woorden vielen in waaiers uiteen door vuurwerk van de zin strofen schoten als pijlen naar ongekende hoogte cirkelden daar in steeds snellere vaart tot een veelkleurig begrijpen als apotheose werd het gedicht met een oorverdovende knal door witte guirlandes uitgelicht…

De dennenbomen waar ze na hun trektocht samenkomen hebben zich door toegenomen droogte teruggetrokken op grote hoogte. Vlinders die vinders waren, werden zoekers.…

ter hoogte van het middaguur stopt de tijd met tikken tot diep in het tegenlicht met sprakeloze woorden aaneengeregen tot buiten zinnen, met vaste intervallen verstommen de stemmen en verstarren de stormen zodat alles bij het oude blijft zonder dat de avond valt…

zijn geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen moed en wanhoop vechten om voorrang enkele honderden meters op zeven meter hoogte komt hij los van de grond de maximumvolume bereikt…

Zijn gele trui geheel verweerd, is juist uit Frankrijk t’ruggekeerd: de winnaar van de laatste Tour - maar ‘t is dus wel oktober! Veel sportlui zijn niet al te slim, maar dit was wel een héle klim, zo zonder fans of ploegsoigneur, de entourage sober. ‘De mannelijke tegenhanger van het domme blondje’, zo leest hij in de pers, terwijl de…

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - Sonnet XVII in de cyclus 'In de Hoogte'…

Dat ook in Frank de Boer z'n tweede plas Een flinke dosis doping is gemeten Wijt hij aan vreemde stoffen in zijn eten, Waarvan hij echt niet op de hoogte was. Toch klinkt mij Franks excuus vrij hypocriet, Want wat De Boer niet kent, dat eet hij niet.…

Hij had de hoogte. 't Was een arrestatiereden. De doorrijhoogte had-ie overschreden.…

Een proeven dat nog om de mond zweeft een geur die nog hoogte moet krijgen zo zou ik je suikerzacht zou ik je vluchtig...…

Een gier die heel erg stevig honger heeft Maar geen voedsel vinden kan door droogte Vertrekt verplicht op reis waar hij op grote hoogte Zijn internationaal debuut beleeft Nu woont de gier in Rotterdam, daar had men voor de rover Een overbodig hertenkamp, en veertig herten over…

Jij neemt bijna niets, en blijft almaar geven Laat me hijgend oneindig genot beleven Zachtjes schokkend tot ongekende hoogten zweven Onuitgesproken woorden blijven op m'n lippen kleven Maar jij hoort ze toch ...…

Met centrifugerende snelheid word ik ruggelings vacüumgetrokken glijdend op wind in een regenboogspiraal Het tapslopend eind ejaculeert mij Van grote hoogte zwevend landend huppel ik lichtvoetend in een meer van blad naar blad van de roze lotus Koikarpers happen wreedzaam waterluizen…

Ik was in rust en kabbelde voort Voelde me gedreven worden Naar warme stromen Ik wilde spelen en bewegen Klimmen en dalen Naar grote hoogten Ik werd omhoog getild En boog nederig voor de zon Stortte bruisend naar beneden Terug in de eigen schoot…

Wanneer de lage luiken opengaan En het ochtendwit naar binnen glipt Lig ik nog terneergedrukt Te moe om op te staan Afscheid van een wezenloos woeste nacht In gedachten tot grote hoogten ‘Het blijft behelpen’, roept de eenling Die nachtenlang naar de ander smacht…

Als vioolsnaren vangt mijn ziel de tonen van het gedicht het jubelt,glijdend en stijgend naar onbekende hoogte. het is als een lied, waarvan de tonen de melodie maken ruimte, beweging tussen woorden baant zich een weg. naar het onbekende en raakt het hart diep…