inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.379):

In permanent daglicht

ter hoogte van het middaguur
stopt de tijd met tikken

tot diep in het tegenlicht
met sprakeloze woorden

aaneengeregen tot buiten
zinnen, met vaste intervallen

verstommen de stemmen
en verstarren de stormen

zodat alles bij het oude blijft
zonder dat de avond valt

Schrijver: Iniduo, 16 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 91

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Marije Geerts
Datum:
22 oktober 2015
Ik vond het erg mooi!
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
16 oktober 2015
Mooi gedicht, lekker om te lezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)