Alle inzendingen over knielen

Geen enkele hartstocht verzwakt uw ogen affectie gefluister streling: de pluim wild dansende haren dulden gelijk Alexander de Grote god der overwinning gij zijt mijn lofzang uw sprong onderwerpt versperring wijkt eeuwig overbruggend stomende passie mijn zadel uw huid buig en kniel voor uw voeten waar roem terugvoert naar uw geboortemoeder…

Ik verheug mij in de HEER Alles in mij juicht om Zijn grootheid Om Zijn trouw en wijs beleid Ik kniel eerbiedig voor Hem neer.…

Het staan met handen die naar boven wijzen gronden geen voet in dit bestaan, het knielen valt moeilijk voor een ziel die nooit geleerd heeft de aarde te kussen.…

Bespeel met mij de Gevoelige snaren van de Liefde Gebruik met mij de Allermooiste woorden van Haar ziel 'k Deel dan met jou mijn en Jouw lichaam: liefkozing, Streling Ogen gesloten Gedachten geordend 't Beviel Mijn zoen gevolgd door Oneindig echt veel kussen Deling van liefde tussen twee Mensen; jij en ik 'k Kniel Voor…

helder in de nacht wijzen mij de weg naar het kind dat op mij wacht Daar ligt hij reine onschuld met gouden kroon ik word heel stil van deze mensenzoon Zijn ogen stralend als een ster ik zie de hemel en weet de liefde is niet ver Hij kijkt naar mij en schenkt me zijn lach ik warm zijn voetjes in goddelijk ontzag Dan kniel…

bloot op de eenzame weg waar donker moed in de schoenen zoekt drijf ik rond zwarte rozen op klanken van engelenzang tot aan mijn grenzen laat ik jou komen oude schoenendoos vergeeld om tranen adem jij schaam momenten in zwart wit de geur hangt nog steeds rond het eiken lik ik wonden uit mijn tijd losgelaten etter zal ik nooit meer knielen…

Onder aandrift van de kniel welke door het groene kweelt terugkaatsend in echo’s waar ik week door vlieg wallen schoren rode ziel welke de mijne streelt scharnieren knarsen weergaloos openen de toegangspoort Zie hoe jij bekoorlijk ligt in middeleeuwse tijd begerenswaardig oord de zon beschijnt jouw schone zicht welk eeuwig in mijn…

Kniel de eeuwige trouw dan,Don Juan! sta jij je mannetje hiervoor! Stenen droom of gepolijst marmer geschuurd in elke hoek van de liefde Ben je Lucifer of een filmster? of een armoede in luxe? "Waarom' hebben we niet nodig of liepen we overdag Op een pad zo ijzig een juiste of een verkeerde afslag? Marcel 18 mei 2012…

rond een kerk knielen huisjes ze zijn devoot en houden blinden dicht de buitenwereld slaapt in oude volksverhalen slechts een oogwenk verderop scheert de snelweg rakelings langs trage dijken en daarachter nog een slootkant, met wat riet je ziet dat waar de tijd in stilstand naast de bermen schuilt, je oog getrokken wordt naar meer…

Laat ons dan knielen al is er veel dat onze geest niet volgen kan, niet vatten kan wat Liefde ooit kan vragen. Laat ons wat stil zijn, danken dan en dragen.…

maar weet dat ik nu even kniel dus wil me niet verstoten. Dus wil me niet verstoten, vergeef me weer een keer die schuld, houd niet je hart gesloten, dan wordt mijn diepste wens vervuld.…

Ervaren, met kloppende harten, dat wie Onze Vaders bidden, voor Madonna's knielen. Voelen, dat hun eigen Moeders, nooit meer sterven kunnen. Dat Moeders kinderen dragen, voorbij levenslange reizen. Wanneer Moeder haar liefde, na haar overlijden verder leidt. Alle levenden ontvangen. In dankbaarheid.…

Ik kniel bij jouw graf En praat stilletjes tegen jou Waarom je niet wachtte? Dat vraag ik me verdrietig af Een windstille dag vol zon Geen geluid of bries Ik stel de vraag opnieuw Hoor jij mij? Als dat eens even kon De wind gaat nu wild tekeer Alsof je me troosten wil Is het een teken?…

Als vader sterft, de kinderen vergâren om de spond des stervende, en knielen daar, en bidden, in de grond: zo knielen, in de kerken, in de huizen nu, vereend, de mensen, en, in stilte, wordt gebeden en geweend. 't Is dood nu al: God zelve stierf de dood! Wie dierve er, ach, schier leven, in de droefheid van die al te droeve dag?…

strijd met zijn huid bloot ook de winden lachten neerwaarts en met schmink van geld toverend gemaakte ogen lachten vanuit een glazen paleis met ouderlijke fundamenten toen in zijn stekelig bloeien de groene bloesems eindelijk hun metamorfose ondergingen smolten de ijsruiten van hun schelletjes kijken in een plas van nederig knielen…

als de kleine Voelen ons verbonden met elkaar slechts te scheiden door de dood Nooit was mijn liefde voor iemand zo compleet en ook zo groot Ik hoop dat het zo mag blijven geniet intens van jou mijn lief Wil alles met je delen voortaan lief en leed ook inclusief Indien jij dit net als ik zo voelt kom dan naar mij, liefst gauw Dan kniel…

wij vergroenden stilletjes in bomen raken zelfs fluisteren kleurde opzichtig wat bast het warme contact was liefdevol zacht op de tast samen zijn groeide in openen voor elkaar waar onze woorden misten leerden wij taal op verkenning van vaten van wortels naar top wij het mobiele lopen en knielen een doorbraak in bos…

Waar de rijen naakte graven op Allerheiligen wachten nabij de treurende wilgenboom, kniel ik bij mijn ouders graf want niemand kon als hen mijn stil verdriet verzachten.…

Ik kus uw knieën en uw voeten om u eerbiedig te begroeten, ik kus uw schoot, uw geslacht waar genot en nieuw leven wacht, ik kus uw borsten, uw mond en kniel dan voor u op de grond.…

Anderen keren op hun stappen terug En vervloeken de vlag van het vaderland Zij krijgen de splinters van de wanhoop over zich heen Knielen voor de willekeur van de meester Zij zijn verdoemd, Al zij die onwetend zijn.…

In jou wonen echo’s van mijn ziel je draagt mijn kruis in gebed als ik kniel. Je laat me mijmeren hunkeren en dromen leunend op je gestel liefde tot je komen. In een grenzeloze vrijheid dat je biedt overzie ik het leven schrijf ik mijn lied.…

Ik ken je bressen als mijn broekzak, ik weet waar je linies liggen en waar ze lekken, ik weet wanneer je bodem brandt en hoe en waarom, ik ken het knielen, het breken, het scheuren, de scherven, de schoonheid zelfs van het er samen sterven, als oude vijanden, hand in hand.…

In jouw verschijning vind ik een paradijs een elegant toneel van schoonheid en rust unieke kleuren die mij lief en spelenderwijs ontroeren in een droom waarin jij mij kust Spontane liefde kruipt langzaam naar voren een prachtig diamantje waar ik voor kniel jouw stem klinkt als muziek in mijn oren en verwarmt de binnenkant van mijn ziel Ik…

Een nieuwe herfst rolt mijn erf op komt binnen zonder kloppen terwijl ik nog blader in een najaar van voorheen straks zullen ze mengen de verleden tinten met de nieuwe dood het kleurrijk dwarrelen zal sterven in een winterdans ik kniel op het tapijt van herinnering vormen van weleer boetseren beelden in mijn geheugen zetten zielloze…

In een grote en met name Rooms-Katholieke Kerk voel ik vooral de ruimte alle ruimte te krijgen mijn kleine geloof intiem te belijden door naar God te luisteren voor Hem (m/v) te zingen te huilen te spreken te knielen te bidden en mee te mogen delen in het Heilig Sacrament van brood en wijn en als het lichaam op mijn tong wordt…

Met gesloten ogen mediteer ik tot jou nu ik hier kniel voor de brandwerende deur. Met mijn platte hand voel ik jouw warmte onder de deur signaleer en ruik ik jouw geur.…

Moet ik, zoals Christus, niet nederig afdalen en naast de hulpelozen knielen op de aarde, dezelfde bittere armoe dragen? Hielpen zij, die mij gaven aan deze kerk van Sint-Maarten, in glas gebrand, in hout gebeiteld, ook de naakten in de straten, de hongerigen op de pleinen?…

Als woorden voor ons bloemen zijn die niet bestaand toch zijn geplukt waarbij hun ziel is weg gerukt, dan zal ik knielen bij jouw schrijn. Als alleen bloemen kunnen verwoorden dan zal de zoekende speelman, wat niemand ooit nog zeggen kan, componeren in zijn droeve akkoorden.…

Niet dat ik zomaar voor zo'n bink wil knielen; ik wil voorkomen dat ik word misleid. Hoezeer het hem ook lukt om te bezielen, ik twijfel toch waardoor hij zo goed rijdt. Ligt dat nu aan die benen of die wielen? Want bovenal verkies ik kwaliteit...…

Mannentrots en hartstocht knielen Waar ge uw vriendlijke ogen slaat. Zachtheid is de kracht der zwakken, Is haar scepter en haar zwaard, ’t Bloempje, dat een zucht zou knakken, Beeft en buigt – en blijft gespaard!…