Te niet gaan

Een nieuwe herfst rolt mijn erf op
komt binnen zonder kloppen
terwijl ik nog blader
in een najaar van voorheen

straks zullen ze mengen
de verleden tinten met de nieuwe dood
het kleurrijk dwarrelen
zal sterven in een winterdans

ik kniel op het tapijt van herinnering
vormen van weleer
boetseren beelden in mijn geheugen
zetten zielloze gedaantes weer in beweging

in de ordeloosheid leven
de matglazen jaren helder op
laag na laag kleur ik gestaag mee
in het vervliegen en 't vergaan.

Biografie van deze schrijver

blad herinnering herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 5 stemmen 151