Alle inzendingen over schoonheid

zijn zich net iets beter laat klinken ook al is`t een wankel woorden hinken een aarzelend bewegen van mijn onderkin Tot ik sterf mijn liefste, tot ik was mijn schat zullen mijn kreten naar jouw hemel lonken onderwijl van aards noch werelds wijken Elk woord zal te veel zijn of zo lijken want hoe mooi ook letters kunnen pronken jouw schoonheid…

blazoen een blik in de diepte van het waarom Ik wil die echo’s niet meer horen verlang naar de stilte van de komende nacht stap over de horden die het verleden bracht weerkaats het geluid van gebroken en verloren Langs de regels wandelen mijn gedachten te vaak stokt deze trage gang daar was het duister en wat was ik toch bang lees niets van schoonheid…

U, oude, machtige Freyja van het Noorden U, stille en vreugdevolle schoonheid Ik groet U, Freyja, schoonste der aarde, Uw Maan, Zon en Sterren, Freyja van de groene Aarde.…

- O droom van hoge schoonheid, die mijn schreden voorlichtte, - tot uw puurste glans gerezen vervliet ge allengs... En 't jammerlijk verleden jaagt stormend door de diepten van mijn wezen in zulk een koorts van haat en woede aan 't loeien als stond heel de aarde in vlammend bloed te gloeien.…

Wanneer de nacht de dag inhaalt en zij jou dichter droomt, tekent vorst in het schijnsel van sterren ijzige bloemen op beslagen ramen een prachtig boeket spreekt nooit gesproken woorden en groeit naar morgen, waar in een glazen vaas gisteren snel verdort, langzaam bedekt een witte laag ooit gelopen verleden, als schoonheid een nieuwe…

Wandelend door een drukke buurt, ogen op schoonheid ingesteld door hormonen voortgestuurd, door adrenaline vergezeld als eigenaar van mijn eigen gevoel, en mijn verloren verstand gefocused op mijn heilig doel, zij op mijn netvliezen gebrand zij is van binnen als van buiten, onbeschrijflijk hemels mooi zij laat vogels mooier fluiten, dwingt…

hoog platanisch zomen eiken dreven, wouddiep eind’loos lang drijvend mijn rede gedachten temperend mijn stierse drang stuivend meel wekt roes, zo rustig stilte dempt mijn zielekwaal in ruis deemsteren de sporen van mijn wereld, hard, brutaal mag magnolia mij redden met schoonheid, geur, in glundertaal ach, ‘k veracht beurzige vrienden…

Spaarzaam kruipt het licht voor mij uit een armlengte verder daagt de horizon dichtbij en onraakbaar sluit zich de hemel als een nachtjapon alle schoonheid is gehuld in aftasten en geduld Ik blijf de hoogte zoeken langs de flanken van verdriet in de verte wapperen doeken onzichtbaar achter wuivend riet de vloer kraakt maar ik schuif…

in de taveerne voor eeuwig Bertje op de Brouwersgracht spraken wij met drie de frêle schoonheid die nog van de bachwan heette - heb haar naam vergeten - zei leven is als dansen zie ik alleen nog vorm je ziet mij echt niet meer er is geen leven ik word beleefd de ander bleek Suzy beauty van de Commewijne volgens haar was leven wel…

O, hoogste macht, geef u dierbaren de kracht, die zij nodig hebben bij nacht en ontij uw schoonheid aanbidden wij, zalf uw gedienden, ook als zij het niet verdienden, laat uw goedheid spreken, aan de onnozele leken, leidt ons verder, wees onze gids en herder, verdelg het kwade, geen woorden maar daden, wij spelen…

naar buiten springen stralen pupillen die alles binnen zingen blikken die veel tot futiel vertalen tijdens de film Henry and June werd ik het allemaal gewaar Henry en June Miller Hugo Guiler nog even Juan Luis Buñuel de hele coterie van de holebi ja tout Paris jaren dertig zelfs Anaïs Nin werd in alle eenvoud weggespeeld door deze tere schoonheid…

muziek, op en neer beroert de één de ander niet omdat het smaak betreft die niet zomaar raakt dan hij waarvan het hart open staat met oren alles behalve blind die hem de schoonheid slaan van wat notengegolf vroeger meer dan hier in het jachtig heden zalen gevuld met rijken zonder zorgen over het brood de wijn, het was er allemaal in die…

Woordkunstenaars verdichten hun zieleleven Over pijn van het zijn, liefde en schoonheid Om zo een uiting van verwondering te geven Nu op papier toevertrouwd zijn ze ‘t even kwijt In zo weinig bewoordingen Raken ze de kern even aan De lezer voelt zich even begrepen Voelt verlichting van ‘t bestaan Die bekoorlijke en gewrochte gedachten…

regenbogen Nooit verscheen zij weer in de spiegel van mijn ogen Maar haar beeld volgde mij Zij bleef leven in mijn sprookjes, de illusie van mijn betogen Ik noemde haar : zo mooi, een jasmijn in de nacht of een wonderlijk lied dat het hart verovert Ik noemde haar : eeuwig verlangen Ik noemde haar : verdroomde meren Ik noemde haar : schoonheid…

we hadden zo op je gehoopt voelden je mysterie groeien ontluikende liefde onder ons hart je was daar in je bewegingen soms even in de tram of thuis een vertederend en sterk leven bange gevoelens van felle onrust na acht maanden liet je ons los gedoofd in de warmte van mama dag mooi meisje alyssa jasmina je ligt hier in je serene schoonheid…

goud glinsterende manen boven zwart fluwelen kraag je bleke sproeten gelaat met fonkelende blauwe ogen jou met dienblad zien balanceren op het drukke duin terras geeft mij Vlielands schoonheid op een presenteerblaadje verstopt achter een boek het hart kloppend in je broek voedt een koel glas bier je fantasie met wild plezier mooiste…

zich bindt met grote broer de Waal, Jachtige wolken brengen regen, Spreken een sobere en eenduidige taal, Vermengd in het land van zotte kolder Met de regen, het water en een weerbarstige wind, Zich immer in één richting bewegen, Rollen door de altijd groene polder, Tegendraads, toch zichtbaar verlegen, Bepleisterd door het licht van z'n schoonheid…

zal de stramheid der leden ook mijn speelse geest langzaam tot een stugge boemelaar smeden opdat ik het heden steeds meer ga zien met wezenloze ogen als de waarheid van het verleden slechts goed is en de jeugd thans wordt bedrogen maar ook dat de sprankelende schoonheid door mijn aderen zal worden gemeden en de opwinding…

Geen wonder dat 'k van schepen hou die mij passeren in de nacht, want hij die aan de kade wacht vindt ooit wat hij eens vinden wou: de schoonheid van herinnering aan een schip dat op de oceaan voor altijd in hem bleef bestaan en nooit in storm ten onder ging.…

ik dacht de juiste weg voor jou te weten breed opgezet met lente bermen bemeten die snelheid door kleur en schoonheid doen vergeten in een rustig zoeven op lands wegen gingen wij op pad de bestemming bleef nog een zwart gat we zien wel hoever de wereld in ons plaatje past op de bonnefooi zijn wij gestrand aan de rand van…

hoor ik de muziek Vrouw, met die naald steek je in mijn ogen bent een buffet van schoonheid langzaam kom je dichterbij Ik snuif je in me op Jouw bedwelmende parfum grijpt me bij de neus en Jij lacht en fluistert "Trésor, sluit me in je op Vergeet de cijfercombinatie We kunnen dit niet terugdraaien, willen het ook niet" Je blik benevelend…

toentertijd hadden jassen geen knopen meer een touw werd gestrikt en strak getrokken, ruimte was er in overvloed, daar wel oude aardappels, vervoerd op gammel ijzer gaven doffe hongerogen weer heel even een zachte glans van gevuld zijn ik wist zoveel meer maar gaf de zware sleutel voor die ene deur waar achter op een smerig kussen haar schoonheid…

wel wat sporen nalaten een paar lijnen of zeventien maar ik zal niet meer klinken als wat hol fruit dat zijn eigen vruchtvlees niet kan bezwangeren en mijn stem zal voorbij mijn huig schieten mijn borstkas schoot toch al vol kalebas zegt het in een woord loden beginselen van een vers sprieten dat geen begin met zichzelf kon maken schoonheid…

En Rumphius maakt, voor zijn Kruiden-boeken van haar bedeesde schoonheid een verslag. Zijn pas gestorven vrouw was ooit de vinder en wees hem deze bloem bij 't planten zoeken. Hij noemt de bloem Susanna, naar zijn vlinder. *Pecteilis susannae ------------------------------------------------- Uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.…

Winden om haar slapen, haar hoofd baadt in glanzend licht en in de schoot van wilde zwanen, haar ongetemde ritme - in houten klos met zwierig touw -, schrijft cirkels in de hemelboog, ze kust in tegenwind de dieren, drijft ze aan tot goede daden, in relatie tot de schoonheid van haar wezen, in haar zelf gevonden, zich niet bewust van…

Inkeer is de grootste weg naar schoonheid. De Oermoeder zorgt goed voor de moedigsten.…

Na zacht rumoerig wachten op eerste tonen terwijl gespannen snaren worden aangezet tot welluidendheid met fluit of klarinet om Grieg’s suite met schoonheid te bekronen klinken schuchter de eerste zachte akkoorden van het schone “Opus 40, Aus Holbergs Zeit” klanken vanuit de oudheid Muzen geweid tonen van cello en fagot die we als fuga hoorden…

dat romantiek ademt van een zomer de glazen Christus in velden verdeeld kijkt neer op de volmaakte mens zonder ledematen: de torso van een man zo toont een bescheiden deel ik aanschouw de gekruisigde zijn borst deels ontbloot opdat ik zijn hart maar zie door een schaduwrijk getint spectrum heelal wordt getoond door kwetsbare schoonheid…

Van het licht naar waarheid, schoonheid in liefde zien stralen multi-dimensionaal in dromen, volgt de redding onvoorwaardelijk. Zie de tijd en haar factoren, als ware lichten, zo indrukwekkend.…

De Braziliaanse meiden met prachtige lijven in alle tinten tussen licht en donker, maar licht is in de mode zeggen ze het verhoogt hun status en een kans op betere relaties ik ben blond met blauwe ogen en dacht in mijn jonge jaren dat is voor mij het paradijs De schoonheden flaneren op het strand aan mij voorbij ze lachen uitdagend…