De dood na de mosterd
zal de stramheid
der leden
ook mijn speelse geest
langzaam tot een stugge
boemelaar smeden
opdat ik het heden
steeds meer ga zien
met wezenloze ogen
als de waarheid
van het verleden
slechts goed is
en de jeugd thans
wordt bedrogen
maar ook dat
de sprankelende schoonheid
door mijn aderen
zal worden gemeden
en de opwinding alleen past
bij nog ongerijpte zielen
terwijl nu al de ouderdom,
nog eer men de mosterd
heeft gevonden,
als sleets wordt beleden
neen, alleen de dood
ja, die houdt mij in de gaten,
zit mij op de hielen
tracht mij de hel in te praten
echter tot het einde der tijden
zal ik mij, Deo Volente,
niet als tweedehands gedragen
of alleen maar voor
een muurbloempje knielen
"Gij zijt gewaarschouwd"
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 13 september 2008
Geplaatst in de categorie: humor
`Verba Volant`, Scripta Manent!