Alle inzendingen over keuken

Ik wil hier graag het loflied zingen van de glorieuze anti-aanbak-pan Je denkt misschien wat is dat dan voor pan welaan da's een die niet aanbakken kan Hij heeft een dunne anti-aanbak-laag waarvan die laag gemaakt is is de vraag men is in de gebruiksaanwijzing vaag omtrent het materiaal van deze laag Behalve deze mysterieuze coat die…

de tegels rasteren de koelkast zoemt de koekenpan links in mijn hand op het aanrecht rechts de eierkoker Met mijn vork prik ik langtandig in de boter. Ik bedenk me, stop de stekker, haal hem uit het contact en morrel aan het gas Het koude ei voelt stenig dood maar licht, want het zou moeten vliegen…

hij loopt gewoonlijk met een wijde boog rond de rekken in de supermarkt waar wel honderd potjes lonken naar het niet zo kennersoog van de te zware keukenpiet liever blijft hij uren hangen in de marge van de winkelstraat waar in groene geuren wordt geschreeuwd dat zijn neus te zeer gevoelig is zijn ogen altijd worden verzocht het juiste kruid…

niets beweegt, in het stiltebeeld van vlekjes in miljoenen kleuren groen, met witte, gele, rode spaarzaam uitgestrooide stipjes bloem niets beweegt het stille zilverwaas van haast afwezig water, net verlaten door de avondschemering van vermiljoen niets beweegt niets te horen nergens in de Oostgracht leven op dit schemeravonduur, waar…

de gedachtenloze dag begint geen woord, geen lied verwacht een zin, geen metafoor verstoort mijn stille dromen, weg van waar de woorden stromen…

kijk, daar staat mijn naam al op een graf, dezelfde naam die men mij gaf die van mijn opa, naamgenoot, een maand voor mijn geboorte dood er was in dertig, veertig jaar haast niemand die nog omkeek naar dit simpel graf, een steen, wat grind, betreden door geen vrouw, geen kind een man, een vader indertijd, rest jou alleen vergetelheid je…

aarzelend gaan je laden door de nacht je kast gaapt beurtelings met al zijn deuren je koude spiegel twijfelt aan de kleuren die ’t opengaand gordijn niet had verwacht ze wekken met hun ruziënd gefluister mijn aandacht voor jouw zijdezachte rug terwijl jij in mijn ogen veel te vlug je aankleedt in het grijze halfduister mijn adem daalt bevangen…

boven zilveren golfjes van de avondzee de langste wolk ooit, wij, met zijn tweeën op het zachte, lege strand pap kijk, die gouden bovenrand zo mooi, denk jij ook niet, hé pap, denk jij ook niet dat dít de allerlangste is, de langste ooit? ik zwijg gedwee, verstrooid pak ik je hand als nooit genietend van jouw erfenis, hoe jij na…

zeventien ganzen schrijven vrijheid in de lucht vlucht van de seizoenen…

onverdraaglijk stille linten druipen huilend langs de kist, door witte rozen neergevlijd voor haar wier tijd verstreken is jouw stem verkleedt ons leed in vreemde, plechtige clichés, tekortgeschoten woorden smorend in verwacht gemis, verloren in een bloemenzee en ongehoorde treurmuziek maar waar is ons verdriet? het blijft verdrongen…

om jouw gezicht het regenlicht van duizend druppels op de ruit terwijl jij rustig schrijft, schiet mijn geboeid verlangen uit naar zachte huid onder mijn handen, verken ik met mijn tong je warme rondingen en randen, gaan golven van gedroomd genot omlaag vanuit mijn lichte hoofd het weerbericht belooft, zeg jij, vandaag niet veel voor…

dertien kalveren, getekend, maar gespaard gebleven twee bestuurders, de één, ook zij is zwaar gebrandmerkt voor het leven de ander, als altijd klaar om een gedempte put te geven besturen in het jaar tweeduizend zeven…

Hoe dit alles de keuken verruimt. Hoe kinderen de minuten tellen. Moet dan de betekenis nog worden opgezocht als de lucht over de messen waait en moeder rokend in de keuken staat als een braambos, als de slag bij Waterloo?…

Hoe de dweil zich in de keuken weet te herhalen met broodkruimels en uienschillen over onbekende voetstappen is een raadsel voor de stofzuiger die werkeloos toe ziet hoe de dweil zich weet te herhalen in de keuken met herinneringen.…

In Eftelings eethuis Polles Keuken brengt uitgebeelde lekkernij op het ronddraaiende rad water om je proefgrage tong binnen de ronde ruimte laten pannenkoeken vol zoete of hartige smaak nabije tuinbloemen en verre heidevelden aan het Loonse stuifzand hun geuren samenwaaien doen sprookjesbeleven bloeien terwijl het zich vermengt…

Een ding jong nog uit De Kraats Is maagd af door een beurt buitengaats Op een vlonder Met ijzers onder Werd ze gekluund voor de scheve schaats Door een maratheunner uit Kneup Met heul het peuloton in zijn greup Toch heug in neud Zijn speut wier nie greut Tot zij ging streulen en hij opkreup…

In de keuken van mijn ziel huist soms een vreemde gast als ik wil slapen, breekt zij in; forceert een hersenraam en wast alle slaap uit mijn ogen. Zij steekt dan het fornuis aan met onbeantwoorde vragen, en ‘n pondje zorgen.…

Voor L. Mijn zilverharige vriendin en ik zijn als twee grote appelbomen steviger en heerlijker dan ooit in bloei, voor de bongerd gerooid wordt. Wanneer wij elkaar spreken, bijvoorbeeld over het best-bewaarde damesgeheim aller tijden, of over hoe wij ons voegen naar de wet van de wereld, almaar, en waarom, zegt zij mij: wij zijn bang…

Afwas die in Geen maanden Gedaan is, Vuil verspreid Over alles dat Keuken heet En wat op het Aanrecht staat Bedekt met Vet en vuil - Hier is uitbundig Geleefd, en Werden grenzen Overschreden - Maar Jij kijkt Toe, in vrede, In liefde, omarmt De mens die in Zijn eigen huis De weg is Kwijt geraakt…

Wat tot tranen toe fijngesneden, met wat jus de huig verheugt, heet...? Juist. Zonder koker wordt je nooit voorgeschoteld. Niet waar, ovaal feit? Als je 'con brio' zijn kookkunst laat afkoelen, proef je hoe HIJ heet...…

De afvoerputjes brullen. Ik juich: de vaat is weer voorbij. Het tafelzilver schittert me tegen. Alleen de vloer gromt verongelijkt. Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd. Een opkomend stormpje. Het dreef naar mijn domein. De Gastheer sprak: 'Later vieren wij dit zaliger!' Boven mijn borden begon het te regenen. Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…

In de keuken ligt vaders groene leren tas -- gevuld met dromen.…

Nu is ze uit de keuken gekomen en in de deuropening gaan staan; één hand in de zij, en ze probeert boos te kijken, maar tegelijk heeft ze een half lachje om één mondhoek: Hé wat? O, doe maar gebakken, zeg ik. Ze verdwijnt de keuken weer in. Ze weet het, ze kan alles van me krijgen. En ik van haar.…

Nu is ze uit de keuken gekomen en in de deuropening gaan staan; één hand in de zij, en ze probeert boos te kijken, maar tegelijk heeft ze een half lachje om één mondhoek: Hé wat? O, doe maar gebakken, zeg ik. Ze verdwijnt de keuken weer in. Ze weet het, ze kan alles van me krijgen. En ik van haar.…

Het ruikt in mijn keuken, zoals in de kamer van hem.   Hij ziet mij kauwen op crackers, die hij achterliet, die hij kocht bij de Aldi.   Al die dingen ziet hij me doen, zittend op zijn stoel in die tuin, onder zijn pet.   Op vakantie was hij een keer dichtbij in de bergen.   Hij wilde er vast even uit, weg uit die keuken.  …

we zitten aan tafel tegenover elkaar de stilte in de kamer onderdrukt het straatrumoer onze ogen scheren rakelings vertrouwde verten in we lijken te wachten op iets of iemand in de keuken springt de kat op het aanrecht zijn staart zwiept een wijnglas om brekend glas bevrijdt ons je loopt naar de keuken ik hoor je mopperen op de…

Je roept vanuit de keuken ze komen er aan en dan zie ik ze netjes in een rijtje liggen als ze op de tafel staan…

Zalig die zijn die ze zijn in huis, in tuin en keuken.…

Rechtsaf de woonkamer uit De half open keuken in Port, rode wijn en Beerenburg Groen glaast het bonte glas De glasbak tegemoet Breekbaar staat alles leeg langs de kant De koelkast bewaart ogenblikken Bier, voor als ik dorst krijg Halve liters liggen daar Een toekomst te lessen Liever nog Zet ik in de keuken Alleen maar lege flessen…

Fier op jouw kortzichtigheid kwam je bij me om mijn vrijheid te vieren naast mijn bed begon de keuken aan een wereld van genegenheid met biologische melk en dito yoghurt je gaf niets om mijn woorden zolang ze vrijblijvend waren verkoos jij een zwervend bestaan vanaf mijn bed tot aan de keuken bestond jouw geloof onder de maan die haar…