Alle inzendingen over komisch

comisch, is het niet, dat telkens als ik jou weer zie rampspoed en ellende volgen, pijn en verdriet de weg naar het hart zoeken en dat vele jaren lang dan aan het einde van de reis in de winter des levens en dan zal ik naar u komen maar niet langer als vijand, maar dan zal ik u als vriend omarmen…

Komische echtscheidingsdramaserie naar een idee van Linda ja, zij van en is de Mol maar de verhaallijnen blijven hangen bij: "poep, pies en plas"!…

Een komisch trio was hiermee belast: twee droogkomieken en een afwaskwast. De laatste leed aan afwasallergie. Een specialiste constateerde, dat de afwaskwast een vaataandoening had.…

Een werknemer van een warenhuis barstte van de ambities op de directiestoel voelde hij zich thuis genoot van leidersposities Dus beende hij naar kantoor vanaf nu geen gezeur General Manager daar ging hij voor en plaatste daar een voet tussen de deur De Directie, thans niet gezwicht baalde van zijn verhalen knalde de kantoordeuren dicht…

Toen ‘t komisch geintje uit mijn mouw geschud was dat ik een stijve saaie burgertrut was toen lachte niemand, men zat “ja” te knikken ! Zo gaat het nou ook met mijn leiderschap, toch duidelijk een kolossale grap.”…

Ik zag een man in komische kledij Die zich op straat enorm stond aan te stellen Door "Ho!" te roepen en door luid te bellen; Zijn naam was Santa Claus, zo zei men mij. Wij leven blijkbaar in zo'n sneltreinvaart Dat Claus dus nu al heilig is verklaard.…

't Is tragi-komisch hoe de winkelier Haast in z'n eigen prijzenoorlog omkomt En als straks ook dat amazon.com komt Dan krijg je lege winkelstraten hier Dat alles naar 'n opruim-maatschappij neigt Is iets wat je d'r zomaar gratis bij krijgt…

Veelal vruchteloos is 't pogen Veelal franjeloos het doel Zonder leed geen mededogen Veelal vervelend het gevoel Vaak vertwijfeld in 't gedogen Zeg ik wat 'k veelal veins of voel Zonder vreugd geen ziel bewogen Vaker echter hou 'k mijn smoel…

ik bied je vannacht mijn vuurwerk aan door bij je te zijn in een magnifiek gebeuren zullen stralen en bogen de hemel doen kleuren maar ook met de pijn en onzekerheden waaraan wij samen hebben geleden in vuurspuwers en draaiers dansen licht en beweging hun eeuwig komisch spel alles ging snel in een jaar vol hectiek over bergen door…

Zijn laatste komisch nummer was een kerstgroep. Levensgroot. Met os, met kind, met vrouw, met ezel, bevolkte hij een stal. Hij staat er bij. Een vos met één poot in de val, een zure timmerman tot in het merg verkankerd. ------------------------------------- uit: '45 Gedichten', 1969.…

Geperverteerde libido-gedachten In 't zogenaamde komisch snelsonnet Waar erotiek wordt op z'n kop gezet Is iets waar niemand echt op zit te wachten Wie van dat genre niet de humor ziet Geeft onze snelsonnetter van repliek... _______________________________ Ik word hier omgekeerd erotisch van...…

(bij 'Bizarre Duitse paardvrouw' van Otto Soltau) Ze ligt vrolijk dartelend in de groene wei, terwijl ze haar kind de lucht in gooit, het is zo lekker komisch, dat ik meejuich en ik om haar heen zoem als een honingbij, ze is zo heerlijk losjes en verstrooid, geen kritische noot, ontspannen en ruig, terwijl haar schilder, op het Oostfront…

We mogen geen grappen meer maken Over het Koningshuis in het algemeen Dan zal deze regering een zucht slaken Want ze vinden dit ongepast en gemeen Maar volgens mij zitten alle oranjes klaar Om op zaterdag ” kopspijkers” te kijken En hebben ze de grootste lol met elkaar Hoe dit komisch team hun vergelijken Zie Alex al zitten met Maxi op de…

Lage Landen De haarbal door de maker uitgebraakt -De eerste kat ontsnapt al aan mijn handen- Laat mij bepaald niet snakkend watertanden Naar nog meer over pik en poedelnaakt Het vers kan dan wel lopen als een trein Waarin iemand uit tenen psalmen zingt En tanden zet in stoel- of tafelpoten Dat laatste doet een puppy of konijn Ongewild komisch…

Die te vegen, groepeer de zinnen, dieper achter woorden die ik las, souffleur en acteur treffen elkaar in een laatste act, om dit boek te wegen met een komische bladwijzer in een merkwaardige klucht, vertakt de wereld zich in een corso naar een lente die te vroeg werd uitgeroepen.…

Ik mocht wensen dat ik hem ooit tegenkwam in een café met jazzmuziek of blues… Respect voor een dichter van zulk een formaat, “Attenooi”, zijn woorden zijn abrupt, komisch of kordaat, zijn Rotterdamse roots heeft ie nooit vergeten, aan zijn talent zal ik mij nooit kunnen meten.…

gekweld onder het juk van twee goden, de ene held die zijn krijgsverhalen telt, daarin zwelgt in eigen hemel en zielen knevelt met geweld, zijn tanden zet in de kwetsbare delen van het lijf, dan die ander, een supervrouw, tiran en meesteres tussen de tafel en het bed, tovert netten passie op haar spiegels liegt over geluk, ziet het als een komisch…

Ik heb uren zitten zwoegen op een diep gekweld gezicht starend in de holle spiegel onder 't scheren want ik wou dat ook proberen: echt een larmoyant gedicht om de vrouw waarvan ik hou te imponeren Maar al wat ik produceerde was een komische grimas met het witte schuim op kin en bakkebaarden die me hulpeloos terugkeek van 't beslagen spiegelglas…

onder het juk van tegengestelde goden, een held die zijn krijgsverhalen telt, die zwelgt in eigen heroïek en zielen knevelt met geweld, zijn tanden zet in eigen kwetsbare delen van de ziel, of die onvolprezen supervrouw, trooster om getroost te worden, mijn meesteres tussen de tafel en bed, die liegt over geluk, ziet dit alles als komisch…

Zo zijn we vrijdags bij elkaar en zitten te ontbijten Luisteren naar elkaars spijten, maken geen verwijten We lachen meer hoe komisch ‘t leven loopt, hoe wonderlijk en mooi al nam je weer eens op je vork een beetje teveel hooi Over ‘t eeuwige gaat het vaak en over het te vredige En als we dan naar huis toegaan kunnen we er weer…

De personificatie van de kijvende vrouw die de baas wil spelen over haar man - een zeer populair thema in de komische literatuur van de middeleeuwen en de nieuwe tijd - werd door het mannelijke deel van de Lage Landen opgezadeld met een xantippiaans epitheton: Dulle Griet... ____________________________________ Hoe heette zij ook weer - ik weet…

geboren Zijn al deze oude verhalen tot ons erfgoed Gaan behoren Het theater Waar de fantasie Rijkelijk kan vloeien Altijd bezig met Het publiek Tot in het maximale te boeien Laat de theatermakers Hun geheim behouden Hun blik Hun open visie Juist In een verdeelde tijd Achter hun gordijn hebben de theatermakers Een historisch Komisch…

toeristen in de Jordaan Pikt ie er zo uit met hun ‘Dengels’ Tot verrassing van hen snel in het Duits overgaand Het is augustus De komkommermaand zoals dat wordt genoemd Maar niet voor de Kroniek De Jordaan Kroniek op Facebook Overal te volgen, ‘Word Wide Web’ Steeds verrassend en leerzaam Historisch ernstige en blije gebeurtenissen Maar ook komische…

mijn werkelijkheid, zul je het ongewone gewoon gaan vinden als je me leest als een gebruiksaanwijzing, zie je dat ik nooit compleet hoef te worden, maar dat dat uiteindelijk genoeg zal zijn, als je me leest als een woordenboek, vind je soms woorden zonder betekenis, of anders uitgelegd zonder dat je het wist, als je me leest als een komisch…

als ik me ’s avonds laat verveel dan ga ik domweg zenders zappen vaak zie ik dan zo’n oude man die echt wel komisch zit te rappen gezeten op een rieten mat zingt hij zijn levenswijze verzen een klankenreeks die hotst en botst weet hij er sappig uit te persen en tussen strofen tokkelt hij de snaren van z’n instrument je ziet dat hij ervaren is…

pure ongeremdheid behalve wat kleine correcties geen onvertogen woord tijd voor de halve blonde die met magie en mystiek de ogen en de lach liet rollen in tegengestelde stromen zodat dislocatie en desoriëntatie vrij spel hadden en mensen nog zonder letsel op de bühne belanden en de gewone loop in zijn en haar natuurlijkheid een komische…

Dit sonnet is geïnspireerd op het netgedicht "Carel Godin de Beaufort" van Marino van Liempt. Het is een uitwerking van het snelsonnet waarmee ik op Marino's bijdrage heb gereageerd De titel ('Het einde van Godin') verwijst naar de tragische dood van deze jonge 'daredevil' van adellijken bloede, een liefhebber van gemotoriseerde paarden.…

In het hoofd resoneren consequenties, wordt onzeker, gaan met mij op de loop, ik word een theatrale toeschouwer van mijn eigen komisch gedrag van onvermogen. Ik heb het masker opgezet van de Commedia del Arte, in de hoop alle overtollige vragen in deze statuur te verdoezelen.…

Mijn houding resulteert in consequenties, nu vraagt niemand vraagt mij meer wat, men wordt onzeker en ik word een toeschouwer van - mij eigen komisch - en werelds onvermogen. Ik heb het masker opgezet met de oneindige glimlach van de Boeddha in de hoop alle overtollige vragen te verdoezelen.…

Steeds meer word ik Don Quichot de droeve ridder die met onwankelbare hoop als evenwichtsstok op de dunne koord danst tussen waan en werkelijkheid tussen komisch en tragisch in de dooltocht naar Dulcinea, onbereikbaar als de einder wie streeft naar het ongrijpbare in een waanwereld lijkt een schertsfiguur voor wie met beide voeten…