66 resultaten.
Najaar Normandië
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 284 Basalt boven de troosteloze zee,
die mompelt achter haar nevel.
De grijze koeienlijven drijven
zonder poten boven de rivier.
De geur van vis, die tussen vangst
en slacht hier gebleven is.
De boten hangen op hoge poten,
gevangen in de haven van laagtij.
Het cirkelen van schreeuwende
meeuwen, die elkaar verjagen.…
Door vingers aangewezen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 nog voel ik
het machtige graniet
de basalten wering
straalt zijn kering
in geordende structuur
ook het beton
oogt lief in kleur
gerankt met stalen tuien
om water naar zee
te kunnen spuien
de grote werken
van weleer
grondvesten vertrouwen
wij tunnelen nu liever
dan dat we bouwen
de nieuwe maatschappij
flitst in blauw licht
langs…
de zee de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 de zee is onbestendig
wisselvallig als een mensenziel
soms is zij grijs en ruw
met zware deining
een koortsachtig ongedurig
spektakel en geraas
beukend op het basalt
om dan weer
in een blauwe slaperige
kalmte te verschijnen
haar golven rekken zich
traag naar alle kanten uit
vandaag is zij een vlakte
egaal als een meer…
weerbarstte het blauwzwart basalt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 463 jouw raadsels
granieten mijn zachtheid
verkillen mijn ogen
als ik je zie
het koude in
azuurblauwe ronding
parelt indigo
jij was eens mijn amigo
jij weerbarstte het
blauwzwart basalt
je stem deed me splijten
door zijn vrouwelijk alt
ik toonde mijn kern
nog maagdelijk door vuur
jij spoot ijs in mijn aders
doodde de zachte…
jouw basalt en mijn graniet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 387 de beek is wild
we zijn van steen
naar steen gesprongen
hebben zo haar stroom
bedwongen op
een onbetreden pad
ademloos en nat
zien wij hoe kracht
en tijd zich
in de aarde vreten
om gelijkheid aan
het oppervlak te meten
ook jouw basalt
en mijn graniet komen
die eeuwige erosie tegen
maarin zachtheid
kent gevoel veel
andere…
Stralende momenten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 ik ken de storm
weet dat hij zal
groeien tot een orkaan in
het dragen van jouw naam
met beukend water
tegen basalt en graniet
brekende kades en dijken
een terug is er niet
toch kan jij ook
heel zacht en teder het
kleinste bloempje strelen
met de warmte van je hand
lachen je ogen
in stralende momenten
ben je gelukkig met zang en…
mijn stenen bruiden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 251 ik weet mijn stenen bruiden
koketterend met basalt
de lustigste van allen
is vastgezet in warm asfalt
ze lokken zee
in eb nog heel verlegen
golven samen nieuw gebied
dat met vloed meer kansen biedt
daar ruist de branding
weer het nieuwe lied
van komen en van gaan onder
springtij bij een volle maan
uitgeteld na lange uren
spat…
Haar pirouette
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 42 ze nam
stilte mee
uit een zee
vol herrie
waarbij van
iedere golf
die oversloeg
het volume brak
op het onbegrip
van zwart basalt
ze opende
het cordon
van donker
geloken ogen
wierp zand
om het laatste
argwaan niet te zien
sloot handen tot kring
danste haar pirouette
er grafisch midden in
waarbij zij de
blikken aannam
rondde…
De laatste pont
gedicht
3.0 met 28 stemmen 10.383 Alles is echt, als straks de meerpaal kraakt,
tussen het hard basalt het breekbaar oeverriet.
Je daar een aankomst wensen. Meer maar niet.
--------------------------------
uit: 'Op het droge', 1988.…
Pijn polijsten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 235 de hoekigheid
verbaast me steeds
het blauwzwarte basalt
scherpe kanten krassen
wonden in mijn hand
ik sjouw dat brok
waardoor mijn leven stokt
steeds met me mee
nooit ben ik vrij
er zit een steen in mij
heb getracht zijn
hoekigheden te verzachten
weerbarstigheid raak ik niet kwijt
de natuur geeft het figuur
tijd zorgt dat de vorm…
Zwemmen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 383 Zwemmend achter het basalt
op de dijk van het Ijsselmeer,
voel ik me zo rijk, ik kom er altijd weer,
en hoewel niemand hier
voer ik, al lijkt het gek,
zwemmend een gesprek,
(vroeger met mijn ex, toen W, met R,
later met een P en nu met K,
maar hoe hij of zij ook heet)
'k vertel hoe mooi en stil het hier nu is,
hoe ik geniet, je veel vogels…
Natuurgeweld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 350 Vroeg op de dijk en het water nog hoog
Breekt de grijze lucht boven de kwelder
Geduld nog, dan vallen de platen droog
De zon lichtstippelt, het wordt snel helder
Gaatjes van vogels in natte plekken
Schapewolken boven en op de dijk
De ganzen strekken hun slanke nekken
Gras en water, aarde, basalt en slijk
Verder en verder strekt het land zich…
Rijshout
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 129 Zoutwatervis ligt doodstil in de grienden
Zoetwatergoven spatten op basalt
Een knotwilg is het die zijn vuisten balt
Om holten die recent als ogen dienden
Al half verdroogd, gedeeltelijk verteerd
Is het of hij alsnog om bijstand smeekt
Met een gebed dat van nieuw leven spreekt
En vrees in overgave transformeert
Ach, raadsel, dat de adem…
uitgestoken tongen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 451 er loopt een mens
een Scheveningse mens
over het havenhoofd
het grijs-basalten hoekige
altijd standvastige
Scheveningse havenhoofd
regen - windkracht negen
noordwester stormt
genadeloze striemen
over nat-zilte wangen
vers-frisse oren-gesel
gloeiend rood
beklimt de mens het hoofd
wind tegen
zout water
op beurse lippen
schuimende…
Zeeland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 Westerstormen beuken op de dijk,
woedend sist het water in basalt.
Klompen klossen op de klinkers. Kijk,
scheldt de wachter tot zijn God, hier valt
geen strijd te winnen. Harder dan hard
is de steen, onwrikbaar blijft de sluis.
Doggen jagen ieder die mij tart.
Zeven vromen stierven in mijn huis.…
laten gaan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 44 in kleurenhoutsnede
zonder titel
varen we door
een stroomlandschap
we zien
stormschade
in olieverf
op doek
we kijken naar
de zwarte golfbreker
basalten wachter
aan zee op doek
hoe het water
beschrijven haar tinten
haar tonen met
blauwzwarte inkt
de schittering van
zilveren strepen
onder een tere
witte lucht
hoe…
Hun zielen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 46 ik heb je nooit
over water zien lopen
dat goddelijke miste je net
wel zag ik hoe
jij met schildershand
kusten uit zee liet verrijzen
idyllische havens met
oude stadjes en dorpen
die heuvelop deden vergrijzen
slechts eenmaal heb
jij jouw middelpunt
van de aarde getekend
basalt was ontdaan van
kleur en in contrasterend
zwart…
Ik rond je hart in steen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 243 heb je alles gezien
mijn blik gebroken
gekeken met mijn ogen
jouw prille groen
de hellingen met puin
mijn bloemen gaan verdrogen
ik hak je trekken
uit basalt en
rond je hart in steen
ik snoei je wortels en
je aast het polderland
waar jeugd verloederde
in pesterij en jij
de klappen kreeg
niemand je bemoederde
je eigen weg ben…
In verdronken grijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 opkomen in mijn handen
als ik op noten jaag
stroperig golft
een oceaan aan tonen
in verdronken grijs
alle opgezweepte koppen
betalen zo in schuim hun prijs
er zijn geen brekers
die dwars liggen in een
vals akkoorden soort
zij hebben niet gescoord in
gruwelijke middelmatigheid
toch stript wind
met valse luwte en
vervaarlijk scherp basalt…
Naamgeefprobleem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 Die de dochter
Gebaard had
Zo lang geleden
Al - kind
Dat al volwassen
Geworden was toen
Ze door een
Anonieme bus tegen
Het kille asfalt
Was gemaaid, en
Levenloos liggen
Bleef tegen het
Ongevoelige basalt
Van de stoep ter
Hoogte van het
Zoveelste zinloze
Stoplicht dat
Een poging deed
Het verkeer in
De hoofdstad…
rond je hart in steen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 heb je alles gezien
mijn blik gebroken
gekeken met mijn ogen
jouw prille groen
de hellingen met puin
waar bloemen gaan verdrogen
ik hak je trekken
uit basalt en
rond je hart in steen
ik snoei je wortels en
jij aast het polderland waar
ooit jouw jeugd verloederde
in pesterij en jij
de klappen kreeg maar
niemand je bemoederde…
uitvaart
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 797 in deze stad ben ik van huis
geen brug die spant of buigt
alleen het staande water
boten liggen zwaar langszij
de statiegevels als portretten
van berekenende burgerij
alleen de kabels aan de schepen
schuren geur van teer en wier
op nauw bemerkte deining
stroomopwaarts kunnen varen
golven maken die basalt beroeren
hoge bruggen bij een…
KARL LIEBKNECHT
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.414 Gij staat boven de massa, als boven 't dicht
Weefsel der zee een zuil, de Noors-basalten.
Gij hebt het rode vaandel opgericht,
Toen het, een vod, lag op de vuile vaalte,
Wapperend stralende voor elk gezicht, -
Gij, Man van edel en zuiver gehalte.
Gij stierf. Waardoor?…
Flevodijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 119 hier loop
Zicht op witte masten
Een enkel autootje
op de weg
door het water
Terug, aan de einder,
de centrale met haar pijpen
waaruit wolkenpluimen
en wij warme huizen
Altijd speur ik even of Urk
en de witte vuurtoren gewaar
Hier dichtbij bevolken
bosjes oranje-witte mosjes
brokken blokken
en het asfalt
Golfjes klotsen tegen het basalt…
door tuimelramen zweven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 landschap in slingerlijn
de houtbrug over het ravijn
zal daar mijn grijze vader zijn
de nacht en najaarsvlagen
het hart in hamerslagen
de met goudstof doordrenkte dagen
een stil ongerept wachten
het wiegen van de grassen
de zee die je schoon zal wassen
de roem die rijst en valt
het hart dat krimpend samenbalt
de tranenregen op het basalt…
Wat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 543 in godsnaam
op een strekdam
op het wad
bij Paesens waar ligt dat
binnen een straal van 10 km
ten noorden geen plaatsen
Stiem 5,63 kilometer 117°O
Morra 3,86 kilometer 153°Z
Wie 3,70 kilometer 252°W
dat ligt daar allemaal echt
het arme beestje in vizier
vlucht voor de fotograaf
goeie foto jammer voor het dier
verstopt zich in het basalt…
Aanbidding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 Maar op 't nivo van 't water zelf,
zittend op 't basalt,
voeten in 't nat,
om aan de kou te wennen,
even... halt,
dan, me erin te laten glijden,
laten omringen door meegaandheid,
zachtheid, beweging,
't klotsen, kabbelen,
als een spel,
een babbelen van golven...…
Een klauw met bont gevoerd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 390 lach en kijk je lijf bevrijd
van haat in levenloze staat
je trekken zijn verbekt in nijd
omdat het onderscheid
door dood niet meer bestaat
ze lachen met hun lippen dun
lege ogen hongeren naar jou
kou verkilt nu zonder bot je lijf kapot
je geest verdwaalt zonder houvast
vervloekt het donker op de tast
demonen ijlen woordloos diep
zwart basalt…
kribbig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 de rivier zoekt zijn grens
ik ben ontzettend bang
leg blokken neer langs
de spleten van mijn ziel
vlucht een glooiing op
gras onder mijn voeten
vecht voor veiligheid
m’n levenslijn loopt
grenzeloos grillig
langs randen van basalt
de dijk draagt m’n pad
klimmend naar zijn kruin
kijk hoopvol omhoog
de zon en het water
kleuren m’n…
Zolang de muze wil
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 Golven breken,
schuim spat uiteen
op blokken basalt.
Het is alsof
de grauwsluier oplost
in nieuwe vergezichten.
Ik leg mijn potlood neer en ook
de oude dichter typt niet meer,
hij blaast uit, dooft de vlam,
rookt een sigaret.
Nog leeft de oude dichter -
als een vlinder dansen zinnen op papier.…