Alle inzendingen over bespieden

Nu zwemt hij daar, rood als een biet wordt door de luchtfabriek bespied want zonder geld hier geen gewin houd jij maar fijn je adem in totdat je ploft of dubbel ziet.…

alles is relatief voor de soldaat die zo kwetsbaar blijkt te zijn als het commando van zijn oversten zonder overwegingen uitgesproken hem in de armen van de vijand drijft voorbij de uren vol glorie het bespieden van de ander het wachten op wat actie en een blinkend streepje lint na het schrijven van geschiedenis mag hij eenzaam kwijnen…

graait twee opgewonden spechten onder bomen dansen groepen kauwen het grauwe asfalt bezitten groenlingen massaal schreeuwen om herkansen en bosjes sneeuwklokjes niet meer witten als het zonnetje zich aarzelend ontpopt en lichte dagen lange nachten gaan verbieden een enkele narcis zich niet meer verstopt de buizerd en sperwer hun prooi bespieden…

alle verre zwerfvogels verstikken in vaste klei als hagel van anijspegels met zulke zwakke enkels is het bovendien lastig koekpaleizen bouwen al vliegend, al vliedend komt verte nooit dichtbij en is hier altijd ginds zo op het oog bespiedend bij gebrek aan ondiep lijkt hoogte te bezwijken zonder bedektzadig gezicht verdwijnen nachtbloemen…

jouw handen om mijn lichaam geklemd, de ogen half geknepen tegen de harde wind, het monologe gebrom van de motor roept een extase op waarin de snelheid ons langs onbegrepen plaatsen voert vertrouwd hangt jouw lichaam tegen dat van mij, de warmte maakt ons één, je wang streelt mijn leren jas terwijl je armen mijn contouren bespieden vanaf…

ongrijpbaar, wie zal weten hoe de ziel van de toekomst er morgen uitziet, haar licht gespeend van sterren die er zijn als het avondrood zijn luiken openslaat, zichtbare heerlijkheid van het groenste gras, bloot te staan aan ondeelbare gedachten, toen het leven groen en nog volmaakt was, van elk moment daarin te genieten uit gezicht van bespiedende…

Midden in de rimboe Waar menigeen verdwaalt Een mens ook niet naar taalt Daar is soms veel gedoe Eikenstaken rijzen in de lucht Waar heuvels dekking bieden Een zwijn gaat er niet op de vlucht Je kunt ze achter een dikke boom bespieden Daar over het lang verdwenen pad Ja, daar ligt een modder bad Waar zwijnen zoelen en kroelen De teken…

manier zij neemt het bijna als een baby in haar armen - zij moet een warm hart hebben - denk ik een rilling van bijna betrapte herkenning gaat door mij heen ik word weer klein en sta aan tafel met de punt van het mes maakt zij een kruis van korst tot korst het lemmet klieft het grijs van golgotha zij schijnt het niet te merken ik bespied…

Dat meisje daar, die lach, wie heeft haar zo bespied dat ze immuun voor complimenten mijn gezicht in kijkt? En wanneer breekt die sperwer uit zijn lijst? Ik hang hier als een ijskoud schilderij waar niemand oog voor heeft, ik poets en zwoeg en maak het uitzicht vrij - schilder er maand na maand onvervalste wolken bij. Kijk.…

'k Heb in de schemering uw vlucht bespied, Tot ik u zag verdwijnen bij de vloed Aan 's werelds eind, de zoom van mijn gebied; Welk land voert gij uw kindren te gemoet?" - Maar de ander luistert stil en antwoordt niet.…

Die langs het aardrijk zworf om wat op buit te passen, Wiens flukse wakkerheid de reizenden verried, Heeft hier, dus vastgekneld, de volheid zelf bespied, En komt het Hemelrijk tot roofgoed te verrassen.…

Zó in heilige ochtendstilte, vrij van elk bespiedend oog, Rijze, als frisse rozengeuren ook uw eerste bede omhoog. Als de nijvre zwerm der mensen gonzend, straks de cel verlaat, Of als de engel Gods u wegrukt, dan, mijn kind, dan is 't laat! 1854.…

Dàt moet je wel en dàt mag je beslist niet wordt mij almaar voor de voeten gegooid Het lijkt verdikkie wel of ik word bespied omdat alles wat ik zeg, wordt nagevlooid Geen rotzooi op je kamer maken, hoor ik ik ben evenwel toch diegene die erin leeft Als mama komt acteert ze slecht: Stoor ik en ja, dan knik ik eenvoudig heel beleefd Ik ben…

haar knieën Voor mij niet, maar voor 't Hoogre, dat in mij Niet gans zit, gans wit, maar Dat zich door mij Wil uiten, wijl 't zich wil, en dat elk biedend Wat elk klein mensje slechts verlangt, doch vrij Blijft voor zich-zelf van andren, schoon verrieden 't De meesten, daar zij zich niet voelen blij, Omdat 't Algoede al slechtheid is bespiedend…

Zelf zou ik willen vragen of E.T. familie is of ze ooit kapitein Kirk en commandant Spock hebben ontmoet en als het nu echt hen waren die ons vanuit hun ufo’s kwamen bespieden. Ik zou willen weten of ze ook een soort God hebben, of er stukjes Marsland zijn die zich willen afscheuren van het grotere geheel.…

Ik voelde me bespied iemand wandelde mee. Mijn adem stokte Een donkere gedaante achter mij. Met elke stap trapte ik de zandkorrels uiteen Mijn voeten voelden nog de tinteling, maar mijn lichaam was versteend, door de dreiging achter mij. Ik wou me omdraaien, hem vastpinnen op mijn netvlies, zo zou ik hem altijd herkennen.…

Het onbekende bereidt zijn invallen voor geen schreeuw niemand loopt te fluiten achter de ramen kamers vol monologen iedere stap wordt bespied. Een man loopt door de straat alleen hij komt op mij toe. Wie is hij?…

Doch eens valt door de open schijven 's Knapen oog op 't wijd verschiet: Dat, ten berg op, lauwers drijven Heeft zijn blik al dra bespied. En hij wil een tak bezitten Uit het verre lauwerbos, Wil een lauwertak bezitten Bij een angelierentros.…

Vrouw Venus met haar sterre, Thans klaarder als de maan Bespiedde die vrijage, En zag ‘t mirakel aan. Bespiedde die vrijage, Die vrijage. En hebben tere traantjes, Zei zij, zo grote kracht, Waarom en is het schreien, Niet in der Goden macht? Waarom en is het schreien, Is het schreien.…

Vanaf de Bommelse daken ook vanaf gevels en dakgoten bespieden artistieke Gootspoken ons winkelend in de straat Brilspook ziet met grote ogen dat de feestmaand december in aantocht is de beeldjes van terrazzo uit gedachtewereld ontsproten terwijl een varken als kelner de bruine beer en de witte zwaan bedient Bommelse Gootspoken worden…

van het eeuwige heden als arktiese beer weer tot sneeuwblinde dronkenschap in te keren Op de tong zeven vlokken in dovend middaglicht smelten zijn tent gebukt naar binnen gaan als de zon slaapziek wegzakt achter de wouden liggend op zijn bladerbed het smeulend vuur van berkebast aanblazend door het rookgat de witblauwe poolster bespieden…

mij gespot, gespied Was Venus' spiegelbeeld Haar evenknie was zij Haar hart in mij ontbrand Met Amor aan haar zij Deur viel dicht, was sleutel kwijt Bange hulpeloze meid Is toen in arren moe Door stad in nachtgewaad Schoon vader 't haar verbood Naar mijn verblijf gegaan 't Is waar gebeurd, geschied Door geen bespot, bespied…

Vuurtongen snijden de nacht Sierlijk en vreemd als maankraters Huizen woekeren over de velden Twijfelend aan mijn wandel Sidderend voor de zeis die ons neermaait Bespied ik de heilige honger Van de ander die weet Hoe gretig de uren happen Hoe de avond razernij met stilte verzoent Als een kat voor de sprong.…

even met een loens oog wat hipt die merel op en af die stronken hij moet ergens broeden en dan nog zo hoog wanneer ‘t donker wordt zijn haar ogen lichtjes zij kan klauteren langs de takken van ‘n boom ze is als een schicht en helemaal voorzichtig strikt ze al die jonge kuikentjes tot haar prooi heeft het merelpaar de poes niet genoeg bespied…

Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht Liet jou zo nooit met lege handen op hun verre tocht * Obsessie van de meester werd toeristische attractie Een grote geel en groen geverfde zonnebloemen plu Danst onbezonnen sierlijk boven haar coiffure en hoed Wie haar onder het scherm bespiedde…

En zij, die 't bespieden zeiden: " Wat heeft hij haar toch bemind; Hij stond als verpletterd bij 't sterfbed, En weende gelijk een kind!"…

En zij, die 't bespieden, zeiden: 'Wat heeft hij haar toch bemind; Hij stond als verpletterd bij 't sterfbed, En hij weende gelijk een kind!'…

Heeft uw oog nog niet bespied De uiting van mijn tederheden? Hoe ik op de beukenboom Onze namen heb gesneden? Wist gij eens, hoe 'k in de droom Als uw ridder heb gestreden! Hoe ik eens uw liefde en trouw Als mijn enig doel beschouw.…

Want een verrader slaapt never nooit niet Altijd weer iemand die ons bespied. Maar na jaren waren wij hiermee klaar Wij zochten een huis en kozen voor elkaar. Nu terugkijkend naar al die jaren samen Mag de omgeving zich eigenlijk diep schamen.…

Over onbenullige kwesties die alleen ego’s doen stagneren Iedereen bespied elkaar en oordeelt op een mening Veroordeeld en cancelt het is een ware ontketening Het talent der talentloze jagen op scoops Wie brengt het nieuws eerst wie bezit die juice Ik sta voor rechtvaardigheid als het feitelijk kan worden bewezen Dus niet al die beweringen die…