Alle inzendingen over deren

ze staan me glashelder voor ogen de fluwelen nachten vorst, hagel, sneeuw of storm ze kunnen ons niet deren we vinden bij elkaar meer bescherming dan in ons huis van beton onze jeugd ligt al achter ons maar ons bloed verhit nog steeds 's nachts komen dromen op raspaarden binnen laten schatten achter op ons bed die we innig minnekozen…

Als het eenmaal stroomt valt het door niets nog te keren wat men ook zal beweren welke oplossing men ook droomt Als het eenmaal stroomt laat het dan maar komen het kan immers niemand deren het zijn jouw aller diepste dromen die je iets proberen te leren laat alle remmen los stel dan je droom op schrift bevrijd je schip van z’n tros en…

Niets kan mij ook vandaag in mijn ogen aan nieuwsgierige blikken deren nu ik ook op deze dag: we vieren leven uit.…

Jij mag mij met tedere handen aandachtig uitkleden en liefkozen, dikke kussen geven, hitte en kou deren mij niet, ik geur vruchtbaar in jouw armen open je met mijn huid ontdoe je van eelt en stijfheid, ja ik wil zonder verleiding van jou zwanger zijn elke dag begeerd worden door jou, ik wil alles van jou, kinderen en kleinkinderen…

Ik liep met moeder door de lanen toen ze plotseling bleef staan ze vroeg me waar we waren twee meter van haar huis vandaan later in de koude winter maanden zat ze op een stoel voor het raam warm en veilig in haar wereld steevast gaf ze me een andere naam maar het kon me niet echt deren al die dingen die ze vergat of de jeugdige herinneringen…

Wat deert me nieuwe liefdes-tijd; wat deren waan'ge dagen? 'k Heb mij in bedden neer-geleid waar vreemde doden lagen... Wat schade aan hergenoten waan? Misschien zal ik vergeten hoe doornen langs een liefde-laan mijn lede' aan stukken reten...…

in mijn hoofd Grenzeloze naïviteit maakte dat ik in jouw woorden heb geloofd Ik zag geen compassie in jouw ogen toen ik schreeuwde zelfs niet toen ik zweeg Je leek volkomen onbewogen je uitdrukking was koud en leeg Ik begrijp niet hoe jij al die keren mijn lichaam kon beroeren zonder ook maar enig gevoel Het leek je niets te deren…

Je bent mooi, je bent slim Je zweeft door het leven, alsof niets je kan deren Je glimlach is alleen voor mij. Jij bent verliefd. Het kleinste excuus wordt gezocht, opdat je toch bij mij kunt zijn. Gisteren nog een kus op mijn wang, een snelle "ik hou van jou" Toch weet ik niet wat ik moet doen.…

bestrijken met blik of woord of daad ook bij beloften heb ik baat die kan ik later honoreren het komt daarbij geregeld voor dat mijn aanwezigheid op een partijtje wordt onderbroken door een tijdje communicatie zonder kleren tenslotte zij u nog gezegd dat ondanks het bovenstaand ik mij zie als redelijk hoogstaand dus achterklap kan mij niet deren…

september, er is kou en vocht met zorg de draden uitgezocht ik weef ze tot een stevig web waarin ik je gevangen zet geen nood, de kou zal jou niet deren geen reden om het hoofd te keren ik knoop en vlecht en span het touw in kleurig jacquard rondom jou vermeng wat haren en wat zweet met stukjes weefsel van mijn kleed ik zorg…

(Kopland & Komrij) Twee dichters van stand Voorgoed op hun voet- stuk Hun mooie woorden gevat in band Mannen met hersens Een goed gevoel voor taal Dichtkunst dus van de bovenste plank Twee wijze en ou- dere mannen.…

zo lang zon en maan op en ondergaan zal er een dag en een nacht blijven bestaan zo lang ik niet weg zal gaan voor een ander en jij mij ook nooit in de kou zal laten staan omdat de pijn te erg zal zijn voor jou maar ook voor mij en ons allebei zal verteren zolang zullen we bij elkaar blijven kan niets en niemand ons immers deren…

Laat ons de beelden verbannen naar diepe kerkers van onze tenen waaruit ze nooit meer ons hart kunnen deren. Laat ons schreeuwen met elkaars stemmen, schrille tonen. Laten we nooit meer nemen de woorden waaruit we zijn geboren. Laat ons enkel nog wenen in kleine gedichten die we stiekem voor elkaar schreven.…

Wat kan ons de tijd nog deren we zijn nog samen, en dus niet alleen, we moeten zo'n moment waarderen door de alle daagsheid heen.…

Ondanks dikke, lange, zachte vacht geen zin om buiten te komen, poes voorspelt een koude winter, maar sneeuw noch ijs kunnen haar deren. Sint en kerstman, vindt ze enge mannen, ze houdt de wacht en jaagt ze weg, bromt en klauwt en bewaakt het raam, maar is een schatje als ze spint.…

De muzikant lijkt het niet te deren. Zijn muziek klinkt op bij volle maan. Het koperwerk doet musiceren; ziet iedere eenling in zijn blauwe zielen- strijd staan.…

Snor van schuim 'k Had zeker geen idee van het leven achter de streep'rige horizon lijngrens tussen hier en daar De krant informeerde met bewegende beelden van an- dere, gekleurd' media Zoals eerder al met Het Gordijn dat Gorbatsjov snel deed slechten daar ook Trabant wereld wilde kennen Gorbatsjov gestorven en beide Duitslanden…

Van de vallende bladeren kan ik nog veel leren: je gewoon laten gaan, niets kan je nu nog deren de wind bepaalt de plaats waar je terechtkomt laat je meevoeren, maar laat niemand je de mond snoeren zing mee met de wind dwarrel met de bladeren willen kunnen durven weten ervaren zijn adem het leven versla de dood ervaar het…

Alle angsten die tellen in het leven komen langs zoals het klokje tikt maar zijn van nature ondergeschikt in de glans van vreugde verweven Alle pijnen kunnen je niet deren elke traan glinstert als een juweel en God wat zijn het er veel die de waarde van bezieling leren Onmacht word omgezet in wil en wens kritiek heeft nooit echt kunnen…

Kon ik maar zwemmen in de aarde Dan verdronk ik niet, diep in haar klei woelde ik zelf in zijn gebluste waarde De reddende oever steeds dichterbij Kon ik maar rennen op het water Dan sprong ik over iedere golfslag Liet ik het drijven over aan later Wedijver ik met mijn eigen gedrag Kon ik maar leven in het vuur Dan zou niets mij kunnen deren…

bedrieg ik mijn ogen als ik ze opsla in verwarring, niet wetend wie dit is verloren wie ik was, op weg naar wie ik worden moet en daar ben jij midden op de weg, kalm en rustig onbevreesd voor de zekere gevolgen weet je dat ik je tegenkomen moet maar omhels me niet, het zal me deren losmaken wat vast had moeten zijn als je me draagt…

blik wordt getrokken naar de man op het scherm ik voel mijn adem stokken merk dat ik zachtjes kerm zijn naakte lijf is zichtbaar opgewonden voor de cam hoewel op afstand weliswaar klinkt er passie in zijn stem ik laat me graag verleiden tot een spel van fantasie maar eventjes terzijde de man in kwestie hij is bi ook dat kan me niet deren…

Terwijl ik door een golf van hitte fiets verdwijnt blauwe lucht ineens in het niets, komen wolken die donker samentrekken en zwaar regenwater beginnen te lekken Ik besluit de fiets en mezelf te parkeren, dat ik druipend nat word kan me niet deren, luister naar 't zware rollen der donder, aanschouw de flitsen die ik zo bewonder, slaak van een…

ik proef lente in je herfstkleur voel de warmte nog in zomers leven zie de zon en ruik je geur je opent voor me in een voorjaarskleur ik zocht je bron om me te laven jarenlang verborg je je talent en vele gaven er komt geen winter meer de kou zal je niet deren sneeuw en ijs zijn slechts plezier jij laat je niet bezeren herfst…

Het Beest is vrij, we kussen buiten de muur rondom de Schoonheid van jouw trouw Natuurlijk willen we goed zijn, ons niet verdoven of in bed blijven liggen dromen van grote daden - ze stap voor stap uitdenken binnen veel te veel regels We kussen, we zijn vrij Vandaag kan niets ons deren We zijn elkaars Held Onze Liefde is een grote…

de nacht was kort en ik overdacht mijn kwetsuren dewelke ik onderga als een verre overzeese reis het deren bedaart inwijle de morgen nadert en buitenvenstert het gezang uit zuiver bedachtzame kelen nog voor even heb ik de grillen van de leugens in bedwang, maar ik weet mij dat spoedig de wereld zoals een grondzee mij zal overspoelen…

Lieftallige zuster van schuim en van as Ik zeg met een golf en een snik in mijn hart Wij zijn niet van 't zelfde laken een pak In mijn bloknotehut ben ik en luister De vele geluiden die ik hier hoor dringen niet tot mij door, kunnen mij ook niet deren Gedachten die ik denk en vanzelf arriveren Verwijlen een wijle, keren weer…

- driehonderdtwintig boeddhisten zitten te zazen - het lagermateriaal behoort tot de non-ferrometalen - de krukassen kreunen de anderen kunnen ons niet deren want komt er iets nee er komt niets dus de anderen kunnen ons niet deren want is het dat ja dat is het misschien tel maar na: 1. de jas stinkt. het weer zit niet mee. 2. niest…

Regen, sneeuw en wind kunnen hem niet deren. Hij zit daar en hij kijkt naar elke auto die voorbij rijdt. Plotseling klapt hij in zijn handen en grijnst met ontblote tanden.…

Met de an- dere hand maakten we knijp- bewegingen richting de aarde, zo van: 'wij zijn lekker hier en jullie zijn lekker daar!' ik had het idee dat ik haast explodeerde van vreugde en tegelijkertijd E= mc2 beter dan wie dan ook begreep...! mijn psychiater keek me be- gripvol aan en zij dat ie er wat mee zou doen.…