185 resultaten.
alles is zinloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 241 alles is zinloos
mijn reuk een geur en de
gebruikelijke rituelen
mijn hoofd gescheiden
van mijn hart op drift
onder een betrokken hemel
prik gerust in mijn vinger
het zal me niet deren
zoals ook pijn zijn doel
voorbijschiet in een leeg hart
alles is zinloos
dromen in zwart/wit trekken
zonder ondertitels aan mij voorbij…
ZALIG LEEFT HIJ BIJ DE MENSEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 760 Hij lijdt Gods daad
En mijdt het kwaad:
Dus mag hem hier geen onrust deren.…
Het doel van mijn schrijven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 315 In wat ik schrijf lees je mijn gedachten
maar ook mijn gevoel
leg ik open en bloot daarin neer
ik ben de schaamte reeds lang voorbij
niets wat mij nog deren kan
dat is iets van lang geleden
pijnlijke woorden uitgesproken
zijn zo van mijn schouders gegleden
mijn geschrift is dus een open boek
waarin ik op zoek ben
naar wat geluk of iets…
wees maar niet bang
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.248 Wees maar niet bang, niets kan ons één-zijn deren!
Liefde komt vaak te laat - maar nooit te vroeg!…
Waar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 293 Zou zo graag zo veel van
je dichten totdat
de doodsban
je loslaat in je bad
Naar je vliegen
Tot die sferen
Zonder liegen
Mijn leven is nog steeds te deren
In m'n dromen
Doe je het bed
Kreuken, de douche stromen
Maar blijf je verlaten, ongered
Achter elke hoek zie ik je net niet
Waar ben je lief?…
De pluk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 zo hangt die daar
de rijpe vrucht
ik ben gaan liggen
de eerste druppels
geen deren
nog lig ik daar
natgezeken
kom niet overeind
de eerste aarzeling
hou je bek
zo speelt het als
gedachtevrucht
ik ben gevangen
geen ontkomen
rotte vrucht
nog lig ik er als
opgedroogd
verlangend zand
de vrucht verstrooit
in gedroomd fruit.…
Vuurketen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 36 Ondergronds botsen
mijn gedachten op hem
Ze scheuren vlammen
uit zijn gestalte, uit zijn stem
Ze blazen vuur in zijn huis
leggen vuur om zijn vrouw
Een keten van kraters
Aswolken over de wereld
En ik in het Stille Midden
van de catastrofen
die zijn huwelijk moeten treffen
zonder hem te deren
Hoeveel naschokken nog?…
Wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 Het hoofd teder gebogen
de hand aan de rand van haar hoed
met vast gebaar
tegen de harde wind
Haar borsten toont zij met trots
rokken wapperen om haar lange benen
die dansen met sierlijke passen
spelen spot met de wind
Zij schrijdt vastberaden voort
niets kan haar deren
Al zo lang bewonderd
mijn bronzen beeldje op tafel.…
uit: getuigenis van een vriend
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 156 al wat ik ben blijft deren
ook het breken -God verhoede-
van dorre takken die zich met
niets meer kunnen voeden
koude voert schuldbeladen benen
langs rafels van een versleten nacht
wanneer ben ik gegaan, wanneer
heeft men mij tot zwijgen gebracht
het is in deze donkere tijd
dat al wat sterft, krimpt en kraakt
mij in mijn wezen raakt…
Waterval
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 3.011 Het zou me dan niet kunnen deren.
Maar dat is niet mijn sterkste kant,
Dus veeg ik nog een traan van mijn wang.
En krop ik het maar op.
Ik weet het…..
Daar los ik niets mee op.…
Haar strakke blik naar zee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 266 Zij heft haar tengere armen
met strakke blik vooruit
lange haren wapperen in zilte wind
geen kou kan haar deren
door lang dun gewaad
als de zon ten onder gaat
zij is één met de zee
en de zee met haar
rollende golven spoelen aan
de kracht van het universum
oude woorden in haar hoofd
broze vingers reiken…
'Spielerei"
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 Voortdurend
proberen,
wat kan het
je deren
om dan
uiteindelijk
in het niets
weg
te scheren.…
Snel thuis
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 336 touwtje erom heb je een broodzak
Lees me liever niet als je niets verstaat
beter dat je arrogantie het brede pad af gaat
Ben je lekker snel thuis ook en kan niets jou deren
maar helaas nooit iets meer bij kunnen leren…
Kinderdromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 400 De sloot die achter ons huis meanderde
noemden wij een rivier
de schepen die daarop voeren
waren stalen rossen, in werkelijkheid van papier
zo konden we fantaseren
dag in, dag uit en het kon ons niet deren
wat anderen ervan dachten
wij waren gelukkig met onze rivier
die zeker eindigde in de zee,
daarvan hadden zij geen enkel idee.…
een lange lage regenboog
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 331 er was geen rode wijn
om zomerzacht
in weg te dromen
buiten roffelde de regen
zijn schoonmakende zegen
kilte kroop
langzaam omhoog
maar in de verte
streelde zonlicht vaag
een lange lage regenboog
ik heb je stem gehoord
voelde toen je warme sferen
het slechte weer en het
gebrek aan wijn kan mij van
heden af echt niet meer deren…
Boven het maaiveld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 128 boven het maaiveld
in kleurige voorjaarsjas
de fiere krokus
jij schittert en straalt
alsof het nooit anders was
in zon-gele jas
niets kan jou deren
geen weet van tijdelijkheid
dat is zonneklaar
nietsontziende hond
trapt je hard de aarde in
plast over je jas
vertrapte krokus
je zonnige leven lang
boven het maaiveld!…
stille stilte
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.052 in het donker
van de nacht
een fijn gesprek
totaal onverwacht
niets kan ons deren
we praten lang
maar dan plotseling
... ik word zo bang
ik fluister, ik roep
krijg geen gehoor
na een tijdje dringt
het pas goed door
je bent vertrokken
je bent echt gegaan
mij achterlatend
met een traan
helemaal alleen
in een stille stilte
omgeven…
Hun vluchtig passeren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 224 jij bloeit
seizoenloos in de
border van het leven
regen sneeuw
en storm kunnen
jou niet deren
iedere bloem
haalt vruchten
uit licht en zon
vaak zien mensen
jou niet staan in hun
vluchtige passeren
pas als de anderen
plat slaan door de wind
gekneusd zijn door de elementen
wordt jouw kracht
en schoonheid eindelijk
ontdekt…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 72 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
tranen aards verdriet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 491 je kalfde af
er was meer ijs
dan dat ik zag
je drijft in zout
tranen aards verdriet
al eeuwen oud
neerslag onder zon
zonder zilt waar
alles in begon
je bent gevlucht
koelde af in hoger sferen
emoties kunnen je niet deren
in je kristallen
licht de tijd, noordpolig
was je koninkrijk
maar nu de warmte heerst
en vorst dat…
De vaandeldrager
netgedicht
4.0 met 62 stemmen 1.186 Marcheert trots en vastberaden
voor de troepen uit,
staat hoog in aanzien bij het gilde
het lot was hem gunstig gezind,
zijn moed meer dan een pose
want minder of niks kan hem deren
met vermeend ontzag draagt hij
zijn vaandel over zijn schouder
om een ieder te imponeren
alleen een pluim was nog nodig
voor zijn faam en op zijn hoed…
douleur en lecture
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 73 mijn ogen lezen al ruim
zeventig jaar maar zelfs
als kleine jongen las ik
al zonder te lezen
ik las de gezichten
van de grote mensen en
en passant het gedrag
hetgeen mij zo dikwijls
in grote verlegenheid bracht
terwijl ik dit schrijf en wat
over mijn leeservaring van
weleer zit te filosoferen
kan het mij niet meer deren
maar destijds…
DE GESTORVENE
gedicht
3.0 met 319 stemmen 80.292 Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
-------------------------------------------
uit: 'De Slechtvalk' (1966)…
Laat je voeten lopen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 923 de bloem kun je vertrappen,
de brief kun je verstampen,
de grond kun je deren
maar je kunt jezelf niet verweren.
laat die bloem groeien,
de brief hoeft niet te verschroeien
laat je voeten lopen
er zit niets tussen, niets voor.…
Alsof de hel zich uitte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 de wind kon ons niet deren
wat zij ook probeerde
wij liepen fier rechtop
zagen het water komen
bedreigender dan ooit
in onze stoutste dromen
een opeenvolgende rij
van lange golven
die fel beukten op de dijk
het overslaande breken
de zuigende geluiden
het was alsof de hel zich uitte
wij baden toch een kort moment
voor hen in de…
Een moeder zonder kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 165 bleek en stil
het zwarte steile haar
iets voor haar ogen
zit daar
een moeder zonder kind
wat in elkaar gedoken
haar trein
dendert maar door
met onverlichte ramen
zonder namen
schokken vier coupés voorbij
terwijl de regen spat
geen uitspraak over schuld
kan haar nog deren want
in haar hoofd rijdt weer de trein
de seinen staan…
Dans
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 dans om te leven
achter een muur van badkuipen
dansend met jouw eigen schaduw
daag je hem uit, jou te volgen
tot dat kogels klinken
niet dat ze jou kunnen deren
in deze straten waar je ooit woonde
dansend op stuk geschoten dromen
al weet jij niet door wie
is er niemand die jou raken kan
middels jouw dans verdedig jij je
tegen het kwaad
dat…
Moment
gedicht
2.0 met 652 stemmen 94.775 Laat al die jaren maar verstrijken;
zolang ik dit bewaren mag
kan jou en mij de tijd niet deren:
weer voor het eerst met je alleen
hoor ik de harmonie der sferen
door alle alledaagsheid heen.
-------------------------------------------------------
Uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.…
Armageddon
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 624 Als de wereld vergaat
in een inferno
ontstoken door blinde haat
zal ik niets merken
negeer ik de lijken
en brandende kerken
Het hellevuur
zal mij niet deren
of mijn ziel
ooit kunnen verteren
Mijn mooie wereld
is reeds vergaan
Geen vaste grond meer
om op te staan
Die verdoemde dag
sloot ik je dode ogen
en kuste je bleke lach…
mens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 24 waar immer warmte mij omsluit
en niets mij ooit nog deren kan.…