Alle inzendingen over gestoken

Zoemend geluid rond mijn kop Shit een mug, sla er op Vieze vlek op de slaapkamermuur Dat is zuur Ze heeft me helaas overal gestoken Heeft mijn lekkere bloed geroken Haat die bulten en de jeuk Dat krassen is echt niet leuk Vandaag maar eens naar de drogist voor muggenmelk met deet Dan hopelijk vannacht geen beet!…

ik heb, alweer, een sjekkie gedraaid en er de brand in gestoken een Friesche kopstoot vergezelt mij classic rock radio, pijlen raken hart een eenzame nacht vangt mij aan laat, en eigenlijk te vroeg druk ik het late journaal met een knop naar de bijstand wil ik alles achter mij laten geen informatie meer alleen nog dat kind, in mijzelf…

zo vreselijk mens wil jij gekozen worden op deze wijze helaas de stieren krijgen opnieuw nu weer de marteldood hoe dwaas zoveel tijd en energie hierin gestoken door de lieve dierenvrienden over de wereld huilen is dit oh arme stieren opnieuw moeten wij nu hiertegen protesteren armzalig Madrid…

In de palm van mijn hand schitterde slechts een enkele nacht het zeldzaamste stukje Arnhems Goud uniek en kostbaar betoverend breekbaar magische glans ik struikelde bij de laatste dans en liet het vallen in de Rijn berooid en wazig van de wijn ontwaakte ik vanmorgen had ik het in mijn zak gestoken was de magie niet zo abrubt verbroken…

de bovenkruier naast een reiger aan de sloot staat stil te wachten de bovenkruier pas in het nieuw gestoken staat stil te wachten de bovenkruier zo zonder wind of meel meer staat stil te wachten de bovenkruier stoomgemaal overlevend staat stil te wachten de bovenkruier op tekening en foto staat stil te wachten…

. --------------------------------------------------- ...Glennis Grace was in Kiev door een insect gestoken en plaatste zich, tegen de verwachtingen in, niet voor de finale van het Eurovisie Songfestival...…

dat Eric Satie niet afkerig was van weemoed wist ik al langer in dit vroege klavierwerk heeft hij zijn ziel gestoken met tederheid worden toetsen betast emotie vertaald in heldere tonen vrijbaan gegeven aan mijn tranen zo er iets is op aarde dat klank geeft aan mijn gevoel dan moet het dit zijn een klankkleur rijk aan poëzie...…

Het leven heb Je achter je Gelaten, de Zomer is voorbij, Waarin jij al Je energie hebt Gestoken, en je Schoonheid toonde In kleuren en Tinten van het Mooiste pastel - En nu je hier Op je herfst Ligt te wachten, Waarin alles wat Er was nog verder Teloor zal gaan, Zie ik tot mijn Verwondering Zo maar een uitloper…

bloemen fietsen richting het noordelijk havenhoofd waar ze stilzwijgend worden neergelegd witte rozen gestoken in het rulle zand, aan de vloedlijn laten hun hoofden hangen evenals vrienden die naar de zee turen waar gisteren vijf vrienden al surfend vermist raakten in woeste golven vol schuimkoppen…

ik moet toch naar de stad zal ik gelijk vogelvoer meenemen ga lekker naar bed en vergeet je medicijnen niet twee blauwe en twee witte dag pa, we kaarten morgen na ’t avondeten, ik moet nu echt nee, er wordt niet gestoken rustig maar, geef me je arm dan breng ik je naar huis…

veren van een vogel veren in m’n bed veren om mee te varen over het Veersche gat veren om een pijl te sturen de veren van een blad een veer om mee te schrijven er zijn veren zat steeds hoger wil je veren veren veren hemelhoog met de nodige veren in je kont gestoken veer je zomaar tot aan de regenboog…

Er ontwaakt een droomwereld in mijn werkelijkheid alsof ik weer dat stoute jongetje ben geworden in een boom geklommen om de horizon te zien van verre landen, adembenemende vrouwen die de vuile was schoon weken in de rivier stevige billen vilein naar achteren gestoken en ik roep vanuit mijn hoge schuilplek om vrijheid en het recht om weer…

het landschap herinnert mij niet ook al heb ik er zoveel paden betreden, mijn longen met tijdloze adem gevuld en hier mijn neus gestoken in eeuwige geur het landschap hoort mij niet, alle zuchten, soms lang geleden en zo vaak herhaald, of stelt mijn geheugen me teleur?…

Een vlijmscherpe tong Een dodelijke blik Die haat in je ogen Bezorgde me schrik Die tong kon mij breken Dat deed zij dan ook; die tong deed de ronde met al jouw gestook...…

't Heeft haar aan niets ontbroken zijn kookkunst kreeg een acht dus loftrompet gestoken slechts 1 futiele klacht: had hij eraan gedacht om te villen na de slacht? die woorden uitgesproken met kleine stukjes vacht.…

door de mand de romanticus met zijn mes in die bebloede hand en de eeuwige trouw blank als room zo lek gestoken door het heilig vuur dat hem zo verteerd en tenslotte gek gemaakt dromen zo bedrog zo cel voor levenslang te merrie elke nacht uitgespuwde mens zonder plek voor twee een liefde weggegooid door wat afwijkt tussen twee gespleten…

Bekend is Holland om zijn molens Traag wieken ze bij weinig wind Ze staan aan waterloop of rivier Als aan een blauw lint Armen om beurten gestoken in 't blauw van lucht Mijn kleinkind volgt met oog en hand De bruinbezeilde wieken Het kijkt omhoog weet nu van wind Windkracht en windrichting en...…

ze aan de kant geknald, over haar oude ondergoed is iets nieuws getrokken met groene stippen: 3D motief dat het net lijkt of ze binnen handbereik en perspectief iets groter tonen over een maand of wat koopt ze iets moois op het hoofd, blauw is haar lievelingskleur dan haalt ze de roestige haarpinnen weg die ze in het bruine kapsel heeft gestoken…

dat Satie niet afkerig was van weemoed weet ik al langer in dit vroege klavierwerk heeft hij zijn ziel gestoken met tederheid worden toetsen betast emotie vertaald in heldere tonen vrijbaan gegeven aan tranen die gedreven zullen stromen zo er iets op aarde is dat klank geeft aan m'n gevoel dan moet dit het zijn de klankkleur rijk aan…

Maar voor mij heb je Karsten al naar de Kroon gestoken in je rooie driewieler op zwenkwieltjes slapend met één vinger in de mond. Vijfhonderd kilometer afgelegd in de eerste drie maanden van je leven. Welke baby doet je dat na? En dat op pure moedermelk, en luiers van het Kruidvat!…

er is geen klarinet die nog klagend huilt als liefde even pruilt trompetten worden niet gestoken want er gaat geen klank naar boven tenor en alt zijn uit het zicht verdwenen toen rappers zijn verschenen het is de tijd van rauwe woorden in een snelle beat hese stemmen van wat dronken gasten en een verlopen griet lasers rook…

Verschoppeling van de schavuit die mij om een gunst komt vragen ik rol de rode loper uit in het licht van zwarte dagen praat me moed in met een knipoog recht mijn rug in barre tijden ontwijk mij nimmer in de boog die ons naar elkaar zal leiden ik leef in de verdroogde bron waar onze liefde is gescheurd gestoken door een felle zon alsof…

Zeker eerlijk Nooit meer mijn lach tussen haar benen Nooit meer haar gestoken met mijn tong Chimère en hersenspinsel Groot verlang van jaren Opeens moment Niets geforceerd.…

schitterbare precisie er in zoekend de warmte van kleuren waarin ogen gestreeld worden ze trilde,ze kon zich niet stilhouden er bleef geen stukje linnen bloot waarin je me vinden liet in het geborene verdampend in dromen van kijken in waas van gezichten zonder woorden in tinten van aardse varianten maar wel ordelijk gestoken…

ik heb gisteren muziek laten schallen de loftrompet gestoken maar natuurlijk is de melodie van ons allen aan instrumenten ontloken jouw rol in het orkest lijkt niet zo groot toch weet jij iedere noot gespannen sta je klaar volgt mijn klein gebaar in opmaat gaan we samen jij sluit het stuk met een schitterende toon de triangel…

er zitten diepe scheuren in de bast met zwart contrast door regenval getekend zijn kruin heeft hoog gestoken in het zomers blauw de groene waas viel gauw hij kaalde ruim voor herfsttij al in de lente stak dood hout het nieuwe blad voorbij zijn ringen worden dun de diepe wortels weker hoeveel lentes hij nog heeft dat weet alleen…

de grijze VVD-vogel, expert in duiven weet dus ook wat vliegen is ooit belangrijk in het noordelijk duivenhok maar nu in onberispelijk streepjespak speelt hij de baas over wat gestoken is in een ander kleurrijk verenpak hij wil ze kortwieken, voorzien van ringen geeft ze een handje voer en de boodschap mee snel terug te vliegen naar hun eigen…

’t Winterkoninkje heeft een klein bedrijf Helemaal is hij erin gedoken Van luxe was hij lang verstoken Voor zijn groen en zacht verblijf Met zijn smal en hitsig lijf In een bruin verenpak gestoken Zijn oogjes fris ontloken Zoekt hij wormen voor zijn wijf Hoe komt hij deze winter door?…

Ik voel me vaak leeg verstoken van woorden ik wil zoveel zeggen en mezelf doen geloven dat mijn hart echt zo groot is als soms mensen beweren en dat in mijn droeve ogen blije dromen leven Ik voel me vaak zwellen gestoken door woorden ik kan zoveel zeggen maar wie zou geloven dat een hart echt zo groot is als soms mensen beweren en dat…

onder glad gereden banden van een aftandse tweedehands fiets kraakt aangevroren dauw koude vlagen uit het oosten landen straf op pasontwaakte wangen wind en weerzin spannen samen tegen verkleumde benen zonder kracht tot over de neus gestoken in een warme das en winterjas drijven gedachten verlangend af zoekend naar de zomerzon die…