Alle inzendingen over knie

En ook het Multitasken, krijg ik onder de knie. Maar als ik eenmaal heenga, naar God Zijn Paradijs, dan heb ik echt verbinding en word ik eind`lijk wijs. Psalm 111:10…

daar waar aarde voeten voelde de tafel en stoelen een rustplaats tijdens de lunch bedoelden voelden handen onderdeks elkaar in vinden een knie de zijkant van het been met zachte streling een kneepje heel gemeen en dan die ogen ja zelfs de ober kon het nog niet geloven in zijn passeren werd het proberen een provoceren tot hoever…

steen een kleine nimf in afzondering frêle handen maken een mythische reidans met stokjes over onbewogen graniet takjes bedachtzaam gedraaid en verschoven: een bezwerende offerande het zachte prevelen de geheimzinnige tekens van een priesteres in trance daar is plots grote zus die trots de pleister toont op haar bebloede knie…

Door 'n Indianenopperhoofd Een wonderdokter die masseert Waardoor het kniegewricht opveert Een wondgenezer die direct Een arm rechtzet die was verrekt Een chirurgijn die alles wist Als therapeut en internist Was huidarts in een vorig leven Reïncarneerde 'n keer of zeven Nu, in het RadboudUMC Geneest hij in een dag of twee Een knie…

Zij zit aan de bar overduidelijk verveeld Nog een sigaret blindevrouwtje gespeeld Overweegt haar kansen jurk stout boven de knie Zij koert: 'Wil jij dansen' Hij kraait : 'Ja, maar met wie ?…

Eerst waren het je ogen, toen viel je gezicht in het oog De woorden in mijn oren en de handen die ik bekeek terwijl jij ze rusten liet op mijn knie Zo mocht ik steeds meer zien – de contouren van je voeten toen jij je thuis ging voelen hier, de schoenen uit, de voeten bloot. En jij besloot te blijven en te slapen naast mij.…

Als ik er ben keurt zij haar pillen haar drankjes en haar knie 't is water zegt zij noemt mij weer jongen en vindt dat ik er goed uit zie. Zij schenkt mij koffie is weer voor even dat lang voorbij vertrouwd gebaar als vroeger woelt zij door mijn haar morst dan een beetje omdat haar blauwe handen beven.…

waarschijnlijk heeft ze haar décolleté wat verder open laten staan en jij dacht dat ze dat speciaal voor jou had gedaan, evenals de zoom van haar rok tot de knie omhoog je bent geen boer van het land die weet beter en uit eerste hand hoe het in het leven aan toegaat tussen beer en zeug, koe en stier niet het zicht maar geur en smaak trouw…

Ging op de knie en sprak de woorden, wil je met mij mee naar sprookjesland? Jij hebt volmondig ja gezegd, om deze ridder te gaan volgen. Ik heb ooit ook een ring voor jouw moeder neergelegd, werd onder duizenden kusjes toen bedolven.…

Haar hoofd zo vol van zorgen en het hart zo vol verdriet ik kan alleen haar tranen drogen maar problemen oplossen niet Het is me echt zo zwaar te moede wanneer ik haar verdrietig zie een arm om haar schouders leggen haar hoofd huilend op mijn knie En mét haar huil ook ik mijn tranen heb net als zij slapeloze nachten 'k heb nog steeds…

Boogschutters anderen; op zijn blanke tel rijdt hoog de wind en overziet ze er all’, een knie gebogen, wachtend zijn bevel, richtend hun zilvren pijlen, spits en smal.…

Ach waren er maar meer van die kwatrijnen Kostelijk en bruisend van esprit Die kolderieke reizang der refreinen Ik sla van louter lachlust op mijn knie Wat stak er toch een geld in d'appelen In platbek, in een stooter en een rijer Men hoefde waarlijk niet te sappelen Met panvis, marsepein en eigenheimer Toch rijst bij al die overvloed…

Jij kondigt jezelf niet aan met een klop op de deur een onverwachtse donderslag Jij slaat toe als een paardenvlieg wanneer ik verzonken in het bad genietend van een glas wijn me langzaam volledig ontspan Op een droge plek bij mijn knie zie ik je komen van binnenin dwars door de huid het hoofd, de rug, de benen en zelfs vleugels?…

Bekroond met tepels in jouw hof de borsten trots rond en groot een buik met drie plooien als je zit vervuld van diepe zinnelijkheid krullend dat jouw heuvel bedekt als je van bovenaf met lippen begint Volle hoekigheid van kathedrale heupen kloeke dijen ondersteunen harde bollen kuit die knie met voet verbindt zo klein en fijn als jouw handen…

Stralende ogen, Stem waarin de Liefde voor het Leven doorklinkt, 'k Omvat met mijn Warme handen je Knie die net Een tik heeft Gehad in de wedstrijd Van deze zaterdagmorgen - De pijn waardoor je Huilen moet verdwijnt Als sneeuw voor de zon - Nu zo maar hard en Meedogenloos uit Je leven weggerukt Gezonde jonge man,…

kleine doos wat blaadjes en wat mieren, en oefen bliksem, vliegende storm en hemelse hand tot je het kunt, pak dan een grotere doos met meer spullen en veel meer mieren Die lopen natuurlijk niet netjes genoeg door elkaar, dus schud je de doos en af en toe hef je je hogerhand Daarna kun je het ook met twee dozen en heb je dat onder de knie…

buiten regent het niet alleen daar inwendig worden longen en hart belaagd door windvlagen elkaar verdrijvende stortbuien hagel tart lever en nieren die vergeefs proberen te schuilen onder middenrif en maag dichte mist omhult de hersenschors slokdarm en luchtpijp zwellen gestaag milt en blaas staan bijkans op springen elleboog enkel en knie…

die regelmaat ja, nee, ja gedempt door huid hij sluipt over de pols als een worm die stuipt over de muis van jouw hand hij duikt op aan de weke kant van jouw arm stuwend langs de strot van kin naar kaak naar slaap bolt hij over bot liever leg ik hem dieper bloot in het weefsel van een lies in de holte van een licht gebogen knie…

Druppels tussen zijn schouders, de holte van zijn knie, het zachte onder aan zijn rug. Een open doek. Ik maak hem weer klein. -------------------------------------- uit: 'Vitrine', 2004.…

Zon op dunne lenteblaren, Dans van schaduw voor de voeten, Wind door opgehuifde haren, Kushand, lach en vluchtig groeten… Moet de druk van lange dagen, Moet de gaaf der ogenblikken, Dan zo zwaar zijn om te dragen, Dat die last de knie doet knikken?…

pijn in m'n voeten een oude blessure van squashen in een kies weer eens angst voor de tandarts in m'n nek draait u eens naar links in m'n knie dat moet nog berghellingen op in m'n rug daar waait de kou langs in m'n neus van alle sigaretten in m'n elleboog gevallen met de fiets in m'n ogen vermoeidheid zonder bril…

Komt er in de natuur een rechte lijn voor denk je; de horizon is er een en de zgn. pijpestelen als het giet, spiegelbeelden in een waterplas, de lijn die ze van de wereld scheidt - alleen met je oog half in het water zie je dat precies; evenwicht is ook zoiets, een vrouw als ze, de handen gevouwen om haar knie, met je praat, het tere streepje…

Mijn hand rust nu met toestemming op zijn schouder, dan weer even rug afwisselend ook weer op zijn magere knie nu ook hij zegt; ja ik begrijp je naast ja zie. Achtergebleven gedachten ze gaan niet meer in mist verloren, wat nu ooit verwordt tot as en vervliegt heeft de levenswil toch nog niet verloren.…

zielsverwanten, noemde je ons en we zuchtten verlangend naar het raam en hoe grappig het wel niet was dat jouw linker mijn rechter was zo heb ik uren naar jou staan wuiven ik in de mijne en jij in jouw flat ik vroeg me af of de kramp die ik voelde zich ook voordeed aan jouw hand en toen ik zag dat jij het vliegen beter onder de knie…

zielsverwanten, noemde je ons en we zuchtten verlangend naar het raam en hoe grappig het wel niet was dat jouw links mijn rechts was zo heb ik uren naar jou staan wuiven ik in de mijne en jij in jouw flat ik vroeg me af of de kramp die ik voelde zich ook voordeed aan jouw hand en toen ik zag dat jij het vliegen beter onder de knie…

Dan zit hij star, uit wit metaal gedreven, En schuift voorzichtig over op mijn knie.…

Laat je met haat en verdriet gevulde ogen eens zien Laat je littekens van het leven eens zien Laat de woede die je voelt niet je werk verkrachten Broertje lief ga nu maar weg Voordat je betrapt wordt Voordat je ontslagen wordt Voordat je over de knie wordt gelegd…

Het eerste en het laatste wat ik nog van je zie is je dromerige blik zittend op je knie Het zachte lieve kijken 't stoere tegelijkertijd zal me altijd bijblijven niet die blik vol verwijt Het vragende en het zoeken beide ogen op mij gericht de liefde uitstralend waarvoor ik ben gezwicht Je belangstelling en interesse in mijn leven…

Nu, lachend, speuren mijn begerige ogen Naar iedre sater, die ik, marmer zie, Beschonken, neergezonken op één knie, De wijnzak drukkende; dra zat gezogen, Loert naar een nymf hij met zijn scheel gespie: Zijn dronken vingers bootsen, lustgebogen, Krambevende haar lichaam na: gedogen Zal hij het nooit, dat zij hem snel ontvlie.…

Jij mag getuige zijn van verdriet groot of klein vriendschap huilen ruzie vallen op een zere knie Drukke kinderen en stille roepen schreeuwen gillen verstoppen hollen vliegen lachen luieren liegen Pootje haken pret maken potje knikkeren of schaken voetbal op het plein vechten is maar schijn Drie is teveel vier is beter struikelen…