Alle inzendingen over land

van een zwijgende nacht de zwakste lichtjes feller stromen op de gespiegelde achterzijde van de dromen om aan de schaduwen ontkomen, de zingeving gewogen in gewichtloosheid in alles wat ik bezat, de reis in een te krap valies wat ik gisteren uit de steigers van de toekomst las, het maakt deemoedig en onbekwaam in het land…

voorbereidt om in een overgangsfase met de sterken aan het hoofd in groeiende economie verder te kunnen gaan Ik houd van dit land op mijn manier echter Op bepaalde ontwikkelingen heb ik geen grip dat moet ik aan anderen overlaten Ik ben een man van overzicht en resultaten…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over horizon van waterplezier een gastvrij waterland, verworden tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een ander vergezicht van blokkendozen, moeiteloos…

Ik ken een land waar kruimeldieven een driedelige injectie krijgen of een stoel diezelfde natie waar het recht wordt verkracht en verdampt is in staat de grootste schurk te benoemen in adoratie met een grote smoel in het hoogste ambt…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over horizon van waterplezier van een gastvrije waterland, verworden tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een andere tijd, achteloos gaat de wind er…

Zwijgen was het beste Cham is sterk en hij dreigde me met een noodlottig ongeval Er kwam een kind van O, mijn lieve man de onvermoeibare vorser van het gegiste sap van zoete druiven Zijn oude dag bezoedeld door die verzonnen anekdote die de verkrachtingen verborg onder een moment van schaamteloosheid Maar de straf verraadt het toch…

Ik herken mij niet op de foto. Dus wordt het wegstrepen: een spel dat mij geboren liet worden omdat ik het heb overleefd. De jongen rechts voor op zijn hurken stopte briefjes in mijn zak. Die daar met beugel dook na schooltijd op mijn bagagedrager en hield me vast. Het meisje met de schildpaddenbril pikte de mooiste pen die ik had.…

zullen verschijnen het bos wordt stilaan kaal de vele bladeren op de grond kleuren schilderachtig in het rond in een tafereel van pracht en praal voor de dieren wordt het even wennen aan een omgeving zonder lover ze moeten oppassen voor de rovers of anders heel hard kunnen rennen een seizoen met heel wat regen paradeert nu door het land…

Hij mocht op verlof, met een bandje om zijn enkel, niet zo raar, echter dat bandje belette hem niet, dingen uit te halen, heel naar! Overvallen en bovendien, de bajes weer in met een wapen of tien. Waarvoor men hem dat bandje liet dragen tja dat moet je MIJ niet vragen, want: Garantie met een bandje reikt slechts tot de deur!…

Er was eens een land vol tolerantie Een land waar hoge schuttingen uitzondering waren In dat land hielpen buren elkaar Er was eens een land vol tolerantie Tolerantie naar elkaar Begrip en verdraagzaamheid waren sleutelwoorden Intolerantie werd hier niet getolereerd Er was eens een land vol tolerantie Een land waar huidskleur niets uitmaakte…

land wortelt verlangen naar het een zijn met de vochtige grond zij heeft mij in hart en geest gevangen slaat met zuivere schoonheid een diepe wond pijnlijk door naderend afscheid bevangen fluister ik heel zacht “dag” met trillende mond ...…

Wie weet waar je bent, in je eigen land, zonder grenzen of lijnen Wie weet waar je bent, in je hoofd met je ogen dicht.…

Zoet puur vloeit de wijn In het avonduur Verliefd is de nacht Toscane Land van mij...…

Al woon ik in jouw land Al spreek ik vloeiend jouw taal Al heb ik mij ingeburgerd in jouw land Al geef ik mijzelf aan jouw cultuur... Nooit zal ik mijn moederland vergeten De wortels van mijn bestaan…

Met U zal ik strijden voor huis en haard en voor uw land, Dat mooie land. Ik zal U nooit verrruilen voor dingen van de wereld leven en sterven, In Freyja's land.…

Ze viel en een moment later smakte ze neer Nu valt ze en kijkt ze om zich heen, boven haar en onder haar En ze bedenkt: “waar zal ik op aansturen, hoe wil ik landen?” Nu voelt ze ook het vallen zelf Fijne warme luchtstromen weet ze te traceren En daar leunt ze dan lekker op!…

Om hun leven wordt niks meer gegeven ga maar naar je eigen land. Ik zou zo graag, en juist in deze tijd, al die mensen een eigen plekje gunnen maar tot mijn grote spijt mag ik het land niet runnen. Ik weet het wel; niet ieder kan hier wonen maar laten wij als mensen voor hun leven wat meer eerbied tonen.…

Samen verliefd en samen gekomen Enkel verdrietig, de passie is vrij Samen geslapen en samen de dromen Tranen gedroogd voor 'k weer iets zeg Gelukkig zijn zij, zei de één tot de ander Verdriet in de kiem toen gesmoord Denk nou maar niet dat ik dus verander Wijzig verandering, heb ik dus gehoord Hoewel dus sterren ineens kunnen vallen Belanden…

waaruit je adem wegneemt wie brengt jou de slaap nu je onze geschiedenis vergalt met deze tucht over verdwaalde nomaden Ga desnoods in je eigen naam uitkeringstrekkers lastigvallen met nog te doppen boontjes als daadkracht je verlangen is of neem mij met mijn paspoort met rechten die ik elke nacht aan stukken scheur want dit is mijn land…

In de stad loop ik op steen En water loopt langs de randen Naar gaten naar onder In steen naar plassen en meren Het water en de plek het land Ontmoeten elkaar zelden Want de stad de stad Het land het land Dat wat hier had moeten plaatsvinden Vindt elders plaats…

O land van mest en mist, van vuile, koude regen, Doorsijperd stukske grond, vol kille dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, Vol jicht en paraplu's, vol kiespijn en vol kramp!…

Vroeg in de morgen Koeien grazend in het land Zonovergoten…

De schaduw van twee zwanen accolades, sluiten het water in en het diepe zwarte land gaat verloren in de Slochter vlam. We lopen op de tast door onverwachtse zang van vleugelslag.…

We lieten ons overzetten in boten van licht gingen wij van land. Voor ons het water, waarvan wij niet wisten wanneer. Bij iedere golfbeweging dachten wij aan dat wat straks voorbij. De zon verblindde ons kijken, ons zien. Zo voeren wij niet wetende waarheen, niet beseffende waartoe.…

Ja, ja, excuses natuurlijk, zo werkt het in dit land! U wist natuurlijk niet dat u in beeld was.... Dat is nou echte politiek en dat maakt de burgers ziek!…

ik voel de pijn weet dat woestijnwinden schralend waaien door het schuren van fijn stof zo is ook iedere plaats te achterhalen waar eeuwen tijd hebben vermalen tot couleur lokale een mengeling van kruiden en bereidingswijzen van de gewassen van het land met trotse hand ook armoe en verstarring bepalen dagelijkse kost in het soms…

ik pel de jaren af als uienrokken en vang de tranen op in een karaf ik heb het land zien liggen, maar was laf bevreesd voor reuzen bleef ik held op sokken de druiventrossen hingen aan de stokken maar niemand die me iets te drinken gaf ik sloeg op rotsen met mijn herdersstaf en leste mijn dorst met gulzige slokken maar onbevredigd ben ik…

Vroeg op de dijk en het water nog hoog Breekt de grijze lucht boven de kwelder Geduld nog, dan vallen de platen droog De zon lichtstippelt, het wordt snel helder Gaatjes van vogels in natte plekken Schapewolken boven en op de dijk De ganzen strekken hun slanke nekken Gras en water, aarde, basalt en slijk Verder en verder strekt het land zich…

Bij mij komt niets meer binnen want buiten ruikt het naar bloed het land heeft mij verraden haar witte tanden zag ik wel nu haar rollende tollende ogen kinderen worden grof afgevoerd niet met wapens of in wagons veel meer met regels en wetten geen dichter kan het mooier geen schilder verfijnder alle mazen van de wet potvast mijn land waar…

Daar is maar één land, dat mijn land kan zijn, daar rukt niet de Rhône, daar stroomt niet de Rijn, daar vloeit maar de Leie en de Scheld' die brandt, daar is maar één Vlaandren, 't is mijn land!…