262 resultaten.
Lisa's Linde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 95 Hoefgetrappel, bloesem alom
Bijen zoemen in het rond
Een kwispelende hond
Kinderen spelen met hun fietsjes
Vogels zingen hun hoogste lied
Een boom wordt aangeplant vandaag
Een mooie linde samen met haar as
Zo licht, zo helder grijs
Iedereen wordt stil
Crêpe bloemen worden gehangen
Aan de reikende armen van deze
‘Tilia Cordata’
Een…
Nog bloeit de linde niet...
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 411 Nog bloeit de linde niet, ik moet dus wachten
tot hij zijn geuren hier bedwelmend spreidt
en mij weer terugbrengt naar de lichte nachten,
waar zwaar van slaap hij toch de zomer beidt.…
Nog wachten...
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 173 Nog bloeit de linde niet, maar heimweezangen
vervoeren al mijn ziel die wacht en zucht
tot weldra weer de bloesems vrolijk hangen
en met aroma vullen ’t blauw der lucht.…
De Dominee
snelsonnet
3.0 met 27 stemmen 2.128 Ze laat zich immers in de echt verbinden
En kent nu enkel dominee Ter Linden.…
Impressie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 684 Gisteren stond ik bij het raam
Het was ontzettend kalm
De stad was erdoorheen gesneeuwd
Ik zag een eenzaam duifje op de straat
Zij had het ongetwijfeld koud
Ze kon ook nergens voedsel vinden
En in het park staan mooie linden……
Liefste, kom uit
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.241 Zie, de linde,
levend goud om 't oude brons.
Er is al groen, getjilp, gegons. -
Zie de linde: zij bloeit voor ons.
En de wolken!
Ze varen hoog, ze varen gauw,
een zuiv're sneeuw van zee en dauw.
Wolken en zon in 't frisse blauw.
Liefste, kom uit,
de harde stenen uit.
Elkander tegen door het kruid!…
Je wikkelde maar lakens
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 498 je wikkelde maar lakens
om het krijsen heen
droeg me naar buiten
tot onder de linde
die zijn weidse armen
zakken liet
hij raakte de hemel
plukte sterren
voor boven jouw ogen
maar jij zag ze niet
stamelde alleen
gebroken woorden…
bevallig
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 502 een linde
legt
bevallig
bladgroen
in een plooi
een blauwe regen
hangt
te bloeien
bewogener
dan ooit
een kleine wei
een ganzerik
vier hennen
een lammetje
een ooi
vanouds
een slaapziek dorp
een café
een ruif
en altijd hooi…
Blind verlangen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.213 aldoor
verwachten
is trachten
een onthecht verleden,
al dan niet gewild,
in pijn te hervinden
en verschijnt
verlatenheid opnieuw
als het sterven dan herleeft
en mijn ziel zich spiegelt
aan de blinde linde
zal nimmer
de dolende echo vergaan
die het verlangen
in de toekomst weeft…
linde catharina
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 642 zo vredig ademend
de armpjes gespreid
zeven knuffels op rij
ook die zachte dikke beer
ze waken stil
de ganse nacht
in de prille ochtend
is elk beest verhuisd
naast het ledikantje
liggend komen ze bij
zij houdt kraaiend
staande de wacht
iedereen
is nu echt wel wakker…
Zoete linden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 340 Zoete linden snijden mij de adem af,
vertellen verhalen van lang geleden
toen kind-zijn nog vanzelfsprekend was
en er verder geen vragen gesteld werden.
Waar is de tijd
van honing-zoete bloei
die door de straten geurde?
En er verder geen vragen
gesteld werden…
Vanonder de Linde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 vanonder
de linde
overzie ik de tuin
het stille wonder
van bomen met hun bloesem
de noten de appel en de pruim
en ik verbaas me iedere keer weer
over hetgeen ik dan ervaar
het intense van dit is het leven
zo noemenswaard het ontvangen
van de zon de warmte de regen maar ook
de kou de storm donder en bliksemgevaar
en al het leven is in…
verzamelde tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 60 we zagen
hoe de takken
van de eik en
de linde
elkaar raakten
het gedruis van de
bladeren voerde
onze fluisteringen
teder met de
lentewind mee
we waren slechts
de ruimte die we
innamen tussen de
bomen en in ons sliep
de verzamelde tijd…
DE LINDEN DER ABDIJ VAN TONGERLO
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.973 Aan de Eerwaarde Heer kannunik Daems,
dichter van 'Luit en fluit'
Sieraad en glorie dezer vlakke, kalme streken,
steunvaste en eeuwenoude wachters der abdij,
staan pal de linden, die in vrede of stormgetij,
geen voet, geen vingerbreed van hun standplaats weken.…
De geuren en van linden en van coniferen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.280 De geuren en van linden en van coniferen
Verblijden andermaal het ongeschonden hart,
Dat, door een lange tijd van lijden en ontberen,
Op juiste wijze werd veredeld en gehard.…
De zoete lindegeuren
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 371 De zoete lindegeuren openen
de deuren van mijn jeugd.
Waar is de tijd gebleven toen
mijn moeder vroeg om thee te plukken
die op zolder dan moest drogen.
Bij grimmig winterweer werd
uit een doos heel plechtig dan
het droogsel weer gehaald en met heet water
werd drank bereid die kou en zoveel
andere narigheid verdrijven zou.
Ach, lindegeuren…
Na Jaren
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.667 De gele linde glimlachte
In 't avondrood zo moe,
En stak de vriend van vroeger
Trouwhartig de armen toe.
En zij sprak nog haar tale
Met de eigen innigheid,
En neurde op de oude wijze
Een lied uit vroeger tijd.…
De rode meidoorn bloeit
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 261 de rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde
waar een klein Mariakapelletje verscholen staat
waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte
aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat
binnen in een nis straalt een versierd Mariabeeld
koperen kandelaars waarin blauwe kaarsen branden
Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…
NAJAARSMIJMERING
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 146 De kinderen spelen
onder de linden in het park
en luisteren naar de wind
die in de bomen zingt
mild is de najaarszon
en van ’t puurste goud
of de zomer niet scheiden wil,
nog even draalt
om zijn bloemen
en bladerdracht weg te geven…
uiteindelijk wint toch de herfst
met storm en regen
en vallen ze vlug de blaren,
die moe gehangen
hij…
DE RODE MEIDOORN BLOEIT
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 333 De rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde
waar een klein Mariakapelletje verscholen staat
waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte
aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat
binnen in een nis staat een versierd Mariabeeld
in het licht van blauwe kaarsen die altijd branden
Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…
Onherroepelijk gaan de linden weg
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 601 De linden zullen verdwijnen en de lieve mensen ook.
Wat komt daarna? Een nieuw bestaan dat nu nog
diep verborgen is als zaad in de aarde.…
middag op het pleintje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 505 middag in het dorp
kortstondig klokgeluid
dakpannen glimmen
loodrecht mikt de toren
naar de zoele zon
stokoud zucht een linde
op het pleintje
het is alsof de stilte
zijn stam afkluift
over de kasseien
kruipt niet een gerucht
binnenshuis schudden
stemmen het overschot
aan woorden uit…
Ontmoeting in het bos
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 163 Er komt je iemand tegemoet
Aan de andere kant van een
Lange laan omzoomd met linden.
Mompelend oefen je alvast een groet.
Wat zal de ander van mij vinden,
Of wat vind ik van de ander?
Misschien moet je er helemaal
Geen aandacht aan schenken
Maar aan de bomen denken.
Als de ander dat ook doet
Komt het vanzelf wel goed.…
Zwevende kiezer
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 2.006 Bos, Balkenende, Haitske van der Linde,
Zalm, Rouvoet, Hirsi Ali, Ratelband,
Mat Herben, Jeltje, Femke, Agnes Kant -
Ik prikte met mijn potlood in den blinde.
Zo heb ik een van hen mijn stem gegeven,
Maar nu ga ik weer lekker vier jaar zweven.…
TON
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 131 Geen standpunt, geen partij, gebakken lucht
zo sprak haar waakhond Kay-Kay van der Linde
dat vrouwtje Rita dat niet leuk zou vinden
was 't volgende bedrijf in deze klucht
ontkennen had geen zin, de zaal zat vol getuigen
dat rijmpje had gelijk; de TON die viel aan duigen…
Zielen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 331 Geen van hen heb ik mogen vinden
en plotseling wakker geworden
keek ik snel naar buiten naar de linden:
mijn geliefden waren zacht opgenomen tussen de zielenhorden.…
krampend hart
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 in de blauwe koelte
op de heuvel zal ik blijven
als het hart zijn slagen mist
en het duister groeit in mij
bij het doven van het hart
zal ik de pracht van de
linden noch de weemoed
van de wolken voelen
in de diepe donkere nacht
zal ik blijven in de blauwe
koelte van de heuvel
in het dal leven dromen voort…
en dan zal ze komen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 643 Achternagezeten door de voorjaarsstorm,
rent de vrieskou hijgend de aardbol af,
nog een waterige sneeuwbui afschuddend.
De ijle windkracht drumt grauwheid opzij.
Een hemelsblauwe vlag wappert schaduwloos
en bedekt de wereldtuin met vers floraal dons.
De etherische geur raast door menig libido
en verspreidt het ‘long hot summer’ syndroom.…
de trein naar kerstmis
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.523 het afscheid valt over het perron,
houdt de omarming innig vast
tot een fluitsignaal ons losrukt
en de deur onze lichamen scheidt
mijn ogen spannen zich op achter
gesloten oogleden en een diepe
ademstoot opent ze weer, diep
in de jouwe tekent zich het weerzien
liplezen blijkt nu geen kunst
en gebarentaal hoeft geen uitleg
de trein begint…
Golven zonder déja vu
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 293 Golven zonder déja vu
Nooit zal de vorm
van de met schuim bedekte golven
meerdere malen hetzelfde zijn.
Hoe de ene golf breekt
en hoe de ander ontstaat
is voor eeuwig en altijd uniek.
Geen golf deelt ervaringen
met zowel golf als water.
Één golf
één gedachte
en nooit een déja vu.......…