Je wikkelde maar lakens
je wikkelde maar lakens
om het krijsen heen
droeg me naar buiten
tot onder de linde
die zijn weidse armen
zakken liet
hij raakte de hemel
plukte sterren
voor boven jouw ogen
maar jij zag ze niet
stamelde alleen
gebroken woorden
Inzender: Channanja (Marion), 29 april 2006
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid