Alle inzendingen over machine

Als ik de was in mijn machine stop Dan denk ik soms in angstige momenten Aan trommels met verkalkte elementen Aan die monteur met zijn montagekop Hij kan met spot en al van het balkon Wij leven hier niet langer met Calgon!…

Eeuwenoude gebinten, Kromgetrokken door de tijd, Dragen het dak dat Mens en machine beschut Tegen storm, water en sneeuw; In alle eenvoud bieden zij Bescherming tegen aanvallen Van buitenaf - En nu wappert aan de noordkant illegaal Dat vale dundoek, www.mijnpedicure.nl, Binnen een paar weken al Goor geworden nieuwigheid, Duurzaamheid…

wanneer ik mijn ogen open is het eerste wat ik hoor een machine die zijn werk doet het vibreert in mij door een diep doordringend brommend monotoon geluid dat steeds opnieuw begint om de zoveel tijd mijn buren verbeteren de conditie van hun vloer om de kosten te drukken kijk je wat je doen kunt in deze voor velen zeer moeilijke tijd…

jou voor Mike Ratledge, keyboard-speler Soft Machine en Marsha Hunt, zangeres en fotomodel…

IJsbloemen blauwgeverfde hand geribbelde deken gebroken wit hart zonder ophef hart ja nee dingen gedaan wilde hij niet o nee dingen die hij wilde niet gedaan nee vader is een ingepakte uitvinding zichtbaar oud en ziek (spijt niet zichtbaar genoeg) een machine van losse grepen de dochter een lopende band. ----------------------…

Hoewel de duivel zijn dagen afsluit, hevig vuur De wind, aangewakkerd, de loef van liefde afsnijdt Boort de machine voort, als verblijd mensen geen gat zien in die muur zonder licht Die oneindige, behalve de spurt van liefde Zeer gehaast, versneld bedreven die glijdende schaal van het apparaat gewoon kinky gezien haar stoer zijn werkelijk…

abdijbrood blinkt bruin op de plank ligt al een mes, een vork en boter als de glans gestorven is, neem ik een hap geolied door de aanraking van vers gegist door het moment wendt diens smaak zich tot mijn tong ik proef de arbeid uit een harde tijd handen die het graan vermalen -een machine binnen nu- gedachten dwalen tot een déjà vu…

Voor me de schedel van grootvader van koperen hersendak voorzien met uitsparing voor sigaretten hij grijnst al veertig jaar Ernaast de baarmoeder van oma keurig in wekfles bewaard, daarin groeide mijn moeder: ei werd mens deze machine in sterk water gevat Als trofee de rechterarm van vader en de moederkoeken van de zussen eronder de foto…

in witte bekkies trekt de zenuwtic wie wordt de held alles draait om geld geprogrammeerd en voorgekauwd hoe lang ieder de bal vasthoudt en een patroon neerzet zij werken met kadaverdiscipline de goed geoliede machine is giftig door de machtsadrenaline tot een doelpunt het ego laat ontploffen zombies in een heksendans waanzin is…

Maar het was jouw machine die voedselgeur bood.…

Scholen ongestookt verholen achter stoïcijnse muren van gebleekt week maché geplakt Troosteloos deprimerend in stilte bekerend deze ontering en bezetting van kristallen ketters Gevelglimmend oogverblindend verminkend de brede basten en tere sponzige wortelgestellen gillend in ongewoon kwetsende hersenpan tonen Splijten karrewielen…

nog geen dauw in de verse blaadjes wel een vroege honingraper die de tere pas gestreken eenling bezoekt met een zacht gezoem op rijm de schetser zalft de huid die geen trots herkent in de ogen van de spiegel waar gisteren de dader was van het nog onbesponnen huid, misschien maagdelijk doch zeker onbevreesd een machine op geluid, toekomst…

Aangestoken start mijn overbuur zijn machine met vermanende vinger de laatste droge dag. Een mens moet daarvan profiteren. Zijn wijsheid doet me binnen vluchten met mijn bereide gin-tonic ik nip nog even zonder smaak…

Het is zover, ze gaan de tunnel boren Zodat er ooit nog eens 'n Metro komt Kritiek lijkt voor het merendeel verstomt Want alles 'Okidoki', valt te horen Maar waarom, als er écht geen rampen dreigen Moet zo'n machine voor de start de Zégen krijgen?…

Voor de arme is er het werend loket, waarachter men keihard cijfers noteert, hem de toegang tot goed bestaan belet, met zijn noden steeds op achterstand zet . Hoe inhumaan wordt hem telkens geleerd dat uitsluiting geregeld is bij wet, het niet uitmaakt dat hij kansen ontbeert, omdat onwil nu eenmaal hard regeert. Mensenrechten? Wie wordt…

De gedwongen discipline Als een tergende woestijn Je kruipt en verbijt de pijn Onnadenkende machine Zoute druppels - tranen en zweet - Je blik staat strak vooruit De stilte is pijnlijk luid De horizon – oneindig breed – Millimeter lijken kilometers en vormen samen een meter Fata morgana’s fluisteren, ‘Wat een flater!’…

vol van opgewonden verwachting waren zij op het vliegtuig gestapt waarvan plots de motoren stopten toen zij boven de wolken al waren de machine hortte en stootte wild de passagiers tot paniek gruwend met de dan dagende werkelijkheid dat er geen morgen meer zal zijn het laatste gebed werd gebeden onder een stortvloed van tranen als de…

En op een dag kreeg men het voorelkaar: De Yank had een machine uitgedacht en daarmee kon je op en neer gebracht naar Luna , ja verdomd het is echt waar. Terschelling heeft voor mij wel afgedaan: Ik ga eerdaags relaxen op de maan.…

Poëzie, wrede machine Stem zonder stem, boom Zonder schaduw: gigantische Tor, schorpioen poëzie Gepantserde robot van taal— Leer ons met schavende woorden Het woekerend vlees van de botten schillen Leer ons met nijpende woorden De vingers van ’t blatend gevoel afknellen Leer ons met strakke suizende woorden De stemmige zielsbarrière doorbreken…

Ik hield van de schaar waarmee zij knipte, haar vingerhoed, de draad die zij bevochtigde, het gesnor van de naaimachine en de stilte wanneer de machine zweeg. Zij sliep in een weergaloos bed en als mijn vader opstond voor zijn werk nam ik zijn plaats in in haar warmte.…

Maïsveld badend in de brandende zon, Strooien hoed die mij beschermt tegen Dodelijke steken - Aardappelveld overspoeld door rijke modderstromen, Oogst onmogelijk gemaakt voor tractoren, Geen machine die er nog kan komen - Alleen mensenhand die uitkomst biedt, Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt Ogen die maar niet…

Vlug stapt hij achter zijn machine, zal hij het nog halen, misschien! Neen, te laat, de druppels dringen zich op, zonder uitgenodigd te zijn. Het waren zij niet, die moesten komen, maar wel stralen zonneschijn.…

Een mens is geen machine, een individu is uniek en echt. Onrecht of onrechtvaardigheid, het is van deze tijd Dit pijnigt me, warmte en capaciteten negeren, het doet me spijt!…

Het is een uiterst handig apparaat, Aantrekkelijk en praktisch vormgegeven, Een must voor het moderne keukenleven, Dat in geen enkel huishouden misstaat. In korte tijd zet u op het menu: Gesneden vingerkootjes met wat jus.…

al is mijn lichaam géén machine... 'k Ben gauw genoeg weer op de been, je zult 't zién... Dus, 'k ben éven weg... je mag me missen... dat doe ik júllie ook allemaal... maar térugkomen, dat doe ik óók... heb dan een héél ánder verhaal... Maar nu... ben ik er éven niet, 'k weet niet voor hoelang... ik hoop alleen...…

Ik vraag zijn toekomst, zijn tevree, zijn hang aan de machine. "Ach", zegt hij, "vroeger viel het mee: het is het ongeziene ..." "En", zegt hij schoorvoets, "onderzee moet ik de kost verdienen.…

Zoals het lijden niet is te Vermijden, het is gegeven, zo voel Ik een verdriet dat als een spoel uit Een machine in mij losschiet: ik dacht Nooit aan de weg, ik dacht aan het doel. Als ik trappenhuizen van flatgebouwen Zag, die als verlichte ritsen in een Onzichtbare jas gestoken stonden In de nacht, dan waren het ritsen die Ik opentrok.…

Van binnen leeg en koud bevroren, waar moed iets fatalistisch heeft waar dromen lang al zijn verloren en met kogels zijn doorzeefd Karaktertrekken uitgewist, als sporen na een regenbui Een radertje in een machine niets op zichzelf, direct vervangbaar, een leven dat vergiftigd wegtikt, explosief, niets te verliezen, radeloos, een hoopje mens…

Ik wilde bijna weglopen, maar toch zette ik door en wist ik wonder boven wonder ook een doosje te bemachtigen en klonk het winnaarslied uit de machine, terwijl ik als een kind zo blij mijn armen in de lucht stak, alsof ik een doelpunt scoorde.…

Eenzaam zit ik hier In een donkere kamer Verlicht door het wit Van mijn scherm Waarin met een snelheid Ongekend voor een mens Als een totale machine Zich in het pikzwart Tegen het wit afzettend Mijn emoties en gedachten Via de punten van mijn vingers Zich woorden vormen uit letters En zinnen uit woorden uit letters Ik typ, ik typ, ik…