Alle inzendingen over mengsel

Plamuur blijft maar brokkelen langzaam maar zeker kruimelt het ooit nieuw naar onder Haar schoonheid imponeert maar waarom toch ook mij? Een gebroken waslijn en opgebouwd vertrouwen Verschillende bovenal zeer divers Wandelend voltooi ik de gemarkeerde route uitgestippeld op haar prachtige, zeer zachte onnoemlijk mooie huid die vergeet…

in het donkere mengsel van herinnering en verbeelding ziet ze de vochtige lucht in volkomen onverwachte spetters uiteen vallen roze donkerblauw okergeel ook de kleuren van de lucht en het licht waaieren door de ruimte het lantaarnlicht als reddingsboei een reddingsboei in het donkere mengsel van herinnering en verbeelding…

het lijkt wel chemie het mengsel van angst en hoop dat ons hier omwolkt…

Het meisje Traan het valt omlaag een mengsel van zout en water zij huilt de hemel omlaag zij denkt niet aan later Over de sloten en weilanden hangt de ochtendmist nog traag de wind aarzelt heel even Het meisje Traan het valt omlaag een mengsel van zout en water zij huilt de hemel omlaag zij denkt niet aan later Het water pruttelt…

Daarbuiten was herfst een mengsel van kruiden iets van rozijnen een rode wijn het kon onmogelijk een geur van nog zomer zijn…

Het kan eenvoudig zijn een simpel Indiaas recept kikkererwtenmeel en uien wat water en olie om te frituren Een mengsel van water en meel kruiden, de verhouding blijft geheim Uien in rafelige slierten gesneden lichtjes door het mengsel gehaald In palmolie gebakken en warm geserveerd een gevoel krijgen dat het zo hoort niet meer…

Het ingredient is, woord het mengsel, een zin, oven-klaarmaken...het verhaal, nuttigen... gereed om te eten. Wanneer het gerecht niet naar smaak is, doet men er wat kruiden bij, als het je dan nóg niet kan bekoren, leg het dan gewoon...opzij...…

Zorgvuldig het mengsel Van lijnolie en pigment Van uitlopende kleur Op het paneel aangebracht, Hoe goed ook de verf Zich verdeelt over Het maagdelijk oppervlak, Zonder dat er ook Maar enige intentie Achter zit, zie ik Dat een onverwacht Lijnenspel van licht En donker het wint Van elke kleur…

Wat is het mengsel van mijn identiteit, het ik in mijn hersenen?…

Wij wilden ons vasthouden, Ingrijpen, Klemmen, Maar werden Geboetseerd In een vreemde mengsel En een “schepsel” genoemd.…

de wereld krimpt bij zo veel stille uren op de dag een droom op zoek naar houvast valt ontredderd uit de lucht we raken verloren in een mengsel van beelden woorden en wie we waren het wassende water verorbert het land het land wordt weer water eenmaal in de wolken zie je niets tijd om te gaan…

de zoektocht naar een vader is een lange weg die langs ravijnen scheert de reis is een mengsel van wervelende verlangens en onvervulde vragen de dooltocht door een landschap van zwarte gaten waarin tijd en ruimte verzwelgen het is de queeste naar een brug die verbindt met de afwezige het gemiste hoe vindt men een…

het waren je ogen gekarakteriseerd door hun volheid en intensiteit een mengsel van pure arabica en een vleugje robusta van de beste kwaliteit die mij huiswaarts deden keren met een peperduur espresso- apparaat dat ik niet van plan was om te kopen elke keer als ik nu zo’n capsule ga verwerken zie ik ze weer vóór me je ogen maar dan…

Hoe rijk dat mengsel is. Is de olie heet genoeg? Zijn de oliebollen gaar, zoals mijn rapen zijn? Alles hangt van bijna alles af. Het humeur van de bakker. Zijn de bollen zó geslaagd, als vorig jaar, of nog beter? Is mijn smaak nog goed? Gespannen voel ik me weer. Precies zoals ook vorig jaar. Daaraan ligt het niet.…

Zoals een vochtig mengsel van humus en zand.…

In de bril van Bertha Teughels Is er somtijds veel te zien. ’t Is precies een speelgoedwinkel: Aan twee kanten een vitrien. ‘k Zag daar eens een vogel vliegen, ‘k Zag de kap van Soeur Chantal, ‘k Zag een venster met gordijnen, Zo met bloempotten en al. En een kleine muizenlandkaart En een stukje Gibraltar, En een gieter voor de bloemen…

't mengsel mens wil van zijn vrijheid blijven dromen, en morrelen aan de sloten, wijl elk ander dier van schrik verstijven zou, omdat heel klaar de dood besloten ligt in waar het in leek opgesloten. 't kille lot heeft in de mensillusie met de tijd catastrofaal een fusie aangegaan, en zijn zou al 't bedachte.…

Verwissel me niet met een vreemde die jouw hart slechts tijdelijk neemt maar je wezen onberoerd laat terwijl ik in gedachten meelijd als vervreemding daarna toeslaat Vermeng me niet met jaloezie dat zwaar explosieve mengsel slaat een gat in ons schilderij dat treurig zijn verf laat vallen naakt zonder inhoud achterblijft Vederlicht…

Mengsel van slijk en machteloosheid. Lichamen geketend door zonden. Nu in de diepe nachten en het zijn er zoveel in de gevangenis. Huilen deze gevangen mannen en schreeuwen ze van de pijn in een potdichte cel zonder vaas met bloemen. Alleen op blote voeten in een hok en achteer tralies. Dag en nacht.Ze verlangen naar moeder.…

het verre Nederlands-Indië dat niet meer bestaat en dat ik via mijn ouders met grootouders op expliciete wijze in verbinding sta U weet wel dat de buitenkant van een mens niet hetzelfde is als de innerlijke binnenkant Twee grootmoeders van Javaanse bloede, een grootvader Pools een grootvader Belgisch-Nederlands maken van mij een uniek mengsel…

Beeldenstorm en kaalslag laten geen spoor van loof en look vruchten passeren het darmkanaal, worden tot een amorfe brei in een bodem van afbraak broeit gebladerte als warme rook een schijnzalig schimmel bedekt de ruïne van aardse barbarij er borrelt een gistend mengsel in de onderbuik van bedorven jaren doch in de vochtige kelder blijft de glinstering…

de tubes liggen half leeg geknepen naast schroefdopjes deze verf heeft vele kanten ze dekt het wit of laat zich doorzien in dunne, gladde lagen een mengsel van poeder en olie dat in droogte vergeelt…

in de droogte van de tropen in de hoorn van Afrika kerf ik jouw welving in de bast witte druppels hars stollen tot kristallen die ik losschraap met een blikkerend mes door kruimels houtskool en rozenblaadjes roer met de olie van jasmijn besprenkel gomhars bindt het mengsel waarin ik een splinter van bamboe doop het smeult en kringelt…

eerst was er stilte, talmende bewustheid het water van de aarde heeft de zee geruisloos vol getapt toen in oktoberherfst de dijken braken woest onbeheerst, een mengsel tussen zand en mist was alles rondom vis en voel nog enkel modder de nacht heeft schaduwen tien graden weer teruggedraaid er ergens tussen twaalf en twee heb ik mijn huis ontruimd…

lonkt en onverminderd vlindert in miljoenen zachtaardig kriebelende motjes zoekt een avondkleur die zwicht in affectie die er niet toe doet strak en sterk in eenzaam vrij want alles geef ik toe maar die ik liefheb dat ben jij indigo is de mooiste wanorde een knipoog en een duim omhoog is een prachtig bezit het moest gewoon zo worden een mengsel…

Over de zeebodem, ooit nijver drooggelegd vloeit opnieuw treurig vocht rond levenloze karkassen - een mengsel van bloed en tranen - langs bomen in vormen van catastrofes een eenzame schelp treurt om de gestolen liefde van haar godin de mismaakte aarde komt woest en ledig terug bij haar geboortestaat wachtend op alles toedekkend hemelwater…

de blanke, reine fragiele eenvoud, een mengsel schuchter bloesem toont de maan de rode mantel die haar bloesem bedekte, laat vergeet-mij-nietjesogen voor liefde gaan.…

Wanneer mijn verdriet 't verre sterrenlicht streelt en ondragelijke herinneringen de dagen opsommen wanneer ik denk hoe de mens is, alleen mengsel van geuren, dromen en kleuren snel vervagend in de stroom van de tijd en zonnebloemen, zwart, naar de grond staren met honderden vragen verzwaard, wanneer de maan als vergeten parel in een juwelendoos…

waren uitverkocht en lagen als steile doden op de levende have van het schip, drenkelingen die het nog niet weten, voer voor de vissen, mest voor de bodem van de zee namen die vertekend op het dek liggen te verbleken met ogen waarin de aarde niet bestaat, de geur van een manke diesel markeert het spoor waar ze de wind hadden geraapt uit een mengsel…

een soort mengsel van geluiden de regen tikt op het aluminium van je balkonballustrade en daarachter daarachter eerder een soort ruisen van bladeren in de binnentuin je hoort een sterk geluid het moeten bladeren zijn waarop de regendruppels vallen daar tussendoor de wind zelf die ook een geluid lijkt te hebben als je het vraagt aan de…