81 resultaten.
Een kleed voor de ouderen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 478 ik zat graag in vaders’ stoel
uit het kleed geklommen
had ik de gehele kamer
aan mijn voeten liggen
een reis naar het onbereikbare
vanaf grote hoogte denken
als ik later groot ben
ga ik meubels verplaatsen
het vervaagt heb ik gemerkt
het kleed werd mij te klein
behang verkleurde traag en
alles bleef geruisloos staan
éénmaal heb ik…
Flashback
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.714 op ooghoogte dragen
benige handen glazen
in zalen vol platte figuren,
uitgeknipt tussen kleding
en meubels
ik wil de tijd inhalen
maar ben kwijtgeraakt
hoe lang het zou duren
waar je was en
waar je zou zijn te vinden
kristallicht en wijn,
flonkerende nagels en oogwit
jouw blik schiet met een flits
uit een kartonnen geheugen,
verblind…
Gisteren had ik al spijt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 552 een kamer met uitzicht
ramen vol groen
de weg als een film
mensen met honden
een rustig plantsoen
je kijkt langs je tranen
een mistiger beeld
de donkere huizen
zeil en plavuizen
op straat werd gespeeld
in meubels en dozen
het leven van toen
de oogst van gedachten
van jarenlang wachten
van hopen en doen
een kamer met uitzicht…
vakmanschap
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 684 geurtje
zo noem ik het want ik ken het hout niet
maar het is uniek
hij gaf het me niet
men bracht het nagelaten later
er zit nog steeds dat potloodstompje in
waarmee hij honderden latjes afstreepte
op de juiste lengte of breedte
het kraakt ook zoals hij de laatste jaren
hij werkte zo rustig
dat hij soms al dood leek
terwijl hij meubels…
Antiek en schaarste
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 54 meubels hoogglans
de vloer was
een zonnetje
kleur en verlichting
in perfecte balans
een glimlach van
het peil art nouveaux
toch sprak
ook hier
entropie al
onverstaanbare
woorden op
waarschuwende
ondertoon
want gangbaar
blijven had zo
zijn onderhoudsprijs
waar antiek en
schaarste het
aanbod bepalen zal
de vraag nooit dalen…
Alzheimer
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 942 Als alles nieuw wordt wat bekend was
en wie je dierbaar was nu vreemd,
wanneer je meubels niet meer bij je horen
ben je in je eigen huis ontheemd,
dan is onzekerheid je lot
zelfs als iemand je bij de hand neemt.…
Ik heb genoeg aan jou!
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.944 Neem mijn kleren en mijn meubels mee, en zet me uit mijn huis
Steel mijn video en mijn tv, haal mijn geld maar uit mijn kluis
Sleep mijn wagen ook maar weg, ik ga wel met de fiets
Ze mogen mogen pakken wat te pakken is, neen het doet me echt niets!
Ik heb genoeg aan jou!!!…
DIE DOOIE HUIS ( Taal: AFRIKAANS )
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.421 Die meubels sê : “ Eina ! dis seer ! ”
Die kinders vind dit swaar, om die
gespanne atmosfeer te absorbeer.
Ons eet maar aan klein stukkies vleis,
dis Kaapstad - Kairo, in die kombuis.…
Het lot van de tuintafel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 157 fier als toen het de tuin betrad
In de kieren is het met mos beklad
Het heeft kwasten als een kale kruin
Het doet alleen nog dienst als puin
Verweerd is elke lat
Er zijn tijden van vreugde geweest
Warmte van mensen er omheen
Het middelpunt van elk tuinfeest
De kracht en pracht verdween
Nu is het een einde dat men vreest
Het nieuwe meubel…
Lieve oma
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 763 Jouw schaduw
hangt over alle meubels:
het kastje dat je achterliet
staat vol met snuisterijen
daar achter in de hoek.
De klok
ooit nog de trots van oma
tikt verder hier de uren
vergroten steeds de afstand
tot wat je achterliet.
Het huis
de muren vol verhalen
vult zich met nieuwe bloemen
van hen die jij nooit zag.…
spiegel
gedicht
3.0 met 19 stemmen 13.387 spiegel nimmer zonder vreemden
volière die de inbreuk van ontheemden
begroet met een beurtzang tussen buiten
zonder binnen en het zich buitensluiten
droge regen koude zon en een stom
naar elkaar staren tot aan de horizon
vol woekerende meubels en muren
sneeuwend in hun evenbeeld
je bent snavel aan snavel roofvogel
belust je dood te plukken…
Jeugdige overmoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Ik bouwde een huis van hout
met kieren tussen planken
zonder meubels of bed
zelfs geen ruwe banken.
Ik bouwde een huis van glas
waar doorheen zon kon schijnen
daarvoor een zonneterras
men zei dat ’t overbodig was.
Toen heb ik een huis gebouwd
van steen, hout en glas
met ramen en met deuren
en ben toen keurig getrouwd.…
Fresco en inferno
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 444 de wereld lijkt een flat
voor iedereen een raam
met uitzicht op
vandaag en morgen
gisteren bepaalt hoe
meubels er zijn neergezet
ramen zijn naar
buiten openslaand
lichtend dag en nacht
maar ieder ziet
de eigen pracht die hij
in zijn gedachten had
ik zag er paradijzen
fresco's en inferno's
naar de hemel rijzen
catacomben en de hel…
"New York state of mind..."
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 550 Design meubels, Jazz muziek
bij zonsondergang… een uniek
schouwspel betovert mij;
de zon zakt net als ik onderuit.
Bijna ademloos tuur
ik door de grote glazen muur,
roerend met de olijf
in mijn Martini…
Een denkbeeldige muur van ramen,
gewoonweg fantastisch,
dat zou menigeen beamen.
Nog even en dan:
Bright lights,
Big city……
De hele dag bleef het bij me
gedicht
3.0 met 31 stemmen 13.169 Achter elke meubel dacht ik dat
mijn duistere belager zat.
En opgezwiept tot razernij
verliet tenslotte doodsangst mij:
ik sloeg de kamer kort en klein.
Op wat ik droomde dat je zei
kwam een verrassend antwoord vrij.…
usa.nl
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 334 nog even
onze taal, eerlijk
recht door zee
nog even
doen we het er mee
helaas worden we
voor het reclameblok gezet
eten we, heel kek
zo'n gore big mac
en kopen we tot onze lol
meubelen in de woonmall
moerstaal getiranniseerd,
geridiculiseerd, veramerikaniseerd
van je hela hola
geen siroop meer maar
fucking coca cola
pearl, spec…
Gif
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.997 Ik schrob de vloer, gooi meubels weg, een menigte staat
klaar. Met duizend stormen ze de trap op, als één dringen
ze binnen. Ik ben het gif dat door mijn aderen stroomt.
--------------------------------------
uit: 'het huis woont in mij', 2013.…
Geen been om op te staan (sonnet)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 575 hij bakent zijn gedachtenwereld af
een huis en meubels, mensen, lief en leed
hij bouwt zichzelf een zijn - wat zelfbeeld heet -
beweegt zich vrij in wat hij grenzen gaf
de bange verten lijken zo veraf
zo ongekend dus onbestaand hij weet
niet eens wie ooit de muren overschreed
hij loopt, zich veilig wanend, richting graf
tot peilers…
maanlicht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 976 maanlicht,
‘t leeft in je kamer
de zachte straal breekt zich in ‘t vensterglas
bouwt hier een brug voor al je dromen
waakt over jou, ook als jij reeds aan ‘t slapen was
’t zweeft in je kamer
op meubels jaren staande op hun eigen plek
bekleedt het zilverlicht de donkere hoekjes
neemt tranen mee, brengt troost in elk vertrek
’t weeft…
Verdwénen tijd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 577 De meubels
Feestjes. Taart
Voorbij. Gegaan
In zwart-wit
Vakantie vieren
Binnenland
Met soms die vaan
In zwart-wit
Uit het buitenland
Memorie
Zwart-wit. In kleur
In zwart-wit
De nachten dagen
Herin'ring
Mooi. Zoet.…
Onbestendig voorjaarsfruit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 Wat je met jouw hart
niet wist te bekoren
geilheid van jouw libido
benauwend in mijn denken
nostalgie van droomvlinders
op stoffige oude meubels
geur van verwelkte bloemen
naast onbestendig voorjaarsfruit
in de schaal van de markt in Portugal
toen we afscheid namen van de winter
en dat je mij geen gedag zei
in de nacht, was een vederdroom…
LEEG
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.757 Nooit gescheld, gevloek, gekat
Gesmijt met meubels, kopjes, deuren
Zelfs niet eens een dagje zeuren
Geen kat en muis tegen elkaar
Gewoon normaal, dat jaar na jaar
Ook geen traan of groot verdriet
Van dat alles was er niet
Wij raakten elkaar uiteindelijk kwijt
Zonder maar een spoor van strijd
Met schuldgevoel, een hart van steen
Koos ik voor…
Workaholic
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 436 nu hij oppast op de kids
als zij een avond heeft
hij even tijd en eens kan zien
waar het amper leeft
meubels pas herkend
verrek is dit zijn huis
hoe kan het anders
buiten werkgedruis
netvlies lokt de klok
waar zij zovaak op ziet
waarschijnlijk alle tijd
het zesde pilsie hoeft ‘ie niet
hij wacht en wacht
en wacht en wacht en wacht…
Huizen zonder vaders
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 289 Wie kent de klamheid in de steen
van huizen zonder vaders
de meubelen uit het pleoceen
de as der liefde in vergulde kaders
al wat er ooit voortvarend was
is nu tot haperen gedoemd
zonen en dochters worden in de klas
de wibra-kinderen genoemd
soms zie je ze met ogen van gebarsten glas
in onbestemde verten staren
waar vaders zonder kinderen…
verandering van tijden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 483 spreek niet van vroeger tijden
peilloos diep zat nog in de leden
bij voorbeeld aangaande ping pong
vereniging voor het vast verband
vroeg men een representant
bijvoorbeeld in het algemeen
een tafel van hot naar her te rijden
voor de grote tafeltennisshow
of tewel wat een lid meer concreet
tredend uit het vereend geheel
achter zo'n meubel…
Bomen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 357 Bomen, hoge bomen, ik kan er niet zonder
Bomen, het zijn de meubels in de natuur
En ze staan ze er zo vast als een muur
Bomen, voor mij blijven ze een wonder.…
voor niets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 198 Dood
Postzegels verzamelen of kunst
Leren, leren lopen
Meubels kopen
Een passie, een hobby, een studie
School ál die jaren
Alles weten over geschiedenis, koken, wat dan ook
Hoogleraar zijn of kunstenaar of erg heel erg je best gedaan
Om iets te worden
Een kamp overleven een oorlog
Vechten om te overleven, 5 jaar in een cel
Lezen en lezen…
Uren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 446 De sneeuw wolkt als vitrage voor de ramen
Hij houdt de wereld buiten en sereen
Breken wij onze jeugd af steen na steen
Triest scharen zich de meubelen tesamen
De vensterbank met stervende cyclamen
Zegt dat het nooit meer wordt zoals voorheen
Gelijmde briefjes waarop onze namen
Leiden ons veilig door de uren heen
Wij openen de kast met de…
STIL GEMOED ( Taal: AFRIKAANS )
gedicht
2.0 met 6 stemmen 2.420 So ook die mat
waaroor my naakte sole
gierts-gierts gaan
vandag is hier niemand op die Sondagmôre
en ek voel hoe
die kriekies, barste in die mure,
die kraak in die meubels
met my gaan
my lewe is so onstuimig woes
my liggaam voel oud gedaan
soos ‘n sinkplaat wat
teen die herderson lê en roes
hierdie kalm stilte
wat nou hier heers…
Nu zàl er stilte zijn, mijn leven lang
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.532 Als in een winkel zag 'k de meubels staan,
En boven één stoel, pijnlijk zichtbaar, hing
Leegte, waarin mijn blik gestadig viel,
Nog niet gedragen door herinnering.…