Alle inzendingen over poetsen

vroeg of laat neigen naar huisgenoot, gaat kindertijd verloren in een gewichtige positie, zal de bakker onbelegd brood aansmeren, gaan klinkers in de straat wijken voor betreden paden, is er geen weg terug geen ogenblik meer om onbehouwen emmers met een onschuldige blik te versjouwen, de vlekken op een muur rond blikvelden weg te poetsen…

Wonderlijke melodieën bespelen mijn gedachten ze zijn als vreemde klanken die vals noch zuiver zijn harde noten worden gekraakt in de nachten en als het dag is klinken ze door in refrein Een samenspel van witte en zwarte toetsen kruisen de zwarte mollen in mijn hoofd proberen de zuiverheid weg te poetsen waardoor de melodieën worden geroofd…

toch zelf voorzien Moet ik het dan weer rechten Komt het weer op mijn schouders neer Moet ik voor je vechten Doet het jezelf te veel zeer Ik sta achter je Dat heb ik al zo vaak gezegd En ik zal weer stemmen Ik doe mijn best te hopen op betere dagen Van voor af aan Maar niet echt opnieuw Geen schone lei maar een om te poetsen…

maten bloot vertoon in de belle vue spetters met rondingen geschapen voor de ramen aan de avenue roulerend voor fitness op apparaten een oudere magere vrouw kwam voorbij een tikkie verslonst stevig in de pas ziekenfondsbrilletje grauwe regenjas ze liep luide in zichzelf te praten lapswansen tutten van lamskatoen dweilen strijken lappen poetsen…

striemende regen, genadeloos verstompen het opgejaagd dier verkleumd door dreigende teloorgang eens rijk aan golven gewonnen zilver kunnen niet meer schoon poetsen. Deze vuilnis verteert ie niet, nee alles verliest zijn glans met deze rampspoed.…

de dag begint er is wat licht en wat rumoer en de trams die krijsen net als de meeuwen langs de grachten terwijl ergens in halfdonkere kamers iedereen opstaat en in de spiegel kijkt tanden begint te poetsen roept dat iedereen opschiet buiten de vuilniswagens oude bedden ophalen en rotzooi waar anderen al lang het beste uit…

Juist, Rotterdams: ~Snel poetsen en niet lullen.~ En ben jij klaar nog voordat zij het op heeft, bestaat de kans dat jij voorlopig door leeft.…

Betrapt met zijn verrekte knie Op de nek van een delinquent Zette de wurggreep van een agent Een generatie aan tot rebellie En Floyd's tergende roep om lucht Stuitte op oostindische dovemansoren Ging onder hun lichaamsdruk verloren En elk bonnenboekje te buiten Waarna de poetsen maar bleven persen Ondanks het leedwezende verwensen En…

Jij hebt zoveel van mij ik heb zoveel van jou wij lijken zo op elkaar daarom vallen we op mekaar en de intrinsieke ongelijkheid tussen mensen, mannen en vrouwen die poetsen we wel weg "Poets ik wel weg" denkt de vrouw gaande weg, onderweg ons huwelijk, samenzijn, onze relatie "Tot ie dood loopt" denkt de man staandeweg, weg voor…

Ik voel erbarmen voor 't blauwe plastik haren uiteen, mensen doen hem in de afvalscheidingsbak, ik dacht aan hoe hij jouw zachte tandvlees, harde gebit borstelen, je smaakpapillen, speeksel hem proeven, jouw lippen zich om hem vormen jouw hand om zijn buik, 'k heb hem op het planchet gelegd en elke keer na mijn poetsen, de mijne naast…

Maar als ik nu na het poetsen voor de spiegel sta draag ik mijn gouden kronen postuum op aan pa.…

Ik kan poetsen en veel lol met je maken, Jouw welzijn en belangen goed bewaken. Ik pak de problemen aan met een lach, Bij mij thuis is het altijd familiedag. Ik sta klaar met een blik vol goede raad, maak ook een appeltaart klaar op de bakplaat.…

Ik zei Anouschka schatje, jouw lijf bevalt me zeer al kwam je om te poetsen, bij jou leg ik me neer Zo vrijde ik met haar, het volle herdersuur Het was even geleden maar mijn leden vatten vuur. En na dat uur ging zij naar huis, de matten bleven vuil Maar dat kon me niet schelen want wat ik kreeg in ruil ?…

schokkend tegen ‘t ronde hemelruim Tuurt omlaag, valt in een diepe zee, angstig, grijs en grauw Zijwaarts tuurt grijnzend een blik in cynische toverspiegels Vanaf de overkant, puur en lonkend, oog in oog met jou Het zit daar maar, is zichzelf teveel en voelt geen grond Zelfs oplossen in onzichtbare ether geeft een hels lawaai Mogelijk wil licht poetsen…

* loflied op dora en nora als nora en dora verschijnen is het gedaan met de rust tranen met tuiten trekken de dames als zij vreugde toveren van gezicht tot gezicht de lakens delend poetsen, stoffen en zemen zij het toilet spic en span met klinkslag of sneer trekken zij dweilend ten strijde tegen smet en smeer schuierend en schooierend…

oneindig zijn wel de talenten van de onbetaalbare moeders die de tranen poetsen kunnen tot er een glimlach verschijnt om de mond van kinderen grenzeloos is ook het geduld van de moeders als docenten die ons voluit leren te leven door op het juiste moment de beslissende zet te doen volhardend is de verpleging van de moeders als dokteren…

die jij vroeger ook beroerde en zou je mee willen nemen op een reis naar ver van hier, naar daar waar kruiden geuren bloemen ons verwelkomen, vogels je toezingen daar waar muziek de voertaal is je niets hoeft, angsten zullen verdwijnen als wolken voor de wind, er weer een oprechte glimlach op jouw gezicht verschijnt eentje die niet weg te poetsen…

geeft u met uw hand maar aan als het teveel wordt" m'n handen blijven rusten ik vouw ze ik wordt verdoofd m'n mond wordt afgeplakt tekeer en inkeer volgen elkaar nu ranzendsnel op "u mag even duimen" troostfoto"s leggen het vast: velverliezende lippen, terugtrekkend tandvlees en vrolijk kickende kiezen 'n Laatste standje, een pats "poetsen…

Ga nog lang niet heen, dierbare kornuit, laat me jouw Italiaanse schoenen poetsen, drink met mij een stokoude whisky, stuit de brave lieden nogmaals tegen hun borsten en maak van ieder zinloos geloof gehakt, van modder goud, zoals Baudelaire leerde, span de renpaarden voor de gouden koetsen en laat heel Nederland naar jou dorsten, zoals…

Ik wil geen vieze havermout, ik wil geen tandjes poetsen! Ik wil lekker knoeien met het zout, ik wil niet aardig zijn, maar stout en van de leuning roetsen en schipbreuk spelen in de teil en ik wil spugen op het zeil!…

Wat me de bedenking ingaf, terwijl ik weer verwoed mijn brillenglazen poetsen ging: wat heb ik ondernemende, ja zelfs avontuurlijke kindertjes.…

Het is tijd om op te staan, alle alarmbellen zijn afgegaan; sta op en trek ten strijde voor hen die onder racisme lijden: Zij die geweigerd worden bij stage, werk en woning; die worden uitgescholden, altijd verdacht zijn en in de gaten gehouden worden; zij die de discotheek of kroeg vaak niet binnenkomen (behalve om de plee te poetsen)…

Vanmorgen stond je je op te poetsen voor de spiegel, roepend dat je iets niet kon vinden. Je wilde wat lekkers uit de dag gaan lepelen. Een kus, een lipstiftje en toen verdween de auto, met al dat moois: je heupen, borsten, eigenwijsheid en wij-gevoel, om de hoek van de Prinses Irenelaan.…

bestaan ze nog die echte kerels die een vrouw thuis of buitenshuis naar behoefte nemen die in huis nooit poetsen behalve op zaterdag z’n eigen – een door hem verheerlijkt stuk blik bestaan ze nog?…

Plantjes water geven dweilen stoffen ramen lappen De was doen boenen strijken poetsen nee het zijn geen grappen Borduren haken naaien punniken breien aan een mouw Dat zijn toch van die dingen die bestemd zijn voor een vrouw We gebruiken ook geen maandverband parfum of aceton potloodje make-up remover lipstick of tampon eye-liner mascara nagellak…

Meedogenloos neergestoken Of dacht jij niet zo gemeen te kunnen zijn Zoals zij altijd was Ja, dat was even schrikken Die levensgrote spiegel Spiegeltje Spiegeltje aan de wand Wie is het gemeenste in het land Het lelijke eendje aan de waterkant Ze maakte haar stiefmoeder van kant En nu mag ze als Zwaan verder gaan Ze hoeft alleen nog maar even te poetsen…

Ik wist de zwarte hekserij totaal af te zwakken, totdat ik mijn tanden ging poetsen en er uit de waterkraan weer zo'n enge slang kwam. Ik Hercules bellen, maar die was in gesprek. Opnieuw gebeld en hem aan de lijn. Hij zou direct komen en zijn handlanger Iolaus ergens oppikken.…

Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.…

zak hup, aan het paard en op het dak Ooit zo’n gulle man gezien, al varend op de ouwe Stien Met pakjes duur en groot en fijn o, laat het onze Sint dan zijn De pepernoten raken op Een Piet voorziet een grote strop Want kindertanden sparen, fijn, maar dan kan Sint geen Sint meer zijn Men gooit het op meer suikergoed hoewel men dan meer poetsen…

jaren geleden jou sara ontmoette droomde jij al van elisabeth te zijn om vandaag dan twintig kalenders later op weg naar debora in de spiegel van het leven anna te begroeten waar zeventig nu jou het leven kroont tot grande dame wil jij steeds nog niet dromen en weten van welverdiende rust pak jij de jordaanse wortels om de plaat te poetsen…