Alle inzendingen over rep

De dag is aan 't rijzen, en 't nachtje aan 't dijzen, Ai rep u, ai rep u wat, grijze! Ga spoede, nooit moede, dan noem ik u - goede, Dan zal ik, dan zal ik u prijzen.…

het kenmerk van een naakt verlangen dat taalkundig mij verziet in liefde weliswaar met afgebroken zinnen plaatst ons samenzijn tussen houten pilaren buigzaam zoals de nacht riekt naar stilstaande uren die sober doch kwetsbaar de repen maanlicht versmallen speurt mijn domein naar eenvoud een eenvoud zonder sporen die wijzen naar nieuwigheden…

hij draagt zijn kleren met de flair van een fat de das gestrikt, het hemd gesteven als op zijn lijf geschreven en schoenen om naast te lopen verrukkelijk leer in repen rond zijn voeten gelooid hij tooit zich met juwelen die haar niet zouden misstaan en misbruikt het hele alfabet om exclusief te kunnen claimen wat een ander reeds heeft gezegd…

Zij hebben de kern van ons hart geraakt droegen hun eigen geliefde kleuren waarvan takken traag en uitentreuren op velden verbleven; onaangeraakt ons verbonden onuitwisbaar klaaglied heeft ieder bij de lurven gegrepen wanhopig in maandenlange repen van niet te stollen tranen van verdriet hoe ijzig behouden hooggeplaatste waarin finaal vergane…

tussen sissende ontladingen en bolvormige bliksems explodeerde chaos en toch wist ik jou opklarend dichtbij jij doorbrak de stilte die aan de bui zijn karakteristiek had gegeven want dit geweld was zijn leven als furie orkestreerde jij de energiestromen laaide op en trok weg in een donkere streep die aan de horizon in de eerste reep…

Want mijn stem moet voor jou wel smaken als repen dode huid. Maar misschien is het niet allemaal verloren en draai jij de spiegel om, om te zien hoe ik daar uit val.…

Maas bengelen tranen aan de kaken van een dwaas Mijn lief mijn schat, jij rotte appel van mijn oog borende meelworm die mij bedroog Knagend aan schillen vlees en een toereikend klokhuis maalde jij onvermoeibaar zielendeeg fijn tot hatelijk steengruis Palingen in kadaverkamers verdringen voor herinneringen verrotten al vretend scheurende repen…

op tijd recht de rug het verhaal dat bij nacht doorregen is van diepe wentelingen, repen van hangende dromen sloffen mee op de restanten van een late geeuw oogleden tossen om de wijn die als een surrogaat het laatste beetje rood weerkaatst aan het gehemelte dat de dag weerstaat met het ontkurken van alle beleden raad die weloverwogen werd…

We leven in een sneltreinvaart In de boot ervaring van golfslagen Ontslagen tot oppervlakkig meer Water wordt slechts gevoeld In een natuurlijk tranendal Verdriet oogst in vruchtbare grond Een geweldige bodem potentie De drainage is tijdelijk aangesloten Op de stroming vanuit de goot De één na de andere plant het kruid Schiet…

somber aan het hongerstaken de lange nachten zijn gevuld met waken de liefde lijkt op anorexia ik had je graag voorzichtig speels geknepen je uitgekleed en rijkelijk bedeeld met kussen, met mijn tong je huid gestreeld maar ik word wijs, de lessen zijn begrepen ik weet dat elke man jou snel verveelt je daagt hem uit en scheurt hem dan in repen…

Deze theedoek scheur ik bedachtzaam doormidden Het vaatwerk laat ik achteloos op de vloer te pletter vallen De bak met zeepsop keer ik rustig om boven het vloerkleed Met ons nieuwe broodmes snijd ik zorgvuldig de zitting van de bank aan repen De gordijnen bevielen me allang niet meer Uit de keuken komt de geur van verbrand voedsel…

O Sint, o Sint, o Sint Wat ik nu weer in mijn schoentje vind God man, wat ben jij een krent Wees nou eens een keer een echte vent Geef nou iets duurs, Iets door de miljonairsfair erkend Dan is het leven minder zuur Sta je ook niet meer als vrek bekend O Sint, wat ben jij toch een lul Een chocoladeletter en een reep Dat is toch de reinste…

In die ene seconde veranderde voor velen de wereld in een hel de dood kwam aangestoven middels een zwarte bolide maakte een einde aan vijf levens verbijsterd keken we toe onmacht ongeloof vele gewonden aangeslagen koningin en haar familie Nederland in rep en roer oranje werd zwart de vlag halfstok en zo velen in diepe rouw wat moeten…

In die ene seconde veranderde voor velen de wereld in een hel de dood kwam aangestoven middels een zwarte bolide maakte een einde aan vijf levens verbijsterd keken we toe onmacht ongeloof vele gewonden aangeslagen koningin en haar familie Nederland in rep en roer oranje werd zwart de vlag halfstok en zo velen in diepe rouw wat moeten…

Rijnsburg is in rep en roer, op de veiling zat nee- niet in voer, maar in bloemen goed verpakt, een spin die je met gemak, de dood in stuurt. Men pakte het beestje beet, zette hem buiten zonder de weet: een giftig beest vast te hebben gehad.…

Ons land is in rep, alsook in roer, hoge waterstanden komen eraan stuwen worden rap gesloten, zodat 't water niet de foute kant op zal gaan. Dijken worden gecheckt, en nog eens nagekeken een zakje hier, wat scheppen daar, want stel dat de dijk nu zou bezwijken tja dan zijn de rapen gaar.…

Ach mij, ach mij, scheur dan de wereld in repen of houd het gat dichtgenepen waarlangs hij je poogt voort te zwepen van ontij naar ontij. En opzij en voorbij de avond die daar hangt in strepen heb ik toen, met gretige handen gegrepen naar Uw, tot glanzend licht geslepen, aanwezigheid in mij.…

Soms haat ik je zo vreselijk Is alles in mij in rep en roer Dan wil ik tegen je schreeuwen Hoe hard maakt niets uit, geen mallemoer.…

tot wij, elkander kruisen in de eeuwig weelderige stad waar stilte is gestorven waar leven leeft, werkt en sterft dag en nacht ons leidt, in een adembenemend ritme naar de troon van illusoire wellust waar we het lijf van leven en liefde zullen beminnen zo schoon als de toevallige ontmoeting van mijn lichaam gehuld in een aan repen…

Wij nemen bidders bij de benen knielen voor witte schurft uit jurken slurpen willen wij en nagelvijlen zien sprinkhanennekspek in dunne repen gesneden gestapeld tegen kerkhofmuren handen bloedeloos op rooie ruggen vouwen.…

Net ontwaakt, als ik nog half soes, glip ik snel onder een warme douche rep me dan naar het prachtmachien waar ik in een ommezien het filter vul met die heerlijke geur van gemalen bonen zo diepbruin van kleur Vervolgens gaat in het reservoir het koele water, en het is bijna klaar Nu komt het aan op kortstondig wachten en om dit enigszins te…

Er is een file in de ruimte sterren botsen op elkaar “rakettereket, rakettereket” het eerste ruimte-infarct op de snelweg naar Mars de Tesla Roadstar sportauto verliest snelheid, energie de kersrode auto staat stil de radioklanken van David Bowies Space Oddity verstommen Starman Elon Musk trekt uit zijn door SpaceX ontwikkelde ruimtepak een reep,…

Breng noten en repen chocola! Mevrouw installeert zich om in stilte te gaan genieten Was het maar zo simpel, krijst Kippekop Kierewiet, Vetzak, Niksnut honen ze; Stilte, Stilte, roep ik, En nu wegwezen!…

En vlinders, vogels, bloemen, sprookjesachtig, Repen changeant van zij, exotisch prachtig, Ze schuiven langs me, eind'loze stalenkaart - Plots'ling, op 't plein - lugub're, roodpaarse ogen, Dreigend uit vreemdgesloten regenbogen, Staan als een ontzaglijke pauwenstaart.…

Hun knieën zwart gezwachteld, want groot was ie onbetwist De tocht komt hier ten einde bij die hele zware steen en als die straks boven op hem ligt kan hij echt nergens meer heen En met een allerlaatste rep in een allerlaatste squat laten zij hem zakken in zijn allerlaatste gat.…

mijn doos rumbonen,repen chocolade, koekjes,dadels,aardappelchips, alles nemen ze mee zelfs geld,horloges en telefoons. Dan word ik woest begin alles te bekleden met zink en lood ijzeren platen op de vloer beton giet ik in de gaten ze komen er niet meer in het is genoeg geweest.…

heb gezocht naar de vertwijfeling van jouw taalsprekende houding, je gezicht gekeerd tegen mijn uitwaseming reikte verder dan de lattenbodem van ons beider, ik lag verstomd na al die jaren en vergat de stem in mijn gesprek jouw voeten schoven naar de mijne in een klein gebaar van nood zelfs kleine repen licht tilden jouw trots van het kussen…

Ik eet alleen nog maar dikke repen chocolade en ik zit te wachten op het beloofde, positieve effect. Natuurlijk drink ik ook liters chocolademelk met slagroom. Ondertussen kijk ik keer op keer naar de films 'Chocolat' en 'Sjakie en de chocoladefabriek'. In mijn dromen ben ik Willy Wonka en heel ik alle depressies op de hele wereld.…

haar zonden zoveel schraler dan het stikken van woestijnen gestuurd als aanzichtkaarten met de groeten; lekker warm en dat ze zou gaan lijnen langs de lippen overblijven zodat het wilde kusten waren nu speciaal voor hem `t was toen dat ze ontaarde en de wereld kleiner bleekte verdwijnend achter al die wijn en chocolade reep waarmee bijna schaamteloos…

Genietend zwemt ze rondjes In haar Wedgwoodkopje Nu en dan Leunt ze met beide armen Op de rand en kijkt verliefd Naar de reep tuin tussen de Schelfzeevitrage Pas in de avond Zal het glazen pad In golvend kant verdwijnen Geniet ze van het tikken Van haar Engelse staande Deelt gul de decanteerkaraf Met de doden op het bijzettafeltje…