Alle inzendingen over sappig

Scheren over land over water naar de grenzeloze horizon, met een overstemmend geluid Zij gaan en staan naar waar het gras groen en sappig is daar ergens op Zuid, Vertrekken in het ledige luchtruim zij zijn vrij, dat zit hen onder de huid.…

Ik zie jou als een lekkere, sappige kauwgombal. Rood, geel, groen, paars of blauw: ik houd van dit telkens unieke, vochtige speeksel, die de bal weet op te wekken; het verlangen en genot doen de saaiheid en leegheid wegtrekken. Het zoete sap maakt me willend, heel stillend.…

Uit je hand valt de macht die je had op stenen die je niet kon tillen sappig gras ertussenin we kijken ernaar vol verbazing onder modder liggen varkens begraven regenboogcirkels van hoop het zwart wordt geschild een zacht briesje geurige lentewind waait over de rimpelige oceaan richting woestijn…

waar eens de kersen groeiden daar is het nu zo kaal krassende kraaien maken er een hoop kabaal waar eens de bessen rijpten door sappig groen omgeven daar heb ik in de ijzige kou een gedicht voor jou geschreven waar eens de appels bloosden in een warme zee van licht daar vecht ik nu tegen de herinnering met een traan op mijn gezicht…

toe maar , schilder maar zachtgrondig de gevallen zomer in een notendop vergeet de nerven niet als enkel restant van sappige groene bladeren denk aan de kleurenschat die je kreeg en vooral het licht dat groeien deed creëer een herfsttapijt niet alleen zacht maar warm genoeg om de winter te dragen zodat het niet eens zielig lijkt…

de heerlijke zomer verloren in het weer het sappig lentegroen en jonge kruiden nu in somberheid de blaadjes van de bomen die ik voel in mijn vingers als een zachte vrouwenwang nu oud en als een rimpelige huid het bos al aangekleed met mos in zilvergroen wonderlijk geeft het een innerlijk gevoel om naar te kijken het is goed en…

Zodra de schemer en stilte valt in huis, gaan ze op jacht naar sappig meisjesvlees. Verstijfd onder mijn deken luister ik ze dichterbij, tot hun hete adem op mijn gezicht, mijn longen vult. En papa naar boven stormt, op het nippertje en een haar na, heeft hij mij al zo vaak gered.…

Hier mag je grazen het sappig gras voor m´n voeten Het hek de weidepalen waarlangs prikkelend draad Het is als een brede straat voor het grazend vee Schapen, koeien paarden, geiten om het even Hier buigen ze naar moeder aarde Overtuigd van de waarde de kop te buigen Als ware het omwille van louter lijfsbehoud.…

In de boomgaard hangt een peer met veel élégance; op elk zuchtje wind beweegt hij aan zijn dunne steeltje heen en weer, dansend en lonkend naar uw keurende blikken lijkt hij te zeggen: “je moet het kunnen, om mij op een schaaltje nog even weg te leggen, straks uitgerijpt en op uw bordje grijp ik nieuwe kansen, en ben ik toch zo sappig…

De dag voordat je komt droom ik van je sappige lichaam en je geest, kom gauw, droomvriendin, laat me verder dromen met de droom voor handen.…

dit keer een blijde BOE van de dieren filmster/zwarte koe gewassen lof gekookte bietjes sappige winterpeen ineen alles zo fris uit de ijskast dankbaar opgegeten een pluim voor de gever ook verzorgers laten wij dit vooral niet vergeten kinderen/ouders OP naar de zonnige kinderboerderij overdenkend dit uniek moment…

Treurwilg in het nauw grauw staande in de sombere nachten lachten zij vroeger of niet ziet zij nog immer het heden steden in vuur geeft haar oogkleppen zappen naar een andere tijd spijt van haar toekomstig vertrouwen rouwen wil ze slechts alleen heen naar die andere morgen zorgen voor haar alleen veen haar sappig fundament kent haar als een…

Als een vlieg het leven mint dronken door haar geur verleid Door die charmeur Dat is de tijd wanneer zo’n spin haar kleefnet spant En daarin die vliegen vangt waaruit ze dan het leven zuigt Spartelend aan ’t kleverige draad als lunchpakket bereid raakt menig vlieg zijn hachie kwijt En eindigt als een sappig maal, ‘t einde van dit…

Tussen hem en het leven zit nu glas met uitzicht op de schuur waar alles dezelfde bruine kleur heeft snoeischaar en hark in zijn schoot liggen dode takken Tussen hem en mij zit nu glas buiten juicht de zon heerlijke zomertuin bomen zwaar van fruit maar binnen is het zwijgstil ik breng hem een peer proef maar, zoet sappig, toe…

Chrysanten dan maar roestbruin of sappige vruchten wil ik met jouw zachte liefde op mijn wangen staat geschreven door dit leven boze woorden verre oorden door het noodlot niet vergeten Chrysanten dan maar okergeel zoveel geweten of zoete dromen wil ik met jouw zachte liefde op mijn tenen staat geschreven door dit leven vergeten…

Weckpot Wangen vacuüm vol woorden Aan tafel hun gelach steeds meer zuurstof weggezogen Ooit zo vers, zo vochtig, ja sappig zelfs Zinnen met krakende randen Kijk nu, daar achterin de kelderkast Een weeïge gedachtensoep vergeten door moeder Nee dan de wijn Gist, gist, gist... Tot het glas breekt, En hoe!…

Rood, rijk en sappig beneem je mij de adem. Je volheid leidt mijn lippenspel voor mijn tong je kern ontmoet. Je smaakt naar vrijheid, wilde zachtheid, vocht van drang en van natuur die mijn lust en leven voedt. Je geeft je hele wezen in een tel van jou en mij versmeltend, verzengend, in een stonde van genot.…

eenzaam staat zij voor het raam ziet de maan oneindig eenzaam tussen kobaltblauw en sterren gaan met slapeloosheid geslagen door plagen van de dag schreiend ontwaakt in koele nacht uit holle orkaan als vriendelijke maan haar toelacht geel en zoet als een meloen o, wonderdroom zo schoon teer als een zoen o, sappige…

Als ik alleen al aan je denk loopt het water in m’n mond maar als ik je van dichtbij zie zo heerlijk sappig en rond wil ik je eigenlijk meteen met huid en al verslinden draai je eerst wellustig rond terwijl ik je dan langzaam ontdoe van al je kleding loopt het sap langzaam vanuit mijn mondhoeken als ik mijn tanden in je zet o wat ben…

oogbal een appel was en jouw vagina een klokhuis Welke pit spoort er dan niet jij gaf mij de verboden vrucht Even was het de tuin van Eden een hap veranderde het in de hel De Golden Delicious gegroeid sloeg het uurwerk kapot en stopte de tijd Even lag ik eenzaam in een kistje wel gestickerd maar niet geprijsd Belandde tussen kilo's sappig…

Hij heeft haar overal gezocht: zijn vrouw Hij zocht haar achter boom en struik struik en boom Hij zocht onder pas gemaaid en sappig gras Was zij niet meer dan een droom zo vroeg hij zich af?…

De geur van weiden vol sappig gras en bloemen vliegt op en zweeft door teer lover dat voorzichtig ontwaakt is streelt de bodem van boerenland en in 't woelige Drachten daalt ontdekkend neer beurt nijvere fabrieken op speurt langs winkelrijen drentelt heen en weer tussen een banketbakkerij en een hoog huis met witte raamranden en daklijsten…

zoals je was, zo romig als brie en zo mals als een kippetje at ik hele dagen van jou je vruchtvlees sappig als een soeptomaat en ik maar smullen een pondje erbij zoals je was, om op te vreten je teentjes als paaseitjes bij het ontbijt en marsepeinen borstjes op een schoteltje ik als boter, echte boter met smaak naar meer nog een…

Dat kouwe vlees van een ander tegen m'n droge handen en mijn ogen onzichtbaar in de nacht - dat koele sappige vlees - en al de kracht van me de nacht in - 't is als dood, alles zwart, geen wit, geen rood - mijn hele hoofd lijkt wel koel, er is nergens een doel - zo lekker zwart is de nacht, zonder ogen, zonder gedacht, dat natte…

Zo gingen zij saâm, op hun krukskens geleund, Langs sappig groene blaren, Langs ’t bos, waar de merel zijn liedeke dreunt En kleurige vlinders waren. Heel langzaam… Zij spraken niet veel daarbij, Hij dacht: ’Alweer een jaartje; Daar had ik niet op gerekend!’ – En zij: ‘Een oud maar gelukkig paartje.’…

Zo gaan we verder, als rampslaven, we rukken de rokken van sappige lijven, we eten hun slippen op, verslikken ons en komen niet verder. We slaan als uit de koers geraakte schepen te pletter op de kust van de ware liefde.…

funderingen gelegd waarop wij mogen bouwen geen materiaal is ons ontzegd zij geven slechts vertrouwen wij willen groot en transparant maar ruimte botst snel met traditie krijgt van eenvoud nooit de vrije hand toen zijn wij overstag gegaan in bijgebouw en serres het kleine huis is blijven staan zij is het zaad waarvan de schillen groot en sappig…

Zijn het de wolken die loom en zwaar boven de grond hangen het gras nog jong en sappig van net gevallen regen de zon die kortelings vrij spel had met schaduwen van bomen, hagen?…

middagzon schemert reeds aan de kim verzuchten bomen prille tere kracht mijn kielzog haalt hen dichterbij oude wijze bekenden laat mij jullie teer beminnen indringende wortels laat ik mij graag de stromen overnemen wij zijn één sappig lustvol groen loof en verhoute jaren ik ring eeuwig mee neem mij op in jullie zingende…

Het leven is niet steeds maar grappig, de druiven zijn soms heel erg zuur maar toch ook lekker ooit en sappig en soms warmt je een hemels vuur.…