Alle inzendingen over stijve

het onzinnige was er net zoals hij op stijve benen om nee te zeggen tegen geweld het afbreken, aftuigen en vernielen van wat mensenwereld zou kunnen zijn wordt hij nu vermeld en binnenkort waarschijnlijk ook geteld als slachtoffer van zichzelf verkeerde plaats, verkeerd verbonden en onomwonden ook als vergissing een mens onder de soorten…

tot nu als vers in de gletscher geconserveerde vleeswaar samen met wolven bruine beren zojuist ontdooid te consumeren in nog grijze taiga van alaska nog steeds groeit ons bereik een kariboe ten prooi gevallen diepe voren van wreed gebeten achter schuin toen open gereten vanaf zijn ruige hals en nek meteen voor eeuwig ingevroren dat stijve…

Slechts Kee, de stijve meid, hoort soms haar klacht, dat geldelijke zorgen haar bedrukken en zij zich van de rheuma niet kan bukken. Verweesd schat zij de resten van haar macht. En 's avonds speelt zij met haar adeltenen in 't krakend praalbed, mummelt van verdriet dat zich haar man verdronk, maar niet kan wenen.…

Bleke neuzen en dunne schenen, Stijve boord en lange jas, Sluike haren, witte das, Kwijnende ogen, spillebenen, Hoge hoed en lange stok, Vale wangen, hoge kragen, Diepe zuchten, mensbeklagen, Vrome blikken, zwarte rok, Erfzonde en predicatie, Kerkbezoeker, kostersmaat, Bijbelworm en tekstenvraat, Satanas, predestinatie, Openbaring, eeuwig…

Over stijve kragen, vieze schonen. Over hoge lagen en valse tonen. Over lege zalen, ouwe sokken. Over vergeten verhalen en gebroken stokken. Over zure geuren, droge koeken. Over kille kleuren en natte doeken. maar ook over volle glazen, gulle buien. Eigen bazen en warme truien. over lieve mensen, gulle maten.…

Als de vorst z’n kroon afzet, voor een schaduw van wie daar gaat, ingepakt in stijve kleren voorzichtig over straat, het hoofd in livrei verbonden, stram als een lakei, onder witte mutsen door de sneeuw gehaakt over de tuin en schutting allebei, laten zich verdwijnen over glibberige paden heeft ook zijn stil verlies gekend tussen…

Op een blinkende lentemorgen rent het kind verrukt over de zandweg door 't boerenland jubelt om de nevelkronkels als frisse damp uit witte gesponnen suiker watertandt wanneer hij mooie huizen ziet gemaakt van stijve slagroom of gladgeschaafde griesmeelpudding springt naar de weide die hem zwakjes weert toch met elke dauwdruppel vrolijk…

haar blauwe kleur, de lichte zang van vogelfluit, de zachte twijg, zijn nieuwe huid, ik ben de dans, de sprong, de frisse lucht, de lichte vlinder op zijn vlucht, het hert ben ik, dat heel stil naar mij staart, ‘k ben ook de zwarte golven op de vaart, ik ben het bruine riet, strak en hoog, ik ben de kikker, die zojuist bewoog, de stijve…

Het zijn de snaren, Die door de ruimte varen; Een uitgespannen schaal Van stijve paal tot paal. Die snerpen en die fluiten Door 't nachtelijke buiten En gonzen in de wind, Gespannen, doof en blind . . . De snaren zijn 't, de snaren, Waar langs de stemmen varen Van velen, doof en blind En wetend niet de wind.…

Mannen en vrouwen in stijve pakken bestijgen daarna de hoogste trappen, uit het puin herrezen. Dansend om de vetste koek, het vredesakkoord, over wie wat heeft gedaan en moet betalen. De machtigen bewegen slechts hun mond. Maar de doden zwijgen niet, ze zwijgen dat het anders moet.…

ouder worden weet je is het verlies van de vorm de verleiding voor de ogen omdat van onze jeugdigheid de schoonheid dan bladdert ouder worden weet je is het sluipend verval van de krachtige bloei die elke ledemaat voelt als functies langzaam stijven waar zenuwen losser spannen ouder worden weet je is meer en meer loslaten het weten…

Gezegend met zo 'n stijve was Jeroen, dat hij het altijd wel kon blijven doen. Hij liet helaas het leven na gepaar op zijn verjaardag. Hij werd honderd jaar. PS Alom wordt dit verlies intens betreurd, want vele dames missen nu hun beurt, die ooit een hemel van genoegens gaf. Er prijkt een gulden roede op z'n graf.…

Een deur gaat open en weer dicht een lift stijgt omhoog, daalt omlaag Van hieraf gezien wordt het iets bijzonders vandaag, hoewel het licht en ook de lucht weer wenken om op zoek te gaan naar dat wat net om het hoekje ligt, wachten blijft als jij niet komt met de kraag omhoog handen in de zakken van je jas, scheef een liedje uit de nog stijve…

lange smalle tafels gegroepeerde kavels gebloemde jurken naast stijve hurken. wandstaltige borsten gerookte worsten gebraden haantjes gebakken kaantjes. de geur van de smid vlees aan het spit de smaak mag dralen langs de vele schalen. wijn in grote bekers boeren en kwekers dronken muziekanten duistere trawanten.…

Eerbaarheid ligt in iedere schaamte die zichzelf de koning voelt, de wanhoop van een stijve, voor de spiegel of voor een vrouw, bij het verlaten van de woning, voor dag en dauw, een bekroning in het pochen van een pauw, een kort verblijf, dat ondervindt men aan den lijve.…

Gestaag viel z'n stijve ten prooi aan verzachting. Verwekt is door samen te slapen een menigte meiden en knapen, die zonder 't te willen met weinig verschillen naar 't beeld van Jan Kees zijn geschapen.…

Grote ogen bezijden een strakneus die opduikt over te vette lippen die een stijve mond doen grijnzen zonder echte lach.…

zeiden zij en gingen door met biljart geen vrouw deed mee uit het AZC behalve de kleintjes De ogen van dat kindje met kroeshaar, die blij keken de donkere meisjes zij zouden vernederlandsen groeien tussen stugge stijve noorderlingen zouden ons versoepelen met hun tanige lenige lijfjes zoals zij die als elastiek vouwden het kleine…

ze op en liep prompt voort vrank en vrij Met de schwung van een wereldkampioen Op de aflossing kwam ze echt van ver Haar tegenstanders verkrampten, ijskoud bleef ze relaxed en versnelde naar goud Het pientere buurmeisje een wereldster Femke Bol doet heel holland een lol Door prachtig over tartan te zweven Een hele natie bezweren Ook stijve…

Stijve dassen, of geparfumeerd met dior neem het mij niet kwalijk dat ik opga in een ander decor wat zoek ik hier? niks en dat is al want wat u leest, alhier is de vrucht van mijn verval.…

Geef de fysiotherapeut gekneusde ledematen en een stijve rug en voor je het weet kom je van een bezoek aan hem herboren terug. Geef de schrijver pen en papier en wat zien we verschijnen hier, gewoon wat men zoal meemaken kan.…

Door stijve witgeknepen lippen (Haar stem sloeg in haar mond tot gruis Omdat haar echtvriend wilde ontglippen) Knerpt een mevrouw benauwd: naar huis! Het is gezegd: en allen rijzen, Bedanken, fooien, groeten! spoed! - In de besloten paradijzen Sluipt Adam weg en Eva woedt.…

Niemand wil achterblijven: wij werpen van ons het lange en stijve vrouwen-gewaad, om licht te gaan en snel. Dan breekt iets in ons, en wij wenen, lang... het is zo zacht op een ander te leunen, het was zo veilig in de warme kluis.…

De kerktorens bogen voor ons houten bootje, dat deed ons, naakte bemanning, veel plezier, zelfs de boerinnen zwommen in hun blootje, lachend om de stijve paal van een stier.…

m’n stijve ouwe lijf wil niet vandaag opstaan een ramp, krakend bed, botten, nek, vingers, wat een herrie wazige ogen, droge mond en neus gescheurde lippen, haar in de war gortdroge huig, piepende stembanden strompelend op diabetesvoeten naar badkamer, plas doen naast de pot wiebelende knieën, straks maar schoon maken, koffiepoeder op de grond…

Geen schaamte ligt in eerbaarheid als hij zichzelf tot koning kroont, de (wan) hoop van een stijve, voor de spiegel of voor een vrouw, bij het verlaten van de intieme woning, voor dag en dauw, een bekroning van het pochen van een pauw in een kleur die met veren wordt beloond de verzadiging ondervindt hij aan den lijve.…

In val en dreun van canonieke schalen, Man-basse', in wierook knapen als sopranen; Naar 't donker dienen boven de missalen Schreed heer en knecht, met kruis, reliek en vanen Al boven 't stijve stoeten van de lieden Zag ik in 't kerk-aanzicht, de Maged, hoog In 't glas-gebrand, nacht-purper ossen-oog, Haar smartlijk hart gelijk een bloem…

( voor Hans Plomp ) Hij zwom ver de droomzee in zonder om te kijken, hij dook diep, tot de schattenbodem, zonder omhoog te kijken, hij nestelde zich voor lange tijd bij zoenende zeemeerminnen met jonge, stevige borsten, felgroene staarten en altijd stijve reuzetepels, bij speelse roggen, krachtige haaien en kalme walvissen in trance, bij…

.' — Voorzeker, ’k moet dan elk in de verkeerdheên stijven, En juichen ’t hollen toe van wie ten afgrond rent? ’k Moet reden, waarheid, God en Heiland, afgezworen, Verwoest zien, zonder leed, ja juichen ’t zwijgend toe? De stem van Godsdienst, Recht, en overtuiging smoren, En bukken, laf als elk, voor de Inquisitie-roe?…

Of plotseling weer het feest inspringen, op stijve benen en met koude handen dansen en vallen, overdekt met schande? Het helpt niet. Houding is het leven niet, onthouding evenmin. Zwijg en ga heen en loop alleen zoals een oude wolf en lik de laatste druppels uit de droge plassen.…