Alle inzendingen over tegelijk

De zee ontving het leed van jaren daarom ook smaakt de zee zo zout je kunt daar op de tranen varen het is een poel van jammerhout Probeer het maar eens droog te houden wanneer rondom de storm weer woedt het kucht en drupt, je wordt verkouden pak je warm in, dan gaat het goed. Met warme jas en lieve mensen kan men de schade overzien elkaar…

Tussen wegendrukte en havenklanken ademt een bomenrijk ruim en verblijd. Bedaagde reuzen wuiven koel en wijd, mogen bloemengeur voor jong gemoed danken. Rust straalt nodend uit grasveldjes en banken. Allerlei spraak is tot zwerven bereid: langs de vijver, die zijn vele vingers spreidt als lange, dooreen geweven ranken. Een tuin vol hoekig…

ik heb de klok geluid zag ogen hoopvol kijken naar boven maar met jullie handenwringen kon ik verder niks beginnen doe dus met allen tegelijk eindelijk die eerste stap vooruit…

altijddurend voelt een hartenklop zo licht en zwaar tegelijk er prijkt een woord in gedachten en het schrijft zich onverrichter zake groot in weerwil van de dood duurt stilte, eeuwen lang…

hoe glimlacht het tedere roze zich hunkerend open een welgevallige sierlijkheid met een hart vol spikkeltjes rode passie zo aards en hemels tegelijk dat ik blozend in haar zoete adem verwaai…

Verloren zijn de woorden die niet willen schrijen gekrast en in stukjes gescheurd duizend tegelijk ze vliegen mee op de koude winterwind steeds verder weg en iedere dag sterf ik een beetje meer…

Jong en oud tegelijk Dat ben jij Een warme aanwezigheid Dat ben jij Zo bijzonder zo zeldzaam Dat ben jij Met veel liefde alles gegeven een heel lang leven Je bent uniek een pracht mens Dat ben jij…

Eén ding tegelijk, een vogel op een tak, een ademtocht, een beitel in steen. Je zit als een rots, je loopt met de tred van het water, zachter en harder dan steen, alleen en verbonden als nooit meer alleen.…

Gevangen in (n)iets Zo ondoorgrondelijk en ook weer niet Zo moeilijk en makkelijk tegelijk Zo arm en toch ook weer zo rijk Op slot zonder grendel Raszuivere zwendel In mijn hoofd en in mijn hart Als zwart wit is en wit zwart…

Niets is zwart of wit zwart is zelfs geen kleur maar de afwezigheid van licht waarin niets wordt teruggekaatst maar opgenomen, en dat kijkt vrij donker, terwijl wit alles tegelijk is. Alles daartussen in is wat het leven kleurrijk maakt.…

Mannen kunnen maar één ding tegelijk en vrouwen kunnen daar eeuwig over treuren of over kleine dingen beginnen te zeuren maar mannen kunnen maar één ding tegelijk Mannen zien vaak langs die kleine dingen trappen ongemerkt lomp van alles plat fanten in porseleinkast noem je dat ja, mannen zien vaak langs de kleine dingen Mannen zijn van…

Voor lange tijd bekwinkeleerde hij In indrukwekkende stringente schema's Zijn bijna onbeschrijfelijke thema's Van ripspiqué tot bonenpikkerij Zijn oeuvrebox dient om dit af te ronden Wat tegelijk verrijkend is èn sonde…

De wereldtop is nu aan ’t overdrijven, Haast tegelijk en zonder overleg: De paus vertrekt en Beatrix gaat weg, Maar Overweg belooft dat hij zal blijven. Die kan het voor zijn trouwe fans niet maken Pardoes met zijn gerijmel af te haken.…

Gaat de wereld aan me voorbij als ik even niet kijk mis ik het maar kan niets tegelijk met twee handen buiten bereik is alles onmogelijk blijkt. Ik ben bang te vallen als niets naar mij omkijkt. Ik duw mezelf terwijl mij de wereld ontwijkt.…

Ooit komt het uur op 'n dag vol zon en regen Steeds dichterbij Het zal koud zijn en warm tegelijk als je iemand dankbaar en jou zo dierbaar voorgoed vaarwel zegt en dan ineens mist..…

Een waanzinnige traan Daalt neer In mijn fantasierijk Mijn tweede bestaan Ik val om Figuurlijk dan Achterover Soms andersom Ik droom Over niets Tot ik bezwijk Of zoiets Ik draai En ik woel Ik voel niks En tegelijk Een heleboel…

Gelukkig zijn er creatieve geesten Die gek en geniaal zijn tegelijk, Gestoord en daarnaast uiterst vindingrijk, Die cashen en dan levenslang gaan feesten. Wat Wardenier was is nu nog een vraag: Gek of genie, de grens is aardig vaag.…

Maar tegelijk wil men, hoe sympathiek, dat overtreders wél worden beloond. Wie kraakt die krijgt, zo wordt er nu beloofd, drie jaar een gratis dak boven het hoofd.…

Met duizenden vlokken tegelijk kwam het uit de hemel vallen. Maagdelijk wit bedekt het de aarde, zo schoon, sereen en puur. Ik aanschouw met warmte dit wonder der natuur!…

Maartlucht, die er tegelijk zo scherp als glas en zo ontvoerend zijn kan. O, de bezieling, zijnde in de bezwaren anders nooit betrokken streken en schuilgelegen uitzicht te brengen vondsten fonkelend en schaars: de moeilijkheden zijn de kans der kunstenaars.…

Een dure drol, maar tegelijk heel puur. De maker weet in dergelijke stukken heel wat gevoelens krachtig uit te drukken. Een schijtlijst er om heen, dan aan de muur. En zo blijkt duidelijk uit deze koop: voor hedendaagse kunst is er nog hoop.…

Divers klein grut springt op vier pootjes tegelijk omhoog van lichte levens-lente vreugde. Misschien dat met de tijd ook mijn hart wel weer springen zal. Misschien dat het weer springen zal al is het maar van lentevreugde.…

Licht is trilling en golf tegelijk, dat leert de fysica. Licht is materie maar zonder stem; ze wacht op ons.…

wil ernstig is dit (maar niet precies) ik wil het tegenovergestelde zeggen - -en omgekeerd evenredig weer ontkennen van wat ik zeg ik wil het tegenovergestelde denken van wat ik denk ik wil het tegenovergestelde zijn van wat ik ben (en ook hebben) en dus wil ik niet wil ik liever niet wil ik het liefst het allerliefste niet en tegelijk…

En tegelijk: de beklemmende massa, de uiteengespatte bubbels, de vervagende geborgenheid.…

Hij dwaalde door de weiden Liep in zeven sloten tegelijk Haalde er oude koeien uit Waar niemand op zat te wachten De boeren zwegen en Schudden hun verweerde koppen Het vee zweeg ook En zwaaide met zijn staart.…

Hij keek naar z'n bord hij ontvouwde zijn servet hij nam een hap hij nam een slok hij keek eens naar buiten hij keek niet naar zijn vrouw Zij evenmin naar hem, haar man Ze pakten bijna tegelijk hun smartphone ze belden, maar NIET MET ELKAAR…

Het hele Vaticaan blijkt Vatigay De hetero had zijn eigen harem nonnen En geen geval van misbruik is verzonnen Men bidt: ‘Oh Heer wat moeten we hiermee?’ ‘Vertrouw maar op verhullend commentaar Van mijn Speciaal Gezant Antoine Bodard.’…

hij heeft een selectief geheugen kan maar één ding tegelijk verwart de waarheid met de leugen vindt "een goed gesprek" gezeik hij heeft zijn leven lang genomen gaf zich nooit echt helemaal bemint zijn vrouw slechts in zijn dromen spreekt nog steeds niet in haar taal hij heeft een hekel aan haar vragen denkt alleen nog aan de daad ziet…

Haar lange bruine lokken, vurig koppig en tegelijk zo zacht, Vanavond netjes, glanzend, boven haar schouders omhuld door zacht katoen - weerschijnen samen met haar jonge mooie kleren, en de glimlach rond haar ogen, de zachtste schittering in haar blik, mild, onrustig soms, vrolijk en met vrouwelijke kracht, is zij de Koningin van…