Alle inzendingen over tromgeroffel

Tromgeroffel klinkt tussen kale boomstammen op ontbindend hout.…

jij bent in mei geboren de waterspiegel trilde jij kwam met tromgeroffel op mijn binnenbuik…

ik luister naar wat men niet vertelt ik vecht voor stille witte dagen ik tel vogelsporen in het zand ik zie vleugelslagen van een meeuw ik hoor tromgeroffel rrrataplan ik kijk in het donker en tast in het duister…

wat dan poezie moet zijn geen tromgeroffel of amechtig roepen dan nog liever rijmen zo diep dat gaat zeg me dat je me verlaat deuren open in de regen zie jou lopen kom je nooit meer tegen daar ga je maar vra me mijn liefste het diepste daar ga je maar vra me…

volgens mijn leraar filosofie is ´het existentialisme tromgeroffel op een leeg vat´ daarbij glimlachte hij intens rimpels in zijn gezicht van poëzie vond hij dat daarmee alle gaten in het menselijk denken te pas en onpas worden gedicht een beetje dankzij hem ben ik geworden die ik ben…

Ze kunnen zonder kathedralen zonder fluwelen troon of spitse toren geen tromgeroffel of cymbalen ze worden majestueus geboren Geen valkenhof of dansende nar ze doen het zonder de lakeien geen rijtuig doch een boerenkar ruilen oprijlaan voor de kasseien Ze schrijven in distels en het dode hout onleesbare gedachten in glanzend goud…

Hooggeëerd Publiek we moeten sluiten Trapeze, tromgeroffel, laatste klap Een salto in de nok, zet u maar schrap Nog een keer dreigt de clown u nat te spuiten De acrobaat, jongleur, het slangenmens Ze buigen, uw applaus, dag Circus Renz.…

Een waterval spoelt mij de mond: een stilte in een stilte tussen licht en tromgeroffel en het blad onder mijn aandacht neemt bezit van mij.…

waren er verhoren door raden van 't gerecht Een woordgevecht met eenzelfde uitkomst voor zondaar, zondebok Bij tromgeroffel en het luiden van de klok zou hij op plein of markt .....zijn hoofd verliezen.…

Weer TROMGEROFFEL bij het vallen van de guillotine, daar vloeit water. Gedaan met de druk, hier is ‘t water.…

Geen acht slaan op het tromgeroffel van regen op het verbloem(en)de regenscherm. De wind briest de waarheid en knaagt aan de vergullende dijken van de helende tijd. Zakjes vaderland zullen later de diepe bres opnieuw dichten doch de brakke tranen zullen wrang en bitter nasmaken.…

Trommelaar, door zijn fanfare rechts ingehaald, drukt zijn vers aangegroeide aambeien op de koude stoeprand terwijl hij, begeleid door tromgeroffel zucht en steunt, kreunt ook, over een nodeloze leegte, een tranentrekkende echo van eenzaamheid die zijn trommel niet compenseren kan. ‘Een eenmansfanfare is geen fanfare.…

op de vleugelen van het lied laat ik mij meevoeren vervoeren ontroeren en stilte daalt in mij neer rust keert weer om plotsklaps -vanuit het niets- over te gaan in een kakofonie die pijn doet aan oren en het hart ineen doet krimpen van smart tromgeroffel…

Langzaam luidt de klok langzaam stappen de ezels voort onder zwarte dekkleden Hoog is de dichte koets Boven is Boven en Onder is Onder Huilend dragen we de lange sleep het circus door, we wisselen van hoed, rollen het testament uit en staan stil voor een groepsportret Het leven gaat door, onder tromgeroffel rijdt de koets rond, sneller…

Achter een ronde muur blinkt een onneembare burcht zonder vorst, zonder onderdanen, de dagen zijn er brodeloos geteld, klimop tiert daar welig in de scheuren van het aloude ritme, verstikkend het hart dat druivenranken doet verstokken, tijdens het neerlaten van de ophaalbrug met kettingen en ijzeren pinnen verbonden klonk tromgeroffel…

Ik zie, ik hoor zwarte hemden of zijn ze bruin vuig vals gegiechel een gemene lach, de triomf van een troebele dag Ik zie, ik hoor trompetgeschal tromgeroffel, een hamer een cikkel, of was het een troffel wie ziet zich zelf nog aan in de spiegel na deze stem in de nacht O mijn lieve God: wat heeft onze twijfel ons nu weer…

Toch blijft dat bloed en honderd stemmen saam -op 't rappe ritme van een basgitaar- beroeren snaren, voeren hoog jouw naam op toetsen, drumstel, klarinet tot waar de zielen zich verenen : jouw lichaam wordt bij het tromgeroffel heel zichtbaar.…

Breng mij niet weg straks onder tromgeroffel maar ga samen rustig pratend en kalm lopend achter me aan naar de plek die daar geopend wacht bij de tuinman leunend op zijn schoffel.…

Extase van macht over leven, erectie- extase, het dringen, het stuwen naar binnen, de zegetocht, trompetstoot, tromgeroffel, hoger die hand, hoger het hooggeheven hoofd.…

Als mijn vredige tromgeroffel is uitgespeeld zal ik knielen aan de voet van de eeuwige stilte daar waar alleen viering is.…

ware stilist bewoog je je op het veld Geniaal en ook doelgericht Je werd Hollands grootste held Er verscheen een lach op je gezicht Op 25 juni kwam jouw grootste moment Vreugde en euforie Een doelpunt dat zijn weerga niet kent Jij had eeuwige glorie Die bal vanaf links was iets te ver maar toch op maat Op de tribunes in München hoorde je tromgeroffel…

De stilte van ons onbezonnen moment, kon jouw tromgeroffel nooit overstemmen. De kracht van ons monument, is dat het altijd in onze gedachten bleef.. Je lachte naar mij toen we het zagen, ik kromp intussen als een kleuter ineen, begreep toen al dat je niet lang bij mij kon blijven.…

Misschien weefde in hun kast een muziek met kort tromgeroffel en rinkelende bellen, teer in zich zelf voldaan en voor hen uniek tevreden schommelend op de eigen schellen. Ze hoefden deze nacht niemand te wekken uit de terecht verzonken slaap. Maar morgen zouden ze de stad versieren met akkoorden luchtig levendig en raak.…

Vanuit het naargeestige Noorden hoor ik tromgeroffel als een gestaald leger geboren op het slachtveld, de terugtocht naar aardbeienvla en suikerkoek.…

treurige melodieën die het orkest in lente zachte symfonieën als liefdevolle compositie speelde en zo ieder deed verbleken Verlangen nam af toen het spel de tijd spoedig voorbij liet gaan over de tokkelende snaren ooit zorgvuldig beroerd in het verleden totdat liefdevolle klanken verdwenen in de diepte van een lederen huid tromgeroffel…

de oude ongeschoren man die zijn astmatische hoest, opgelopen in zijn aan alle kanten tochtende 45 kilometer per uur autootje compleet met parkeervergunning pal voor de Albert Heijn even de vrijheid moest geven of hij wilde of niet, wat dan weer als zeer storend doorklinkt in de avondlucht in de goedgevulde circustent, waar enkel een aanzwellend tromgeroffel…

op je ogen en een suizen in de oren - het terneergestort lawaai van de gewonnen strijd - nu ziet het er toch echt naar uit dat de kruik zeer lang te water ging langer nog dan dorst verdroeg te lang want statig zinken reeds de barsten in een schotschrift dat amper opgesteld de vinger alweer op de trekker legt en die in slow motion met veel tromgeroffel…