Mijn verdriet van België

Achter een ronde muur
blinkt een onneembare burcht
zonder vorst, zonder onderdanen,

de dagen zijn er brodeloos geteld,
klimop tiert daar welig in de scheuren
van het aloude ritme, verstikkend het hart
dat druivenranken doet verstokken,

tijdens het neerlaten van de ophaalbrug
met kettingen en ijzeren pinnen verbonden
klonk tromgeroffel tot aan de poort
lieflijk alleen voor dovemansoren,

de ketenen reikten wel tot aan het geluk
van de hoogste gewelven en schreden
trap na trap en keer op keer heb ik ze betreden
nooit een hartstochtelijke vloek gehoord..

dat is zowel triest als hoopgevend.

België Geluk Moraal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 1.824