Alle inzendingen over vullen

het maakt niet uit hoe hard ik boen het vat wordt nooit minder vol daar mijn tranen de emmer blijven vullen tot aan het randje van wat mogelijk is mijn hart gebroken in stukken om me heen en ik, ik blijf maar boenen…

Zij is niets dan een kleine leegte In dit boordevol heelal, Want zij smachtte, maar verzweeg te Zeggen, wat haar vullen zal.…

mijn hart is leeg als een verlaten steegje de weg ernaar is niet te vinden niemand kan het vullen alleen jou liefde jou vriendschap... maar je kent me niet langer ik word een vreemde voor jou en jij voor mij...…

Een lege bladzij weer één om te vullen maar ik heb er geen moeite mee geen moeite om te lullen Ik schrijf op zo'n bladzij gewoon allerlei woorden en later blijkt dan toevallig...in de juiste volgorde…

lange rijen meidoorn vullen het landschap zo warm op men vergeet dat een rijke oogst ons een strenge winter belooft waar niet langer het rode maar een grillig spoor koud door de tijd trekt…

Geen trots of taal is ooit zo moedig als de taal van de stilte Ver voorbij het laatste bergje lopen de moegetergden krom voorovergebogen en vullen de velden met zouterige tranen. Theo Wuestenbergs…

Lang geleden En Toch als nu Aanwezig Niet om je te vullen Met intens verleden Heden is nu Morgen Overmorgen En levenslang Wissen kan ik niet Te intens Maar Niet vervuld Vertel jouw kracht Waar scherpe randen Gladgeslepen kunnen worden…

Bloed en tranen vullen de goot.…

“Ons lichaam is niet iets om te verhullen, Met al die preutsheid heb ik het gehad, Ik neem een foto van mezelf in bad, En zal daarmee m’n Facebook tijdlijn vullen.” Zijn school besloot, na ampel overwegen, Om hem daar, preuts, een standje voor te geven.…

De wereld kleurt donker onder een gebroken wolkendek mijn hemel, blauw druipt uit mijn pen van mijn stuk gebracht beschrijf ik het licht heeft mij te pakken gehaast vullen woorden het papier zal ik dan toch maar een luchtje scheppen…

Soms ben ik bang dat ik vergeet hoe je aanvoelde, je geur je stem, je ogen, je kleur ik ruik aan je spullen en wil me vullen met je aanwezigheid ik lik m’n wonden ik ben je kwijt maar op zielsniveau zijn we verbonden en voel ik je...altijd…

Buikpijn, misselijk makende beelden vullen tranende ogen van hen die achterblijven. Toeval dat zij en niet jij, niet meer dan dat. Slechts een moment op de verkeerde tijd en plek, de zoveelste slachtoffers van een of andere religieuze gek.…

Ik was een kampioen in rietjes vullen Ze stonden voor mijn zaadjes in de rij Zo trok ik er een mooi zakcentje bij Maar hoor nu Wieke Paulusma eens lullen Mijn zaakje gaat door haar vast naar de kloten Al is mijn teelvocht vers en onbespoten…

Groeiende ziel ruimte vullen met 'zijn' hier en daar Ziel ik ben liefde... ...al dat is…

Wat ik zal worden en waarom we hier zijn Het zijn nog steeds de ingrediënten van mijn dagelijks refrein Hoe ik mijn dagen zal vullen, waarom niet nu Telkens lopen de vage antwoorden voor mij uit. Continu Hoelang zal het duren en doet het nog pijn 't Waren vragen Maar zonder vraagteken kunnen ze dat niet zijn…

op z’n Mondriaans vullen tulpen de vlakken tussen voren en zilversporen zon en zegen zaaien het land dat bol staat van de kleuren ik weet het zeker geen schildering is mooier dan dit werk van boerenhand…

jou vergeten in witte bloemen vullen lege dromen de dag verloren in witte wolken van verdorven donkere nachten lachte jij blijf nog even wachten tot ik mij terugvind in jou in mij…

onhoorbaar zonder lucht ademloos in stilte strekt mijn ziel zich uit en deelt de kosmische vlakte besta als punt waar anderen de ruimte vullen alleen in raken zal ik contact met meerdere dimensies maken…

Deze stilte klinkt oorverdovend Machteloos vullen mijn woorden de stilte Bijna roekeloos Jouw zwijgen sloopt me Ontlok geen fouten Mijn machteloosheid vormt geen smetteloos nieuw -En dat weet je! Het wapen werkt…

Ver wil ik vliegen Zo ver als ik maar kan Verder dan de horizon Waar ik de eeuwigheid Ontdekken kan, het Verst van allemaal Waar de lucht het schoonst Is om mijn longen mee Te vullen en verse lucht mijn Gedachten de vrijheid geven kan…

in de horizontale en verticale verkaveling van het raadsel worden letters tot woorden aan het kruis genageld en spellen zij de oplossing van de matrix waarvan de zin niet meer is dan het vullen van leegte in de tijd en ruimte tussen de zwarte gaten in het vlak…

Maar alleen op de meest connotatieve manier mogelijk zodat geen enkele woordenboekdefinitie een kans maakt om te beschrijven hoe je longen zich vullen met de meest zoetste rijkste zuurstof mogelijk... En je toch zo ademloos laat zijn.…

Als ik er niet meer ben, kind, Laat ik je niet een leegte na, De blauwdruk van wie jij Ten diepste bent heb ik je In liefde meegegeven, Maar de ruimte laat ik je na Om voor jezelf in te vullen, Waarin jij je eigen leven En al je dromen kunt vervullen…

Ik was bij Harry Mulisch op bezoek, Hij was niet thuis, maar bleef de kamer vullen, Door heel de atmosfeer en al z’n spullen, Tien jaar geleden viel voor hem het doek. Maar een gedachte die tot vreugde strekt, Is dat hij nu de hemel heeft ontdekt.…

Ze vullen de gaten dichten de gaatjes In de straten en straatjes van deze Hanzestad Ligt te blinken aan 't water in vroeg lentelicht Ik vervat de IJsselstad in een gedicht geniet vooraf met mijn ogen op Zutphen zicht.…

Liefde voor wijsheid hartstocht naar weten jezelf kunnen vinden loslaten en dialoog beginnen Jezelf wortelen en bewegen tot de bladeren als vanzelf vallen delen van alles waar het om gaat het zelf met koesterende leegte vullen…

De nacht licht weer op in Bagdad Rookpluimen vullen de ijle lucht. Irakezen schuilen of zijn op de vlucht voor kruisraketten op zoek naar hun stad. Hier komt geen winnaar uit een strijd waar domheid en onwil welig gedijt.…

Zo vullen ze de kranten dezer dagen. Het is weer zomertijd in Nederland. Vergeefse zoektocht naar een witte raaf. Elke krant lijkt op De Telegraaf…

Ze gaan de vaste volgorde ontbinden Hoewel ze vast nog jaren kunnen vullen Met recycling, want veel oude auto's zullen Zich nu toch niet meer op de weg bevinden Maar het veilig rijden knapt er wel van op Als je rondrijdt met een nummerplaat met 'BOB'…

Verzwakte eenheden vochten een verloren strijd de legers van de agressor dringen tot in de voorste linies door Schaduwen vullen het slagveld rusten op vermoeide cellen het goede overwint het kwade? Nee, de doktoren hebben hem opgegeven…