331 resultaten.
Wie wil ik zijn?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 233 Wil ik met mensenogen
Oordelen over de taken
Die alleen door mij
En niet door de ander
Worden verricht,
Of is het voldoende
Gewoon bij Zijn
Kinderen te passen -
Als ik aan de voeten zit
Van Hem die voor mij
Sterven zal en al mijn
Zonden wit zal wassen…
Hard geworden tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Voor Selma
Probeer de ramen van
Mijn leven te wassen
Met lauw water en
Het fijnste sop;
Modderlagen, aangewaaide
Klei en verschroeiend
Saharazand verdwijnen
Voor mijn ogen - maar dan
De laatste laag die zich niet
Verwijd´ren laat!…
wonderlijk hoe soms de woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 wonderlijk
hoe soms
de woorden
de wonden
in ons hart bereiken,
langs de
rafelige randen
strijken
en die in ons
traanvocht wassen.
Hoe hun
dichterlijke zinsverbanden
naadloos om
de boezem passen.
Gelouterd trekt
de wonde dicht.
Hoe we zo
in hun begrip geborgen
weer slapend wachten
op de morgen.
Een nieuwe dag,
een ander licht.…
Tijd is een geloof
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 340 hoor de dansende vertes, de zee
ze schudt en schommelt haar huid
natuurlijk, zonder nadenken
kijk terug over het land
de planten
ze knippen zichzelf
en vervallen weer tot wassen
zonder wachten
zonder versnellen
tijd maakt natuurlijk niet uit
tijd is een geloof
wat een geluk te zijn
als het land en de zee
en de tijd er niet…
Witte Donderdag
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 489 Priester zijn is zoals Jezus
knielen voor de armste mens,
voeten wassen, nooit vergeten
wat Hij als zijn laatste wens
meegaf aan wie Hem wil volgen:
dat ze liefdevol en één
dienen zouden, niet als heersers
leven, zoals Hij verscheen
in die laatste levensuren,
brood en wijn als teken bood.…
Witte Donderdag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 339 Priester zijn is zoals Jezus
knielen voor de armste mens,
voeten wassen, nooit vergeten
wat Hij als zijn laatste wens
meegaf aan wie Hem wil volgen:
dat ze liefdevol en één
dienen zouden, niet als heersers
leven, zoals Hij verscheen
in die laatste levensuren,
brood en wijn als teken bood.…
Witte Donderdag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 149 Priester zijn is zoals Jezus
knielen voor de armste mens,
voeten wassen, nooit vergeten
wat Hij als zijn laatste wens
meegaf aan wie Hem wil volgen:
dat ze liefdevol en één
dienen zouden, niet als heersers
leven, zoals Hij verscheen
in die laatste levensuren,
brood en wijn als teken bood.…
Tijdelijk abnormaal
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 81 Anderhalve meter
niet normaal
mondkapje
niet normaal
slechts een triootje op visite
niet normaal
je handen stuk wassen
niet normaal
om 21 uur laatste horecagasten
niet normaal
voetbal, kerken, theaters blijven beperkt en dat is
niet normaal
maar het is tijdelijk
laat ik die stip aan de horizon voor u zetten, landgenoten, wereldburgers…
Ze wast de wereld in stilte.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 153 Zij antwoordde ; “Zoals
ik woon in al omvattende
stilte, buiten heerst
alom de kilte, daar
ben ik een leven van
vandaan, om tot de
leegte terug te gaan,
zal ik mijn zwijgen, in
alle denkbare woorden
moeten krassen,
om met die stilte,
straat en wereld
schoon te wassen.”…
vriendin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 haar hand op mij
mijn hand op haar,
de ander houdt een kaars
de hemelbaar van duizenden gelovigen
in één - en wij samen -
onze tranen wassen stap voor stap
tot het gewicht van een ster
de aarde raakt
en zacht als in mijn eerstgeboren uur
geef ik me bloot
daar, op de grond van oude tijden
ligt geen grens meer, tussen
leven en
mijn…
Onder het licht van de maan
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 120 Onder het wassen van het
witte licht in reflectie.
Weerkaatst het licht in
de duisternis als een
nachtwaker op zijn post
in een connectie.
Een connectie die de aarde
goed is gezind. Een nachtelijke
representatie van de zonnekoningin
die de lichtstralen ook in de
duisternis aan de warmende energieke
moeder van de aarde verbindt.…
als
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.862 ik zal je woorden huilen
je tranen schrijven
je ogen kussen
ik zal je laten schuilen
je warm wrijven
je vuren blussen
ik zal je lippen strelen
je hart bewaken
je handen wassen
ik zal je lakens delen
je zuchten slaken
je lichaam passen
ik zal je laten dromen
je ziel beroeren
je lasten dragen
ik zal je angsten tomen
me niet verroeren…
Vader
gedicht
3.0 met 53 stemmen 19.322 Als hij groot is, koop ik een auto
Kan hij die 's zaterdags wassen.
En een gazon. Dat moet hij dan maaien.
Oude vrouwtjes jaag ik de straat op.
Kan hij die helpen oversteken.
Knaapjes het wakke ijs. Die moet hij
redden met levensgevaar.
Eenmaal toch moet ik het meemaken dat ik
goedkeurend hem op de schouder kan kloppen.…
bij de laatste
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 333 bij de wolken
die laat zijn
kan je rollen
door het gras
laat even vallen
het boek dat je las
was nog lang niet af
eerst even wassen
boenen
voelen
is alles even gaaf
als die raaf
die wacht op je sieraad
die valt
door de snavel
weggepikt
voordat het valt
op het eeuwenoude zand
alles wat glimt
schijnt en blinkt
tot de zon alweer ondergaat…
Nederlands opeens een vreemde taal
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 190 Nadat hij eerst door bleke
Medici in hagelwitte jassen
Binnenstebuiten was gekeerd
Werd hem verteld dat er een vlekje
Op zijn long was geconstateerd
Dat biologisch niet meer was weg te wassen
Keek hij totaal verbouwereerd
In de ogen van de arts die hem
Zijn leed langzaam verkondigde,
Werd hij verpletterd door dit allemaal
En was…
Wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 De wind heeft geen zeep
om de verhalen te wassen
de handen met duizend woorden
gemaskerde gezichten
alles komt ongecensureerd
in onschuldige oren terecht
en er zal ook iets van waarheid
in alle verhalen schuilen
miljoenen letterklanken
de menselijke ratio lijkt onbeperkt
want achter de vertellingen
waait het verhaal van de wind…
Sjaal van Henriette Roland Holst
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.490 En toch de sjaal die ze niet meer
ziet, die ze onnadenkend pakt
's morgens na het wassen.
De sjaal die meegedragen wordt
die alle vergaderingen heeft overleefd
de reizen naar Londen en Moskou.
De sjaal is nu altijd thuis
rustend op haar nek en scherpe
schouders die zo versleten zijn.
Beeld: Aart van Dobbenburgh, 1949…
CONSTITUTIE (3)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 511 Het referendum is een wassen neus.
Een afwijzing veroorzaakt vele rampen."
Maar Brinkhorst toonde zich de ware democraat:
"De kiezer weet niet waar het over gaat."
----------------------------------------
...vice-premier Brinkhorst (D66) vindt
het referendum over de Europese grondwet
geen goed idee...(bron: NOS teletekst)…
coma
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.215 Het infuus
van het wassen beeld
piept.
hoor jij dat ook?
of droom je nu verder
je leven ten einde?
Gelukkig
heb je geen pijn.…
Oma's wijze woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 352 Van rust en reinheid van wassen en genieten,
van niet met volle mond praten tot niet bij een ander spieken,
nee Oma mag er niet meer zijn,
haar adviezen, die zijn nu van mij!…
Oma en haar wijsheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 271 Van rust en reinheid van wassen en genieten,
van niet met volle mond praten tot niet bij een ander spieken,
nee Oma mag er niet meer zijn,
haar adviezen, die zijn nu van mij!…
Het zenden van een vrouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 986 Het zenden van een vrouw
is een risicovak
zij is een creatuur
van het wilde twijgen
in het braakland
dat zich tot jungle zal wassen
waar ze ook gaat
het talen wordt gedanst
het ritme voert het hoge woord
schamper vel belooft een ritueel
verbindingen worden gesmeed
ieder telraam slechts gewaardeerd
om zijn subtiele ronde vormen
Voodoo…
Talend graan
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 143 Wind en water
deden het graan wassen
onder zon en maan.
Talig staat het graan nu
te wuiven als ware
haar aren woorden
om te lezen.
Als dan de aren zijn gelezen,
blijft het puin
voor een volgende generatie,
een volgende oogst.
Raak je
hier dan nooit
uitgelezen?…
Bin-Jip
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 2.641 op zoek nemen we de plaatsen
van bewoners, in verlaten huizen
herstellen wat stuk is, slapen
in hun bedden, nemen een bad
eten resten uit koelkasten
maken schoon, wassen kleren
elke dag een andere woning
onzichtbaar worden
alleen nog maar elkaar zien
zo scheppen wij bewoonde huizen
wachten op het openen
van het slot in de deur…
Toen ik god was
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 2.094 mijn eerste zinnen
schreef ik ooit
in spijkerschrift
op natte klei
die hard werd
in het ochtendlicht
ik telde
bussels graan
de schapen en de balen wol
de tichels voor de huizen
ik schreef toen
kerf na kerf
de trage dagen van de zon
het wassen van het water
ik schreef ook
avondrood
je lieve lusten toe
de hitte van mijn oven…
Caleidoscopisch
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 caleidoscopisch
glijdt de wereld voorbij
zie de mooiste stranden
met in een blauwe zee
alle kleuren handen
golven rollen
spelend vertier
wit schuimt zonder
enig onderscheid
heerlijk mensenplezier
zij zingen
bij het wassen
van de maan een
warm samen met
nog een avond te gaan
een stukje paradijs
dat aangeboden wordt
uit het eeuwenlange…
De arrogantie van succes
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 4.452 Misschien ben ik verdwaald
Verdwaald door al wat me is overkomen
Met laarzen en een paraplu
Stamp ik door de plassen
Lachend en genietend nu
Ik ga me straks wel wassen
Aan de eendjes voer ik brood
Van mijn moeder net gekregen
Anders vriezen ze straks dood
Ik zie mezelf de zak nog legen
Misschien was ik gelukkig
Gelukkig door al wat…
Later dan voorbij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 205 Geverfde deur (II)
Ruim een halfjaar verder
botst deze tijd
met schim uit het verleden
die haar tijd nooit heeft vrijgegeven
Eerder eens bedreven wij
subliem de liefde
Later dan voorbij
Schilder ik de ruimte
in natuurgroen
als partners door geverfde deur
voor een reis de wijde wereld in
Mocht de wereld, zuur, sterven
wassen wij…
Werkweekrest
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.157 Tijd voor wassen, woordenstroom
gestoord door bloemist aan de deur
bos voor de buurvrouw kadobonnen in
dichtersbrij - een laag blijft dichtbij
het uur afbreken voor K.…
Lente
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 404 Een vroege ochtend langs de uiterwaarden
Een ijle nevel talmt van boom naar stronk
In tinten, die geen schilder evenaardde
ligt het landschap onbeschrijfelijk te pronk
Als kleine spiegels glanzen waterplassen
tussen de wilgen met hun stekelkoppen
De kale takken vormen schuchter knoppen;
het water zal voorlopig niet meer wassen
De kleur van…