Een taai restant

Nooit was je zo zwaar. En zo mooi.
Met ogen van lichtgroen water.
Je vleugels ontplooid. Voorbij
voorbij aan de laatste vader.

In de morgen de woede doorstaan.
De walg die omhoog kwam spoelen.
's Nachts door het zeewier gegaan.
Het hoen van de wanhoop zien broeden.

Zo moedig gestreden. Genoeg
genoeg om de dans te ontspringen.
Om straks in vijandig land
jezelf als een parel te vinden.

-----------------------------------
uit: 'Het land van de vijand', 1989.

Biografie van deze schrijver

gevangen gevecht zelfvertrouwen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 21 stemmen 9.024