In de herfst
Hol en leeg van verlangen
en de gele amberen bomen
de groene en barnstenen stammen.
Het licht hangt stil in de blaren.
Mijn hart is te veel geopend,
te veel in het licht gevangen
in der wolken licht varen…
En pijndoend, schrijnend dromen
weg van mijzelf te komen.
En eigenlijk zo wanhopend.
------------------------------------
uit: 'Parken en Woestijnen', 1940.
Inzender: bw, 26 november 2010
Geplaatst in de categorie: emoties