inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.134):

Fossiel-Alfabet

het gevonden fossiel geeft niet weer
hoe mijn blauwe ogen langs de jouwe heen kijken
hoe jouw zwarte ogen mijn ogen ontwijken
hoe mijn witte bovenarm niet zomaar
naast jouw zwarte bovenarm rust
hoe vreemd mijn steile haar naast jouw kroeskop slaapt

het fossiel geeft wel tot in de fijnste wervels weer
hoe de kust verblindend blijft roepen naar
het continent dat ooit
aan haar vastzat
hoe de begroeiing onbestreden geurt om haar afgesneden kameraad
hoe de rots aan zee achter zijn weggedreven bloedbroeder aan roest

het fossiel weet dat alles ooit aan elkaar vastgezeten heeft
dat we toen onze harten aan elkaar hebben opgehaald

alleen wij weten niet
waarom we nu met die rots-verlorenheid zitten
en zoveel striemende aversie

---------------------------
uit: 'Lijfkreet', 2006.

Schrijver: Antjie Krog
Inzender: gvdw, 7 september 2012


Geplaatst in de categorie: woonoord

1.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.996

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)