inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.267):

Schaduwgrens

Heuvels die glooiden zie ik en soms zwemmen er
Vissen doorheen. Mooie vissen die naar me zwaaien.

Sluiers van gordijnen als het raam openstaat en de
Wind naar binnen waait. En hemels de geur van verre

Egyptische tabak, verpakt in platte sigaretten. Mijn lief,
Ik wil niets meer dan dit uitzicht vol mooie, naar mij

Zwaaiende vissen. De sluier van je haren en de heuvels
Die glooien. Een ode aan alles wat langzaam verdwijnt.

------------------------------
uit: 'Schaduwgrens', 2012.

Schrijver: Hans van de Waarsenburg
Inzender: lr, 4 maart 2013


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 25.178

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)