inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.347):

Droom

We waren in ons oude huis, wij tweeën.
Achter de bossen stond Parijs te branden:
van een hecatombe van autobanden
zweefden de vlokken as over mijn hoofd

en door dat voorjaar naar een hoger noorden.
Weldra zou Praag vallen, wist ik, weldra
sprak ik mijn eerste dissidente woorden -
weldra zat ik in deze dode hoek

mijn blinde te scanderen. Plotseling
die vreemd klinkende stem boven uw boek:
'Niets kun je voor me doen. Ga nu maar weg.'

De koekoekklok roep onomatopeeën
en u werd onverstaanbaar. O, toch noem ik
uw naam in het gebed dat ik niet opzeg.

--------------------------------------
uit: 'De schipbreukeling', 1996.

... onomatopee - klanknabootsend woord b.v.: 'boem'
(zie het dichtwoordenboek op deze site) ...

Schrijver: Benno Barnard
Inzender: jv, 18 december 2020


Geplaatst in de categorie: politiek

3.0 met 41 stemmen aantal keer bekeken 14.900

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)